Duży szwajcarski pies pasterski rasa

Szwajcarski pies pasterski (duży) – opis rasy

Szwajcarski pies pasterski to duży pies o masywnej budowie i pięknie umaszczonej sierści częściowo podpalanej. Jest bardzo pogodny i godny zaufania – to wspaniały i lojalny towarzysz całej rodziny. Co warto wiedzieć o szwajcarskim psie pasterskim? 

Szwajcarski pies pasterski – charakter 

Jest to typowy pies pasterski, który świetnie sprawdza się w swojej pracy. Jest bardzo zrównoważony i spokojny, a także cierpliwy w stosunku do wszystkich domowników. Jest nieufny wobec obcych i całkiem nieźle nadaje się na stróża. Jest bardzo mało agresywny i wyważony. To wspaniały psiak dla całej rodziny. Jako stróż jest spokojny i raczej nie atakuje intruzów, a bardziej ich odstrasza. Uwielbia otrzymywać zadania do wykonania i w żadnym stopniu nie można nazwać go leniuchem. Uwielbia kontakt z ludźmi i bardzo źle znosi samotność, i izolację, dlatego powinien w większości czasu przebywać ze swoją rodziną. Uwielbia pieszczoty i poświęcanie mu bardzo dużej ilości uwagi. 

Szwajcarski pies pasterski pochodzi od psów pociągowych. Odziedziczył po nich swoje wspaniałe umiejętności – potrafi mianowicie udźwignąć ciężar równy pięciokrotności swojej wagi. Ma również niezwykle wyczulony węch. Jest bardzo wytrzymały i radzi sobie świetnie w każdych warunkach i nawet w trudnych terenach. Często jest wykorzystywany w służbach, gdzie sprawdza się jako wybitny tropiciel. 

Psy szwajcarskie są bardzo pojętne i naprawdę szybko się uczą. Maja również bardzo dobrą pamięć. Szkolenie jednak jest konieczne, szczególnie te z zakresu posłuszeństwa. Psiaki te, jak większość olbrzymów, dość późno dojrzewają, trzeba zatem dostosować szkolenie do etapu ich rozwoju. Szczeniaki i młode psy tej rasy bardzo szybko się nudzą, więc szkolenie powinno wziąć to pod uwagę. 

Psiaki te są bardzo łatwo motywowane jedzeniem i perspektywą zabawy. Uwielbiają być chwalone, nie znoszą być karane. Szkolenie powinno zatem opierać się na pozytywnych wzmocnieniach. 

Reklama

Psiak ten będzie świetnym towarzyszem całej rodziny, ale trzeba uczyć go od małego delikatności. Jest on niestety dość nieuważny, przez co mógłby niechcący wyrządzić małym dzieciom krzywdę. 

Najlepiej odnajdzie się w domu, w którym aktywność fizyczna jest na porządku dziennym, a opiekunowie będą spędzać z nim dużo czasu. Zakup tej rasy nie jest jednak najlepszym pomysłem dla osób starszych i niepełnosprawnych – z uwagi na siłę psiaka nie poradzą sobie z nim na spacerze. 

Reklama

Świetnie poradzi sobie za to jako stróż domu. Nie powinien jednak mieszkać na dworze, a jedynie mieć do niego dostęp. Potrzebuje stałych bodźców umysłowych, dlatego trzeba pamiętać, żeby tej strefy nie zaniedbać. Raczej nie odnajdzie się w mieszkaniu w dużym mieście – preferuje tereny wiejskie, spokój i naturę. 

Duży szwajcarski pies pasterski – zdrowie i żywienie 

Jest to generalnie zdrowy psiak, ale jak w przypadku praktycznie wszystkich dużych ras miewa predyspozycje do dysplazji bioder i łokci. Zdarzają się również problemy ze słuchem, z uwagi na skłonność do infekcji. Uszy szwajcara są oklapnięte, co sprawia, że w środku tworzą się wręcz idealne warunki do rozwoju drobnoustrojów. Uszy powinny być zatem regularnie czyszczone i kontrolowane, a także porządnie suszone za każdym razem, kiedy psiak je zamoczy. 

Jeśli zaś chodzi o żywienie, psiak ten wymaga karmy najwyżej jakości, a także uzupełniania diety suplementami, szczególnie w okresie szczenięcym. Preparaty powinny być skupione przede wszystkim na wzmacnianiu kości i stawów, jako, że psiak ma tendencję do chorób z tym związanych. Psy szwajcarskie mają też niestety wrażliwy układ trawienny, dlatego powinny odpoczywać po posiłku i nie powinny również wchodzić dużo po schodach. Warto w przypadku tej rasy zastosować dietę BARF ( należy jednak pamiętać, że na każdy kilogram wagi szczeniaka musi przypadać minimum 10 gramów miesiąca. U psów dorastających jest to odpowiednio więcej). Dietę BARF trzeba również regularnie uzupełniać suplementami i witaminami, z uwagi na to, że w karmach komercyjnych są one od razu włączone, w diecie BARF trzeba je komponować na własną rękę. 

Pies szwajcarski – historia 

Rasa została uznana na początku XX wieku. Nie do końca wiadomo skąd psiaki właściwie pojawiły się w Szwajcarii. Istnieje na ten temat conajmniej kilka teorii. Część mówi o tym, że są one potomkami ogromnych molosów, które przybyły na tereny europejskie wraz z wędrówkami ludów i zaczęły one krzyżować się z miejscowymi psami, przez co wytworzyła się w miarę pospolita populacja, która była używana do pilnowania stad i pilnowania dobytku. 

Reklama

Szwajcarskie psy pasterskie były bardzo popularne w XVIII wieku, kiedy to towarzyszyły rzeźnikom. W XIX wieku z kolei były ulubieńcami mleczarzy, którzy pokochali wręcz ich umiejętność ciągnięcia wózków z mlekiem. 

Podczas drugiej wojny światowej były one używane jako psy transportowe. O dziwo radziły sobie o wiele lepiej niż konie w trudnych warunkach i na nierównym terenie. 

Do Polski rasa została sprowadzona dopiero w latach 60 XX wieku. Pierwsze hodowle z kolei powstały dopiero w latach 90. 

Szwajcarski pies pasterski należy do sekcji trzeciej tak jak berneński pies pasterski, appenzeller i entlebucher.

Reklama
Reklama

Szwajcarski pies – pielęgnacja 

Pielęgnacja, jak w przypadku większości ras krótkowłosych jest bardzo intuicyjna i nieskomplikowana. Powinna opierać się tak naprawdę na wyczesaniu psiaka od czasu do czasu (czyli raz w tygodniu) grzebieniem lub szczotką z gumowymi wypustkami. 

Regularnej kontroli wymagają uszy, ponieważ mają skłonność do infekcji i zęby, na których często osiada kamień nazębny. 

W ramach pielęgnacji warto pamiętać o zakupie porządnych szelek i mocnej smyczy – siła tego psiaka jest naprawdę imponująca i może bez problemu zerwać pierwszą lepszą. 

Pies pasterski szwajcarski – hodowla 

W Polsce działa na szczęście kilka hodowli i na szczeniaka nie trzeba zazwyczaj długo czekać. 

Jego wielkość wynosi od 65 cm w przypadku psów i od 60 – 68 cm w przypadku suczek. Średnia długość życia psa szwajcarskiego to od 10 – 12 lat. 

Szwajcarski pies pasterski cena 

Cena szczeniaka to od około 2000 do 5000 zł w zależności od hodowli. Jego miesięczny koszt utrzymania to wydatek od 350 – 450 zł.

Zapisz się na newsletter!

Autor: Maja Magiera

Opiekunka 3 wspaniałych kotek i jednego kochanego pudelka miniaturki. Przyszła behawiorystka, a obecnie studentka ostatnich lat psychologii. Ma nadzieję stworzyć kiedyś dom tymczasowy i uratować od bezdomności, i samotności tyle zwierząt, ile tylko będzie w stanie.

Reklama

Podobne artykuły

Szpic duży - opis rasy.

Klasyfikacja FCI grupa V, sekcja 4, nr wzorca 97. Największy przedstawiciel rodziny szpiców – szpic duży. [...]

Reklama

Czytaj dalej

Pudel toy - opis rasy.

Klasyfikacja FCI grupa IX, sekcja 2, nr wzorca 172. Pudel toy to pies wesoły, bystry i [...]

Dodaj komentarz

Reklama