Norfolk terriera łatwo pomylić z wyglądającym niemal identycznie norwich terrierem – chociaż długo wiódł raczej proste, wiejskie życie na terenie Anglii, współcześnie jest doceniany jako pojętny i uczuciowy pies na całym świecie.
Norfolk terrier – opis rasy
Norfolk terrier to bliski kuzyn norwich terriera – te dwie rasy łączy zarówno kraj pochodzenia, czyli Wielka Brytania (dokładnie wschodnie części Anglii), jak i bezpośredni przodkowie, wśród których wymienia się m.in. terriery glen of imaal oraz cairn terriery, we wszystkich przypadkach będące osobnikami o rudym umaszczeniu. Zarówno norwich terrier, jak i norfolk terrier wzięły też swoje nazwy od dokładnych regionów geograficznych (miasta oraz hrabstwa).
Do mniej więcej połowy XIX wieku nie były to rasy rozpoznawalne w społeczności kynologicznej i żyły raczej jak wszystkie wiejskie psy w tamtych czasach – dni upływały im np. na zwalczaniu wszechobecnych szczurów, ale także mierzeniu się w trakcie polowań z poważniejszymi przeciwnikami, takimi jak lisy czy borsuki.
Pierwszy klub rasy powstał w roku 1930, a jeszcze w 1932 roku, kiedy norwich terrier uznawany został formalnie przez angielski Kennel Club, funkcjonowały dwie odmiany – jedna z załamanymi, a druga ze stojącymi uszami. W 1964 roku pierwsza z nich zyskała autonomię w psiej klasyfikacji i ochrzczona została norfolk terrierem.
Norfolk terrier – wygląd
Norfolk terrier należy do grona najmniejszych spośród wszystkich terierów – jego idealna wysokość w kłębie to 25 cm, a waga powinna wynosić mniej więcej 5 – 7 kg.
Jego budowa jest mocna, krępa, silna i zwarta. Ma krótki grzbiet i nogi. Sierść jest prosta, twarda i ściśle przylega do ciała. Jest nieco krótsza na głowie (poza wąsami i brwiami) i uszach, a dłuższa na łopatkach i szyi.
Dopuszczalne umaszczenie to przede wszystkich wszelkie odcienie koloru rudego, ale także czarny podpalany, pszeniczny czy tzw. grizzle, czyli mieszanka rudego z siwym.
Norfolk terrier – charakter
Norfolk terrier ma radosne usposobienie, jest żywiołowy i pełen energii – uwielbia ruch, pobyt na świeżym powietrzu, wycieczki i zabawy.
Jest inteligentny i błyskotliwy – chętnie współpracował będzie z opiekunem i uczył nowych poleceń, chociaż może się też dosyć łatwo znudzić albo wpaść na pomysł alternatywnego wykorzystania wspólnego czasu. Nie należy się na niego za to obrażać – jako dawny pies myśliwski przyzwyczajony jest do niezależnego myślenia, które było konieczne w sytuacjach, w których w oddaleniu od opiekuna musiał samodzielnie i szybko podejmować różne decyzje.
Jest pewny siebie i bardzo odważny, w zasadzie można go wręcz nazwać nieulęknionym. Wynika to z bardzo silnego nastawienia na walkę ze zwierzęciem w norze, w trakcie której miał nie ustępować nawet w obliczu bezpośredniego zagrożenia czy obrażeń (nastawienie wobec takich praktyk było w tamtych czasach zgoła inne niż u współczesnego czytelnika i miłośnika zwierząt).
Mocno przywiązuje się do swojego opiekuna i całej rodziny, jest lojalny i uczuciowy. Jako bardzo wrażliwy pies bardzo źle reaguje na wszelkie formy dezaprobaty, krzyk czy po prostu dłuższą samotność i brak kontaktu z domownikami. Zdecydowanie potrzebuje ich uwagi i miłości, a w zamian jest oddać całe swoje (małe) psie serce.
Norfolk terrier – hodowla
Norfolk terrier uwielbia ruch i przebywanie na dworzu – ogromną radość dają mu spacery i zabawa z opiekunem, np. w aportowanie. Dobrze odnajdzie się w rozmaitych psich sportach, ponieważ docenia zarówno aktywność fizyczną, jak i wysiłek umysłowy – treningi to dla niego dobry sposób na częściowe rozładowanie niespożytych zapasów energii, jakimi dysponuje.
Jest czujny i pomimo że jego niewielkie rozmiary prawdopodobnie nie odstraszą potencjalnego włamywacza, z pewnością nie omieszka zaalarmować reszty rodziny o nieproszonym gościu na terenie. Jako pies, który zapracował sobie na opinię nieustraszonego, będzie też gotów stanąć w obronie swojego opiekuna, w sytuacji, którą uzna za niebezpieczną – wydaje się po prostu nie do końca zdawać sobie sprawę ze swoich rzeczywistych rozmiarów.
Raczej nie należy do konfliktowych zwierząt i z pewnością w stosunku do ludzi nie będzie nigdy stwarzał problemów. Czasami może natomiast nerwowo zareagować na innego psa i próbować sprowokować jakąś konfrontację. Odpowiednie wychowanie, a przede wszystkim zadbanie o prawidłową socjalizację, a więc codzienne kontakty z nowymi miejscami, ludźmi czy właśnie zwierzętami, powinny tutaj zdecydowanie pomóc.
Warto też pamiętać, że jako pies uczestniczący dawniej w polowaniach ma silny instynkt łowiecki. O ile więc dobrze dogada się w domu z innymi psami (nie wspominając o dzieciach, dla których będzie wspaniałym, rozrywkowym towarzyszem), w przypadku mniejszych zwierząt może pojawić się problem. Jesto to też powód, dla którego należy go zawsze pilnować na spacerach i nie spuszczać ze smyczy poza terenem ogrodzonym – uniknie się w ten sposób stresu związanego z poszukiwaniem uciekiniera, który rzuciła się w pogoń za dostrzeżoną gdzieś w oddali potencjalną zdobyczą.
Należy też wykazać cierpliwość, jeśli norfolk terrier będzie przystawał na oględziny każdego dołka na spacerze – w końcu dawniej nurkowanie do nor było czynnością, do której był mocno zachęcany.
Norfolk terrier – cena
Cena norfolk terriera to koszt zaczynający się od około 2500 – 3000 złotych.
