Dog argentyński to piękny i dumny pies, którego przodkowie nie byli przez człowieka rozpieszczani – współcześni przedstawiciele tej rasy tym bardziej zasługują więc na miłość i opiekę.
Spis treści: ( kliknij aby przejść )
Dog argentyński – opis rasy
Pierwotna hodowla doga argentyńskiego wiąże się niestety z historią pełną brutalności. Twórcą rasy był lekarz Antonio Nores Martinez, a początki jego prac nad dogo argentino przypadają na koniec lat 20. XX wieku. Jako rasę bazową wybrał miejscowego psa nazywanego Perro de Pelea Cordobes, czyli bojowym psem z Cordoby. To właśnie ta pożądana bojowość stała się notabene przyczyną późniejszych zmagań, na jakie narażone były pierwsze dogi argentyńskie.
Rasy, z którymi Martinez postanowił połączyć psa argentyńskiego z Cordoby, to pointer, dog niemiecki, wilczarz irlandzki, mastif pirenejski, bokser, dog z Bordeaux, mastif, bulterier i angielski buldog. Argentyński dog miał się dzięki temu cechować ogromną siłą charakteru – odwagą, wytrwałością i odpornością na ból – nie zatracając jednak przy tym cech najlepszego przyjaciela i obrońcy człowieka. Niestety według niektórych źródeł, Martinez posuwał się do prawdziwego okrucieństwa, aby upewnić się, że do dalszego rozrodu wyselekcjonowane zostaną rzeczywiście najsilniejsi protoplaści doga argentyńskiego – wpychał je mianowicie do klatki, w której trzymane było dzikie zwierzę, jak np. puma. Pies zmuszony był walczyć o swoje życie, a Martinez z zimną krwią obserwował przebieg starcia, licząc na przetrwanie argentyńskiego doga nie ze względu na litość, a czystą kalkulację zysku i dążenie do celu po psich trupach.
Następne pokolenia nie miały wcale łatwiej – jeśli udało im się uniknąć bycia zmuszanymi do brutalnych i nielegalnych, ale swego czasu popularnych w Argentynie walk psów, czekało ich życie pełne niebezpieczeństw na polowaniach organizowanych przez miejscowych myśliwych i ponownie walka na śmierć i życie, ale w tym wypadku z dzikimi zwierzętami – pumami, jaguarami czy dzikami.
Na szczęście czasy się zmieniały, a świadomość ludzi dotycząca zwierząt rosła z roku na rok. W 1964 rasa została oficjalnie uznana przez Federación Cinológica Argentina (Argentyński Związek Kynologiczny), a w 1973 przez Międzynarodową Federację Kynologiczną. Obecnie dogi argentyńskie realizują się w drugiej silnej stronie swoich naturalnych predyspozycji – byciu psem towarzyszącym i stróżującym.
Dog argentyński – wygląd
Dog argentyński to duży, dobrze umięśniony (zwłaszcza w okolicy barków, lędźwi i ud) pies w typie molosa.
Pies doga argentyńskiego osiąga wysokość 60 – 68 cm, a suka 60 – 65 cm. Ich waga to odpowiednio około 40 – 45 kg i 40 – 43 kg.
Umaszczenie doga argentyńskiego jest jednolicie białe, co wynika wprost z jego historii – chodziło po pierwsze o to, aby na polowaniu móc łatwo odróżnić go od dzikiej zwierzyny łownej, a po drugie po to, aby wszelkie ewentualne rany poniesione w trakcie, były łatwo zauważalne. Dog argentyński czarny może być według wzorca tylko w jednym miejscu – wokół oka (pod warunkiem, że plama nie zajmuje powierzchni większej niż 10% całej głowy).
Dog argentyński – charakter
Na całe szczęście większość współczesnych opiekunów doga argentyńskiego nie prowokuje go do walk z innymi zwierzętami – mimo że właśnie do tego został stworzony, przy prawidłowej socjalizacji, nie będzie bez powodu agresywny.
W rzeczywistości, mimo że pies tej rasy może sprawiać wrażenie zdystansowanego i mało uczuciowego, to wspaniali i wpatrzeni w swojego opiekuna towarzysze domu – dog argentyński charakter ma po prostu nie przystosowany w toku selekcji genetycznej do bycia nadmiernie wylewnym, co miało związek m.in. z koniecznością spokojnego, cichego i opanowanego zachowania na polowaniu. Ma to swoje plusy – nie będzie to typ psa szczekającego w odpowiedzi na każdy podejrzany dźwięk.
Dog argentyński opinie może więc mieć zupełnie niezasłużone i wynikające ze stereotypów – tak naprawdę przy bliższym poznaniu okaże się, że jest bezgranicznie ufny w stosunku do człowieka (choć z reguły wybiera tylko jednego “ulubieńca” spośród domowników) i zrobi dla niego dosłownie wszystko. Trzeba jednak przyznać, że jako pies myśliwski jest też niezależny i samodzielny, a czasami po prostu uparty.
Dog argentyński – szczeniak
W przypadku doga argentyńskiego szczeniaki powinny być szczególnie starannie socjalizowane, aby uniknąć tendencji do zachowań dominacyjnych czy terytorialnych, a także – jak każde duże psy – uczone od małego chodzenia na smyczy. Ze względu na jego silny instynkt łowiecki warto też ze szczeniakiem doga argentyńskiego ćwiczyć komendę przywołującą.
Warto też oczywiście wykorzystać te naturalne instynkty, ćwicząc z dogiem argentyńskim rozmaite dyscypliny sportowe dla psów – służby mundurowe chętnie pracują z dogami argentyńskimi przy akcjach ratunkowych, np. poszukiwania ludzi, którzy uwięzieni zostali pod gruzami.
Hodowla doga argentyńskiego nie jest jednak zadaniem dla każdego i decyzja o zakupie lub adopcji psa tej rasy powinna być bardzo starannie przemyślana – warto zastanowić się czy poza kwestiami wychowawczymi będziemy w stanie zapewnić mu chociażby odpowiednią dawkę ruchu i stymulacji intelektualnej.
Dog argentyński – cena
Jeśli postanowimy zakupić doga argentyńskiego, cena którą będziemy musieli zapłacić, oscylowała będzie wokół 1500 – 2500 złotych. Nie warto tu oszczędzać i ryzykować kontaktu z pseudohodowlami – takie miejsca to mordownie nie różniące się wiele od okrutnych hodowli Martineza, a szczeniak doga argentyńskiego z niesprawdzonej hodowli może mieć w przyszłości wiele problemów wychowawczych i zdrowotnych.
