Katarakta u psa bywa często kłopotliwa i niepokojąca. Choroba ta jest niczym innym jak częściową lub całkowitą utratą wzroku przez czworonoga z powodu zmętnienia jego soczewki.
Spis treści: ( kliknij aby przejść )
CO TO JEST ZAĆMA U PSA?
Zaćma (inaczej katarakta) to choroba atakująca oczy. Jej głównym objawem jest brak przezroczystości w soczewce gałki ocznej. Może również być ona częściowa. Często mylona jest ze zmętnieniem rogówki czyli bielmem zwierzęcia. Dolegliwość ta może być dziedziczona, może pojawiać się u psów w różnym wieku (niezależnie od rasy), może być ona ściśle połączona z zachorowaniem czworonoga na cukrzycę, bywa rezultatem zatrucia toksycznego, porażenia prądem lub zwyczajnie pojawia się ona z powodu starości.
U niektórych ras zaćma pojawia się częściej aniżeli u innych. W tym przypadku wyróżniamy:
- sznaucera miniaturowego;
- biszona francuskiego;
- border collie;
- border terriera;
- buldoga francuskiego;
- sznaucera olbrzymiego;
- terriera tybetańskiego;
- yorkshire terriera;
Właściciele czworonogów często pojawiają się w gabinecie weterynaryjnym w momencie, gdy zaobserwują zmiany w obrębie oka psa (zazwyczaj gdy pojawi się „zmętnienie oka”). Czasami zdarza im się dostrzec zupełnie inne zachowanie pupila w czasie gdy słońce zachodzi. Chore zwierzę zazwyczaj po zmierzchu wykazuje duży spadek aktywności i jest to sygnał, że coś niepokojącego dzieje się z jego oczami. Pojawiają się również sytuacje, że pierwsze symptomy katarakty są wychwytywane w trakcie profilaktycznych badań okulistycznych i klinicznych. W tych przypadkach objawy zaćmy u psa nie są widoczne na pierwszy rzut oka.
NAJCZĘSTCZE OZNAKI POJAWIENIA SIĘ KATARAKTY U PSA:
Zwierzę, które zaczyna chorować na zaćmę początkowo może nie dawać żadnych sygnałów, że coś złego dzieje się z jego wzrokiem. Z czasem zaczyna gorzej widzieć, w związku z czym zaczyna wpadać na różne przedmioty, staje się niezdarny, może nie rozpoznawać ludzi. Pojawiają się problemy z określeniem odległości czy wysokości, a nawet z utrzymywaniem równowagi. Najbardziej charakterystycznym symptomem katarakty u czworonoga, bez wątpienia jest specyficzny wygląd jego gałki ocznej. Oznacza to, że jest ona: zmętniona, koloru mlecznego oraz widoczny jest brak przezierności soczewki.
PRZYCZYNY POWSTAWANIA ZAĆMY U PSA:
Przyczyn tej choroby może być wiele i nie są one do końca znane. Jedyne co jest pewne, że może mieć ona różną wielkość, kształt oraz może być umiejscowiona w różnych miejscach w soczewce. Mimo, że katarakta wciąż bywa zagadką, wyróżnia się jej cztery główne rodzaje: wrodzoną, nabytą, cukrzycową i starczą.
Zaćma wrodzona: ten rodzaj choroby oczu choć jest wrodzony nie do końca w każdym przypadku oznacza, że jest dziedziczony. Jeżeli potrzebne jest ustalenie źródła tej dolegliwości, lekarz weterynarii musi przeanalizować całą historię miotu danego zwierzęcia oraz zdrowie jego rodziców. Zaćma wrodzona bywa w wielu przypadkach efektem innych zmian w trakcie rozwoju. W takim przypadku katarakty zwłaszcza u młodego osobnika leczenie operacyjne bywa sprawą kontrowersyjną. Wiąże się to z koniecznym zszyciem powiek po wykonanym zabiegu. Tego typu praktyka może mieć zły wpływ na dalszy rozwój układu nerwowego zwierzęcia w trakcie jego okresu wzrostowego.
Zaćma nabyta: bardzo często bywa rezultatem mechanicznego uderzenia czyli powstaje w wyniku uszkodzenia oka psa. W takim przypadku dochodzi do przenikania cieczy wodnistej do włókien szoczewkowych, tym samym powodując puchnięcie samej soczewki. Radioterapia lub leczenie przy użyciu leków typu ketokonazol również ma duży wpływ na powstanie tego schorzenia. Katarakta nabyta także bywa wynikiem złego sposobu odżywiania psa, głównie szczeniąt (np. poprzez podawanie niewłaściwie zbilansowanych preparatów mlekozastępczych zazwyczaj ubogich w aminokwasy, których młode organizmy niezwykle potrzebują).
Hiperglikemia (cukrzyca): gdy w krwi zwierzęcia wzrasta stężenie glukozy, w wielu przypadkach może wywoływać ono duże zmiany w soczewce czworonoga. W takim momencie glukoza zamiast przedostawać się do soczewki, przenika z krwi do cieczy wodnistej oka. Tam, przekształca się w sorbitol będący innym cukrem – wywołujący tym samym wzrost ciśnienia osmotycznego w jej wnętrzu. W przypadku pojawiania się tej odmiany zaćmy u psa ponieważ zmiany oka następują w sposób bardzo szybki. Z kolei nieleczona może doprowadzić do jaskry.
Zaćma starcza: ten rodzaj schorzenia soczewki zazwyczaj bywa częścią procesu starzenia się danego osobnika. Psi seniorzy bardzo często mają pojedyncze mleczne pasma w polu soczewki. Tego typu zmiany mogą być traktowane jako opóźnione symptomy zaćmy wrodzonej.
LECZENIE ZAĆMY:
Mimo dużego postępu związanego z diagnostyką i leczeniem zwierząt, ten obszar wciąż nie jest całkowicie poznany. Skuteczność środków farmakologicznych dotychczas nie została potwierdzona i choć istnieje możliwość stosowania antyoksydantów (których zadaniem ma być hamowanie procesów zmętnienia) to tego typu praktyka nie jest powszechna. Dlatego też najbardziej znanym sposobem usuwania zaćmy jest bardzo inwazyjne leczenie czyli operacja chorej gałki ocznej. Polega ona na otworzeniu soczewki psa i wypłukaniu wszystkich zalegających w niej mlecznych złogów, które zmniejszają w sposób zdecydowany przezierność oka. Oczywiście każdą taką formę leczenia zaćmy u psa, należy skonsultować z lekarzem okulistą, który zakwalifikuje pacjenta do operacji oraz podejmie odpowiednie kroki w celu przygotowania zwierzęcia do zabiegu. Okazuje się, że tego typu rekonwalescencja skutkuje w ok. 95 % przypadkach chorych czworonogów.
Niestety zabieg usuwania katarakty oscyluje w granicach 2000 zł (bez wszczepiania soczewek) do 4000 zł (z wszczepieniem sztucznych soczewek). Ma to związek z zaawansowaną aparaturą medyczną używaną do przeprowadzania tego typu zabiegów okulistycznych. Również korzystanie ze specjalistycznego sprzętu – takiego jak precyzyjny mikroskop – podwyższa cenę operacji.
Leczenie inwazyjne pozwala zwierzęciu powrócić bardzo szybko do formy. Natomiast w sytuacji gdy pies ma mocno zaawansowaną zaćmę operacja może nie przywrócić całkowitej zdolności widzenia czworonoga. Pojawiają się również dane statystyczne mówiące, że ok. 5 % przypadków traci całkowicie wzrok w skutek nieudanej operacji. Bywają także takie sytuacje, że pies zwyczajnie jest za stary, aby wykonać na nim tego typu zabieg okulistyczny. Sytuacja ta wiąże się z użyciem narkozy, a ta z kolei często mocno obciąża stare organizmy zwierząt. W momencie utraty wzroku psa nie należy wpadać w panikę, ponieważ ono poradzi sobie doskonale w dalszym życiu używając zmysły takie jak węch, słuch i dotyk. Jeżeli czworonóg jest niewidomy należy pamiętać, że nie wolno przestawiać przedmiotów rozstawionych w domu, a miski jego muszą stać ciągle w tym samym miejscu. Zaćma psa choć bywa kłopotliwa, bo np. trzeba pilnować zwierzę w trakcie spacerów aby się nie zgubiło to nie jest ona chorobą śmiertelną. Czworonóg z kataraktą może żyć wiele lat i wbrew pozorom, może wciąż cieszyć się swoim życiem.
