Hiszpańskie rasy psów – lista najpopularniejszych ras

Hiszpańskie rasy psów obejmują w dużej mierze rasy myśliwskie – niestety niektóre z nich często były i do teraz są przez myśliwych traktowane w okrutny sposób. Wiele z hiszpańskich ras psów pomagało też przez lata człowiekowi m.in. w przepędzaniu owiec i pilnowaniu dobytku.

Hiszpańskie rasy psów – Gończy hiszpański

Gończy hiszpański to jedna ze starszych hiszpańskich ras psów – znana była prawdopodobnie już w średniowieczu, a pierwsze wzmianki pisemne na jej temat pojawiają się w XVI-wiecznych księgach łowieckich króla Alfonsa XI, a także w tekstach innych autorów z tego okresu, jak Argote de Molina. Przypuszcza się, że rasa powstała w VI wiek, a na Półwysep Iberyjski trafiła dzięki Fenicjanom.

Gończy hiszpański przez lata wykorzystywany był głównie jako pies myśliwski, jednak z czasem jego charakter zaczęli też doceniać miłośnicy zwierząt – jest psem energicznym, ale jeśli zapewni się mu odpowiednią dawkę codziennej aktywności, w domu zachowywał się będzie w sposób spokojny i opanowany. Gończe hiszpańskie są oddane opiekunom, mogą jednak mieć problem z zaakceptowaniem innych, zwłaszcza mniejszych, zwierząt.

Hiszpańskie rasy psów – Chart hiszpański

Chart hiszpański jest jedną z najbardziej znanych hiszpańskich ras psów – niestety nie za sprawą swojej światowej popularności (sprzedawany jest tylko na terenie Hiszpanii), ale ze względu na niezwykle okrutne traktowanie, jakiego rasa ta doświadcza rokrocznie z rąk myśliwych. Od lat hiszpański aktywiści prozwierzęcy alarmują na temat masowego zabijania chartów hiszpańskich wraz zakończeniem sezonu łowieckiego.

Bardzo często śmierć poprzedzona jest jeszcze długimi torturami – według myśliwych jest to sposób na ukaranie psa, który nie spełnił oczekiwań w czasie polowania. W rzeczywistości jednak przemawia za tym wyrachowana kalkulacja – cena szczeniaka charta hiszpańskiego jest na tyle niska, że myśliwemu bardziej opłaca się zastąpić psa nowym niż utrzymywać go w przerwie między sezonami łowieckimi. Szacuje się, że co roku z rąk myśliwych ginie od kilkudziesięciu do nawet 100 tysięcy chartów hiszpańskich.

Na szczęście charty hiszpańskie cieszą się rosnącym zainteresowaniem ze strony miłośników zwierząt i z roku na rok coraz więcej osób sprzeciwia się temu okrutnemu procederowi i zakłada fundacje dedykowane ochronie tej rasy. Podejmowane są także interwencje, w trakcie których charty hiszpańskie odbierane są z rąk myśliwych i umieszczane w bezpiecznych, kochających domach, gdzie psy otaczane są opieką doceniane za swoją inteligencję, wrażliwość i uczuciowość.

Hiszpańskie rasy psów – Wyżeł hiszpański z Burgos

Pochodzenie wyżła hiszpańskiego z Burgos pod względem geograficznym związane jest z położoną w północnej części Półwyspu Iberyjskiego prowincją hiszpańską, na którą wskazuje bezpośrednio nazwa rasy. Według niektórych wśród jego bezpośrednich przodków wymienić można prawdopodobnie gończego hiszpańskiego i iberyjskiego psa myśliwskiego, jednak nie ma co do tego pewności – być może rasa powstała samoistnie.

Wyżeł hiszpański z Burgos wykorzystywany jest jako pies myśliwski, ale jest doceniany  również poza tym środowiskiem – jest psem silnym i wytrzymałym, ale jednocześnie odznacza się zrównoważonym temperamentem, spokojem i opanowaniem w różnych, nawet nerwowych sytuacjach. Jest do tego bardzo inteligentny, a odpowiednio i konsekwentnie prowadzony będzie słuchał się swojego opiekuna.

Hiszpańskie rasy psów – Mastif pirenejski

Mastif pirenejski to jedna z hiszpańskich ras psów, których historia sięga naprawdę daleko – szacuje się, że około 3000 lat temu jej przodkowie – duże psy pasterskie z Azji – zostali sprowadzeni do Hiszpanii przez Fenicjan. Samo słowo “mastif” pochodzić może od łacińskiego określenia “masuentus”, wskazującego na jego udomowienie i “mastibe” odwołującego się do jego “pasterskiej” roli. W źródłach pisanych mastify pojawiają się już w I w. p. n. e. – u Wergiliusza i Pliniusza Starszego.

Mastif pirenejski to pies, który przez wiele lat wykorzystywany był jako pies stróżujący i doskonale sprawdzał się w tej roli – już sam jego imponujący wygląd i rozmiar potrafią odstraszyć potencjalnego złodzieja. W stosunku do swojej rodziny, a także gości, którzy przychodzą w odwiedziny i cieszą się zaufaniem gospodarzy jest jednak psem przyjaznym, łagodnym i spokojnym.

Hiszpańskie rasy psów – Mastif hiszpański

Mastif hiszpański dzieli większą część swej historii z mastifem pirenejskim – podobnie jak on wykorzystywany był przede wszystkim jako pies pasterski i stróżujący. Ze stadami zwierząt gospodarskich (zwłaszcza owiec merynosów, które hodowane były na Półwyspie Iberyjskim co najmniej od czasów średniowiecznych) pracował przede wszystkim w sezonie przepędzania ich z pastwiska na pastwisko. Przez resztę czasu chronił zwierzęta (a przy okazji resztę dobytku opiekuna) przed drapieżnikami takimi jak wilki.

Współcześnie mastif hiszpański zachował pewność siebie i odwagę, ale co do zasady jest zrównoważony i spokojny. Z natury jest nieufny w stosunku do obcych, jednak ufa swojemu opiekunowi i jeśli zobaczy, że dana osoba nie jest przez niego traktowana jak intruz, sam też da jej szansę i nie będzie do niej wrogo nastawiony.

Hiszpańskie rasy psów – Alano hiszpański

Alano hiszpański uznawany jest za bardzo starą rasę hiszpańską – jej korzenie związane są prawdopodobnie z psami towarzyszącymi przybywającym do Hiszpanii w V w. p.n.e. Alanom. W rzeczywistości sytuacja rasy zmieniała się gwałtownie na przestrzeni lat – nie tylko jeśli chodzi o wygląd czy użytkowość ale samo jej istnienie, zważywszy że na początku XX wieku alano hiszpański uznawany był za rasę wymarłą.

Mimo że alano hiszpański wykorzystywany był do walk z bykami, jego prawdziwy charakter jest daleki od agresji, co doskonale widać współcześnie, kiedy nie jest już zmuszony do atakowania innych zwierząt. Alano hiszpański nie tylko kocha towarzystwo swojej rodziny i jest łagodny i cierpliwy w stosunku do dzieci, ale także dobrze dogaduje się z innymi psami i potrafi pracować w większej grupie.

Hiszpańskie rasy psów – Owczarek kataloński

Owczarek kataloński to bliski kuzyn pochodzącego z Francji owczarka pirenejskiego. Podobnie jak on przez lata pomagał ludziom w doglądaniu stad owiec i przepędzaniu ich pomiędzy pastwiskami. Dopiero w latach dwudziestych XX wieku odróżniono od siebie owczarka pirenejskiego długowłosego i owczarka pirenejskiego o gładkiej kufie, a jednocześnie stworzono oddzielny wzorzec dla owczarka katalońskiego.

U owczarka katalońskiego wykształciły się cechy, które pomagały mu w codziennych obowiązkach, jakich oczekiwał od niego człowiek – jest czujny i co do zasady nieufny w stosunku do obcych, ale jednocześnie bardzo mocno przywiązuje się do swojej rodziny. Ceni sobie kontakt z pozostałymi członkami “stada” i bardzo lubi ruch oraz psie sporty.

Hiszpańskie rasy psów – Podenco z Ibizy

Pondeco z Ibizy może pochwalić się naprawdę długą historią – wywodzi się wprost od przybyłych na Baleary psów faraona i zachował się jako rasa w praktycznie niezmienionej postaci przez kilka tysięcy lat (szacuje się, że początki tej rasy sięgają około 4000 lat p.n.e.).

Pondeco z Ibizy przypomina wyglądem charta i niestety z chartem hiszpańskim łączy go nie tylko to – również jest rasą traktowaną w okrutny sposób przez myśliwych, którzy w ramach “tradycji” zabijają swojego psa, jeśli ich zdaniem nie sprawdzi się dostatecznie w czasie polowania.

Hiszpańskie rasy psów – Podenco andaluzyjski

Pondeco andaluzyjski podobnie jak pondeco z Ibizy, a także inna rasa z tej kategorii, czyli pondeco kanaryjski, jest rasą psa, której korzenie sięgają czasów starożytnych. Jego dokładną kolebką jest Andaluzja – region w południowej Hiszpanii, w którym znajdują się m.in. góry Sierra Nevada.

Podenco andaluzyjski jest psem, który uwielbia aktywność fizyczną, jest wytrzymały i ma ogromne pokłady energii. Jednocześnie mocno przywiązuje się do opiekuna i jest oddany wszystkim domownikom.

Hiszpańskie rasy psów – Hiszpański pies dowodny

Hiszpański pies dowodny przez lata wykorzystywany był w Andaluzji jako pies stróżujący, a także aportujący – zważywszy na fakt, że jego zadaniem było odzyskiwanie z wody ptaków upolowanych przez człowieka, a czasami także sieci dla rybaków, mocno utrwaliło się w nim zamiłowanie do wody i do teraz jest bardzo szczęśliwy, jeśli ma zapewnioną możliwość pływania. Lubi też wszelkie inne formy aktywności fizycznej oraz zabawy (szczególną więź odczuwa z najmłodszymi członkami rodziny, których gotów jest za wszelką cenę chronić).

Jest psem inteligentnym i żywiołowym i mimo swojej stróżującej przeszłości i związaną z tym nieufnością do obcych, co do zasady jest psem towarzyskim i chętnie przebywającym z ludźmi.

Hiszpańskie rasy psów – Ratonero bodeguero andaluz

Ratonero bodeguero andaluz to rasa, której nazwa doskonale tłumaczy jej historię. Ostatni jej człon wskazuje na pochodzenie geograficzne rasy, czyli położoną w południowej Hiszpanii Andaluzję. Człon środkowy – bodeguero – oznacza w języku hiszpańskim właściciela lub właścicielkę piwnicy z winami, a pierwszy człon odwołuje się do roli, jaką w owych winiarniach pełniły – ich zadaniem było wyłapywanie szczurów czy myszy, których obecność w piwnicy czy np. spichlerzu mogłyby narazić opiekuna ratonero bodeguero andaluz na straty.

Hiszpańskie rasy psów – pozostałe rasy

Wśród hiszpańskich ras psów wymienić można jeszcze owczarki, takie jak owczarek baskijski, owczarek z Garafii i owczarek z Majorki, dogi, czyli doga z Majorki i doga kanaryjskiego, a także ratonero valenciano, maneto i pachón navarro.