Kot himalajski – opis rasy

Nazwa „kot himalajski” wywodzi się od rasy królika domowego o dokładnie takiej samej  szacie. Jest on tak naprawdę kotem perskim ze znaczeniami typowymi dla kota  syjamskiego. Bardzo ceni się go w Stanach Zjednoczonych, gdzie jest uważany za  odrębną rasę. W Europie natomiast od lat osiemdziesiątych klasyfikuje się go jako  odmianę kota perskiego. Połączenie genów persa i syjama sprawia, że kot  himalajski łączy w sobie najlepsze cechy tych dwóch ras, mianowicie jest łagodny i czuły,  ale również radosny i towarzyski.  

Kot himalajski – charakter 

Kot himalajski uwielbia czułości. Gdyby mógł, spędzałby całe dnie na kolanach opiekuna.  Uwielbia drapanie i pieszczoty, na które chętnie reaguje mruczeniem. Uwielbia zabawę,  Jest do zabawy o wiele bardziej chętny od persów. To dość aktywny i nieco niesforny kot,  szczególnie, jeśli jest niewybawiony. Codzienna zabawa jest absolutną koniecznością dla  jego zdrowia psychicznego i fizycznego (pamiętajcie, że ma skłonności do nadwagi, która  bardzo mocno obciąża cały jego organizm).  

Mimo dość sporej ilości energii, jest to bardzo łagodny i spokojny kot. Bywa co prawda  psotny i ludzi zaczepiać swojego opiekuna, ale jednocześnie jest bardzo inteligentny i w  większości przypadków wie, kiedy odpuścić i dać człowiekowi trochę czasu na  odpoczynek.  

Himalajczyki są bardzo towarzyskie i dość ufne w stosunku do obcych, ale adaptacja do  nowych osób zajmuje im nieco czasu. Uwielbia swoich opiekunów i jest do nich bardzo  mocno przywiązany. Źle znosi samotność, dlatego powinien być w rodzinie, która spędza  dużą część czasu w domu, albo przynajmniej przez większość czasu ktoś w domu jest.  Łatwo popada w samotność i melancholię, potrzebuje ludzi i towarzystwa.  

Są dość mało gadatliwe i nie miauczą zbyt dużo do swoich opiekunów. Ich mimika jest  jednak bardzo bogata, dlatego wystarczy jedno spojrzenie, by od razu zrozumieć o co im  chodzi.  

Koty tej rasy są również ogromnymi łakomczuchami, dlatego porcje powinny być dobrze  wyliczane, tak samo jak smakołyki. Niestety maja tendencje do obżarstwa, dlatego  interaktywne miski będą idealnym rozwiązaniem dla tej rasy.  

Zabawa powinna być regularna, ale średnio intensywna z uwagi na budowę ciała i  pyszczka. Kociaki tej rasy uwielbiają się bawić, jednak zabawa powinna być dostosowana  do ich umiejętności i możliwości fizycznych. Jest typowym domatorem, ale powinien  docenić spacery ona szelkach. Oczywiście pod żadnym pozorem nie można wypuszczać go luzem, ale spacery na smyczy będą świetnym rozwiązaniem, jeśli chcesz, by Twój kot  zaznał trochę zewnętrznego świata. Dobrze będzie też zabezpieczyć balkon i okna uchylne, a jeśli mieszkasz w domu, zrobić wolierę na zewnątrz, do której kot będzie mógł wychodzić.  

Dogadywanie się z innymi zwierzętami: 

Kot himalajski powinien dogadać się z innymi kotami bez większych problemów, o ile  przygotowana przestrzeń będzie dobrze zorganizowana i będzie zawierała wystarczającą ilość kryjówek, półek, drapaków i zabawek.  

Jeśli chodzi o kontakty z psami, jest to bardzo spokojny mruczek, dlatego powinien bez  większych problemów dogadać się z psem o podobnym usposobieniu.  Z dziećmi powinien mieć dobry kontakt, zakładając oczywiście, że będą obchodzić się z  nim delikatnie i z szacunkiem. Absolutnie nie zniesie niesfornych, głośnych dzieci. Mimo  wszystko kontakty małych dzieciaków z kotem powinny się odbywać zawsze pod  kontrolą dorosłych.  

Jeśli chodzi o osoby starsze, jest to rasa, którą można im polecić! Pod warunkiem  oczywiście, że osoba starsza będzie w stanie opiekować się kotem. Nie tylko go karmić i  sprzątać kuwetę, ale też czesać jego futerko, przemywać codziennie oczy i nosek, od  czasu do czasu użyć furminatora. Jednak w kwestii charakteru i usposobienia będzie do  idealny kot dla seniorów.  

Kot himalajski – zdrowie i żywienie 

Średnia długość życia kota jest w przypadku tej rasy kwestią mocno indywidualną.  Zazwyczaj koty żyją od 10 do nawet 18 lat, więc naprawdę trudno jest określić realny  czas życia danego mruczka.  

Jeśli chodzi o zdrowie, ma predyspozycje do niektórych chorób genetycznych. Nie lubi  zbyt niskich ani zbyt wysokich temperatur.  

Ma niestety skłonność do nadwagi. Jest niestety typowym domatorem i łakomczuchem,  dlatego trzeba zwrócić uwagę na jego wagę. Tak jak w przypadku innych ras, które mają problem z apetytem, dobrze sprawdzi się interaktywna miska, dzięki której kot będzie jadł wolniej, a dodatkowo zaspokoi potrzebę wysiłku umysłowego.  

Do jakich chorób ma zatem tendencję kot himalajski? Przede wszystkim do chorób;

1. Nerek i całego układu moczowego: 

• – Wielotorbielowatość jest dość częstą przypadłością u tej rasy. Polega na powolnym  tworzeniu się torbieli na nerkach, które zakłócają prawidłowe funkcjonowanie narządów. Na szczęście można przeprowadzić badanie przesiewowe, które pozwala na  wykluczenie choroby u danego kota.  
• – Idiopatyczne zapalenie pęcherza moczowego: często pojawia się u wykastrowanych  kocurów. Przyczyn choroby jest wiele, ale niestety często są nierozpoznane. 
• – Kamica nerkowa: lub kamienie moczowe. Pojawiają się najczęściej po ukończeniu  przez kota siódmego roku życia. Występują najczęściej u wykastrowanych kocurów.  

2. Nowotworowych 

• – guz podstawnokomórkowy: są to najczęściej łagodne guzy skóry, które pojawiają się w  okolicach głowy i szyi.  
• – Gruczolaki łojowe: to kolejne łagodne nowotwory, które pojawiają się jako jeden guz lub  seria wykwitów.  
• – Kardiomiopatia przerostowa: to akurat nie nowotwór, a choroba serca, która  charakteryzuje się zgrubieniem mięśnia sercowego.  
• – Przepuklina przeponowa: to nieprawidłowy rozwój mięśnia przeponowego, który  prowadzi do przemieszczenia organów wewnętrznych do jamy osierdziowej. Leczenie  musi być niezwłoczne i chirurgiczne.  

3. Oczu 

• – Postępujący zanim siatkówki, który powoduje utratę wzroku praktycznie natychmiast  po urodzeniu.  
• – Martwak rogówki.  
• – Coloboma, czyli rozszczep powieki. 
•  – Entropium, czyli zawijanie się krawędzi powieki do wewnątrz. 

4. Skóry  

• – liszaj obrączkowy: to grzybica, która najczęściej rozwija się na grzbiecie lub u nasady  ogona. 

Żywienie powinno być najlepszej jakości. Dobrze sprawdzi się dieta BARF, jednak musi  być dobrze skomponowana. Z całą pewnością na wybór diety wpływają cechy fizyczne i  morfologiczne rasy. Dobrze jednak pamiętać, że tylko bardzo dobrej jakości karma  zagwarantuje piękną, lśniącą sierść i zdrowego kota. Dobrze zwrócić też uwagę na kształt  miski. Z uwagi na budowę pyszczka, powinna być niska i szeroka. Dobrze sprawdzi się ceramiczna.  

Kot himalajski – historia 

Pochodzenie kota himalajskiego, podobnie jak persa, pozostaje niestety tajemnicą.  Istnieje jednak kilka teorii na temat jego powstania. Najprawdopodobniej rasa wywodzi  się z krajów Orientu, a dokładniej Iranu i Turcji. Pierwsze badania na jej temat rozstały rozpoczęte w latach 30, w Szwecji i USA. Pod koniec lat czterdziestych, Wielka Brytania i  Stany Zjednoczone wprowadziłī specjalne programy mające na celu wyhodowanie kota  perskiego colorpoint. W tym celu koty perskie o czarnym lub niebieskim (szarym)  umaszczeniu były krzyżowane z syjamską kotką o półdługiej sierści. Dopiero w 1955 i  1957 roku Wielka Brytania i Stany Zjednoczony uznały oficjalnie rasę himalajską.  

Obecnie mruczki tej rasy są dość popularne w Ameryce Północnej, w przeciwieństwie do  Europy. Można je spotkać w Europie, ale występują po prostu o wiele rzadziej.  

Kot himalajski – pielęgnacja 

Kot himalajski wymaga dość intensywnej pielęgnacji, która nie jest dla każdego i nie  każdy będzie miał ochotę poświęcać na nią tyle czasu. Codzienne szczotkowanie jest  absolutną koniecznością, by zapobiec tworzeniu się kołtunów i usunąć martwy włos. Od  czasu co czasu trzeba pozbywać się również martwego podszerstka furminatorem.  

Czasami warto wykąpać kota, lub chociaż częściowo go obyć, ponieważ często brudzą się podczas wypróżniania. Trzeba regularnie sprawdzać ich futro, jeśli resztki zostaną na  nim zbyt długo, może się odbarwić. Jeśli pielęgnacja tego rejonu będzie sprawiać duży  kłopot, można nieco skrócić jego sierść w okolicy „portek”.  

Przez krótki i płaski pyszczek konieczne jest też codzienne czyszczenie oczu i nosa,  ponieważ kot nie jest w stanie sam dokładnie umyć tych okolic. Wydzieliny mogą brudzić jasne futro, ale przede wszystkim prowadzić do infekcji. Zaleca się też regularne kontrole  uszu, ponieważ koty himalajskie mają skłonność do infekcji w tym rejonie.  

Dodatkowo koty tej rasy gubią niestety dość dużo sierści. Co prawda jej wypadanie  opanowuje się przez codzienne szczotkowanie i okresowe używanie furminatora, jednak  mimo wszystko jest jej po prostu dużo. W okresie linienia będzie jej jeszcze więcej.  

Kot himalajski – wygląd 

Wygląd 

Wielkość dorosłego kota himalajskiego: 

Kotka 30 – 35 cm 

Kot 30 – 35 cm

Dojrzałość fizyczną osiąga pomiędzy 18. a 24. miesiącem życia. 

Waga 

Kotka 3 – 5 kg 

Kot 3 – 5 kg

Maść 

Oficjalnie dopuszcza się wszystkie maści colorpoint. 

Typy umaszczeń 

Maść okrywy włosowej, czyli najbardziej zewnętrznej części sierści jest biała. Kolor  występuje tak naprawdę tylko na uszach, pyszczku, łapach i ogonie.  Co ciekawe, kocięta rodzą się zupełnie białe, a znaczenia na ich sierści pojawiają się dopiero po upływie kilku miesięcy.  

Rodzaj szaty 

Kot himalajski ma długą, lśniącą sierść i gęsty podszerstek. 

Kolor oczu  

Koty tej rasy mają piękne, niebieskie oczy, co jest powiązane z genem colorpoint.  

Opis Kot himalajski 

Tak jak wspomniałam na samym początku, kot tej rasy ma praktycznie taką samą budowę, jak pers. Jego ciało jest średniej wielkości i sprawia wrażenie nieco  zaokrąglonego. Ma nisko osadzone łapy, ale jest mocno zbudowany, ma silne mięśnie i  grube kości.  

Jego głowa jest duża i typowo okrągła, co pasuje wręcz idealnie do jego malutkich uszu.  Pomiędzy jego dużymi, okrągłymi i niebieskimi uszami można zauważyć malutki, krótki  nosek.  

Kolejną charakterystyczną cechą tego okna jest gęsty kołnierz wokół szyi. Jego ogon nie  jest zbyt długi, ale jest proporcjonalny i zaokrąglony na końcu. Jego łapki są duże, owalne  i puszyste, widoczne są kępki włosów wystające spomiędzy poduszek. Nie należy ich  obcinać! 

Kot himalajski – cena 

Cena kociaka tej rasy będzie zależeć od wielu czynników. Można jednak uśrednić kwotę.  Cena zakupu rodowodowego kociaka himalajskiego to koszt od 1600 do około 6000.  Skąd taki rozrzut cenowy? Ostateczna cena zależy między innymi od prestiżu dalej  hodowli, jej doświadczenia, tytułów zdobytych przez rodziców, koloru futerka, wieku i płci  kotka. Zależy również od tego, czy kot ma być bywalcem wystaw, czy kanapowym  mruczkiem.  

Miesięczne utrzymanie kota himalajskiego to kwota około 200 zł, czasami może trochę przekraczać tę kwotę. Do całkowitego kosztu utrzymania poza karmą, żwirkiem i  smakołykami trzeba doliczyć zabawki, meble dla kotów, drapaki, szczotki, grzebienie,  pudry do sierści, szampony, płyny do przemywania oczu itd. Oczywiście większość z tych  wydatków jest tak naprawdę jednorazowa. Niezaprzeczalnie jednak są to wydatki, na  które warto być przygotowanym. Oczywiście do kosztu utrzymania trzeba dodać też koszty weterynaryjne, które będą znikome, jeśli kot jest zdrowy, ale w przypadku choroby  mogą być dość odczuwalne.