Pinczer austriacki to pies krępy, o stosunkowo niewielkiej posturze. Jest on zbudowany mocniej niż blisko spokrewniony pinczer niemiecki.
Spis treści: ( kliknij aby przejść )
Pinczer Austriacki – historia rasy
Pinczer austriacki, czyli Österreichischer Pinscher, był pierwotnie trzymany jako pies gospodarski, kontrolujący poziom szkodników i patrolujący teren. Pinczery austriackie to psy wszechstronne, które niegdyś pracowały również przy zwierzętach gospodarskich, pilnując ich i strzegąc przed drapieżnikami.
Uważa się, że pinczer austriacki wywodzi się od pinczera niemieckiego i lokalnych ras austriackich. Psy w typie pinczera istnieją od wielu wieków i są uważane za prawdziwie starożytne psy, Rasa ta została stworzona jako pies wielofunkcyjny i użyteczny, pomagający rolnikom w pracy na roli.
Fizyczny wygląd rasy nigdy nie był priorytetem i w przeszłości jej przedstawiciele bardzo różnili się od siebie wyglądem. Austriaccy rolnicy potrzebowali lojalnego psa, który chętnie broniłby ich ziemi i inwentarza. Oprócz tego hodowali Pinczery austriackie tak, aby były towarzyskie w stosunku do ludzi i tolerancyjne wobec innych zwierząt. Znamienną postacią w historii pinczerów austriackich jest Emil Hauck, który wierzył, że austriacki pinczer jest najbliższym żyjącym krewnym „Canis Palustris”, starożytnego psa. Na początku lat 20-tych XX wieku podjął się stworzenia programu hodowlanego, który miał na celu włączyć do niego te psy, które najbardziej przypominały starożytną rasę, tworząc w ten sposób jednolitą rasę, która stała się znana jako pinczer austriacki.
Podobnie jak w przypadku wielu innych psów europejskich, wojny światowe stanowiły wyzwanie dla pinczera austriackiego, choć ostatecznie udało się je uchronić przed wyginięciem, prawdopodobnie dzięki ich wszechstronności i temu, że żyły na terenach wiejskich. Te psy podwórkowe, które przetrwały, nie były tymi samymi czystej krwi zwierzętami, które brały udział w programie hodowlanym Emila Haucka, ale były wierne swojej formie. Nieliczne pozostałe „czystej krwi” austriackie pinczery były hodowane z tymi psami gospodarskimi, aby zapewnić przetrwanie rasy.
W ostatnich latach „Klub fur Osterreiche Pinscher” (KOP) walnie przyczynił się do przetrwania rasy, jak również do zwiększenia jej popularności w skali lokalnej. Pomimo ich wysiłków, austriacki pinczer pozostaje rzadką rasą i rzadko można o nim usłyszeć poza granicami Austrii.
Pinczer Austriacki – charakterystyka ogólna
Głowa pinczera austriackiego jest zazwyczaj opisywana jako „gruszkowata” z szeroką czaszką, która jest stosunkowo długa. Niezależnie od koloru sierści, oczy są ciemne, a nos musi być czarny. Małe uszy osadzone są wysoko na głowie i określane są jako „uszy guzikowe”, a ich końcówki zachodzą na siebie. Mają prostokątny kształt ciała, które powinno być dobrze umięśnione. Ich klatka piersiowa w kształcie beczki jest głęboka, wsparta na silnych nogach. Ogon nie powinien być przesadnie długi i podczas ruchu noszony wysoko nad ciałem.
Gęsta, podwójna sierść pinczera austriackiego powinna być krótka lub średniej długości i może być złota, żółta, czerwona lub czarna. Większość psów ma białe plamy, które mogą pojawiać się w różnych miejscach, w tym na pysku, łapach i na końcu ogona.
Waga tych psów jest różna u poszczególnych przedstawicieli rasy, jednak większość pinczerów austriackich waży od 11kg do 18kg
Pomimo swojego pochodzenia jako psa pracującego, pinczer austriacki jest bardzo dobrze przystosowany do życia rodzinnego i jest wspaniałym towarzyszem dla dzieci w każdym wieku. Psy te bardzo mocno wiążą się z rodziną, okazując jej wielkie przywiązanie i okazując swoje uczucia przy każdej okazji. Ze względu na swoją figlarną i łagodną naturę są też dobrze przystosowane do życia z dziećmi.
Wspaniały pies stróżujący, wiecznie czujny pinczer austriacki zawsze jest „na służbie”. Możesz być pewny, że Twój dom jest chroniony przez cały czas, kiedy w pobliżu jest pinczer austriacki.
Pinczer austriacki będzie raczej szczekał, aby odstraszyć intruza. Podejrzliwość wobec obcych, która jest wrodzona u reprezentantów tej rasy może być mieczem obosiecznym, jednak, jak wiadomo, austriacki pinczer jest podejrzliwy wobec wszystkich nowych ludzi spoza jego wewnętrznego kręgu.
Małe szkodniki są zagrożone w obecności austriackiego pinczera. Większe zwierzęta powinny być dobrze tolerowane, ponieważ hodowcy zadbali o to, aby rasa ta była bezpieczna w gospodarstwie wraz z innymi zwierzętami hodowanymi. U niektórych osobników może występować agresja między psami, dlatego wymagają one wczesnej socjalizacji, aby zapewnić sobie ich akceptację. Szczekanie pinczerów austriackich może być nadmierne, dlatego muszą być trenowane od najmłodszych lat, szczególnie jeśli mieszkają w mieszkaniu lub niewielkim domostwie, które ma bliskich sąsiadów.
Pinczer Austriacki – ćwiczenia
Ponieważ jest to rasa psów, która przywykła do wolności, nie zaleca się trzymania pinczera austriackiego w mieszkaniu lub małym domu. Pinczery austriackie wymagają dużej przestrzeni do biegania. Nawet gdy są zmęczone, nie mają tendencji do siedzenia w miejscu, zamiast tego wędrują po swoim domu, badając okolicę.
Mimo niewielkich rozmiarów, pinczer austriacki potrzebuje dużej ilości ruchu, aby był zadowolony. Co najmniej godzinę dziennie należy poświęcić mu na wędrówki lub jogging, a także zapewnić im rozrywkę w postaci szkoleń, zajęć z psami i gier.
W żadnym wypadku nie są to psy leniwe i prawie na pewno rozwiną destrukcyjne nawyki, jeśli ich energia pozostanie niewykorzystana.
Zdrowie pinczera austriackiego
Informacje na temat zdrowia pinczera austriackiego są ograniczone. Nie uważa się, aby cierpiały z powodu rozległych problemów zdrowotnych. Kilka zaburzeń, które mogą być warte monitorowania to:
- Dysplazja stawów biodrowych
Powszechnym problemem dla psów są biodra, które, kiedy nie funkcjonują prawidłowo będą powodować problemy już zawsze. Niektóre osobniki pinczera austriackiego są dotknięte w różnym stopniu łagodnym zapaleniem stawów.
- Choroba serca
Kilka źródeł podaje, że austriacki pinczer może być bardziej podatny na rozwój niewydolności serca niż inne rasy, choć nie ma dostępnych badań, które by to potwierdzały. W celu sprawdzenia stanu zdrowia serca psa można wykonać szereg badań.
