Pochodzenie kotów perskich nie jest do końca określone, ponieważ nie ma sprawdzonych źródeł potwierdzających którąś z teorii wysnutej w tym temacie. Pierwsze wzmianki na ich temat pojawiły się w Europie ok. 1521 roku. Mówi się, że jest to jedna z najstarszych kocich ras a za ich ojczyznę przyjmuje się terytoria dzisiejszego Iranu. Persy w XVII wieku zostały sprowadzone do Włoch i Francji a następnie do Anglii. Pierwsze hodowle kotów perskich w Europie pojawiły się jednak dużo później. W Polsce hodowle kotów perskich pojawiły się dopiero w okresie międzywojennym.
Spis treści: ( kliknij aby przejść )
Wygląd kotów perskich
Z początku persy miały dłuższy pyszczek i zdecydowanie krótszą sierść. Teraz idealny pers posiada dużą, okrągłą głowę z zaokrąglonym czołem. Jego nos jest krótki i szeroki z dużymi nozdrzami a przejście czoła w grzbiet nosa (nazywane stopem) jest wyraźnie zaznaczone. Persy mają pełne, ładnie zarysowane policzki i małe uszy zaokrąglone na końcach, osadzone dość szeroko i daleko od siebie. Na masywnej szyi persów występuje tak zwana kryza, czyli gęstsza i dłuższa sierść rosnąca pod brodą.
Koty perskie są kotami wielkości średniej lub dużej. Ich waga waha się od 3 do nawet 7kg. Zarys sylwetki persa można przyrównać do kwadratu, ponieważ ich tułów jest masywny i krępy, grzbiet dobrze umięśniony a klatka piersiowa szeroka. Persy mają dość krótkie łapki i ogon lecz są przy tym wyjątkowo proporcjonalne. Ogony tych kotów mają bardzo długą i puszystą sierść przez co od razu rzucają się w oczy i robią ogromne wrażenie.
Koty perskie mogą występować w wielu odmianach barwnych futra, np.: białej, czarnej, niebieskiej, liliowej, rudej, szylkretowej, srebrzystej, czekoladowej, a to tylko niewielka część możliwości umaszczenia tej rasy, ponieważ w wyniku pracy hodowców powstało około 150 wersji kolorystycznej tej rasy. Jednak na wystawach dopuszcza się tylko 5 kategorii umaszczenia:
- dymne
- colorpoint
- solid- jednokolorowe
- bikolory
- pręgowane
W zależności od barwy sierści różny będzie także kolor oczu danego osobnika.
Koty perskie mogą mieć oczy w kolorze od żółtego, przez pomarańczowy po brązowy.
Oczy koloru żółtego występują przy umaszczeniu srebrnym lub złotym. Białe koty perskie mają niebieskie, jasnobrązowe lub pomarańczowe oczy a czasami różne, np.: jedno niebieskie, drugie pomarańczowe.
Rasa perska i jej natura
Z natury koty perskie są łagodne i przyjaźnie nastawione do ludzi i innych zwierząt. Uważa się je za zwierzaki zrównoważone i nie przejawiające zachowań agresywnych, choć mogą pojawiać się wyjątki od tej reguły. Persy są kotami mało aktywnymi. Większość z nich zamiast długich harców wybierze ciekawe zabawy, pieszczoty i wylegiwanie się na kanapie. Rasa ta uznawana jest za cichą i spokojną, ponieważ te koty zazwyczaj nie miauczą oraz nie mruczą bez konkretnego powodu. Lubią być w centrum zainteresowania, chętnie spędzają czas w towarzystwie opiekunów oraz są bardzo inteligentną rasą. Czasami potrafią być uparte i mieć swoje upodobania, których nie sposób zmienić. Ze względu na to, że szybko się przywiązują, persy nie przepadają za byciem pozostawionym samym sobie przez dłuższy czas.
Pielęgnacja kotów perskich
Pielęgnacja rasy perskiej trochę różni się od pielęgnacji kotów innych długowłosych ras. Wymagane jest przede wszystkim regularne czesanie ich pięknej, puszystej sierści, aby włosy nie kołtuniły się i nie filcowały. U jednego kota takie zabiegi mogą być potrzebne kilka razy w tygodniu, u innego nawet dwa razy dziennie, w zależności od rodzaju włosa. W okresie linienia częstotliwość czesania powinna być zwiększona, aby ułatwić wymianę sierści i pozbycie się martwych włosów.
Równie ważne w pielęgnacji tej rasy są kąpiele, które powinny odbywać się przynajmniej raz w miesiącu. Sierść kotów perskich może mieć tendencje do przetłuszczania się więc powinniśmy być zaopatrzeni w szampon o dostosowanym do kociej skóry pH oraz w odżywki ułatwiające pielęgnację futra naszego zwierzaka.
W przypadku kotów perskich należy zwrócić szczególną uwagę na staranne utrzymywanie higieny w okolicach nosa i oczu zwierzęcia a także miejsc intymnych. Oczy tych kotów są bardziej wypukłe od oczu innych kocich ras, przez co są bardziej narażone na urazy lub infekcje. W przypadku spływania brązowej wydzieliny z oczu kota perskiego, codziennym zwyczajem powinno być wycieranie okolic oczu kota, aby zawsze były suche i nie tworzyły się strupki, gdyż mogą one prowadzić do rozwoju bakterii i spowodować infekcję.
Decydując się na kota perskiego powinniśmy wcześniej oswoić się ze sposobami pielęgnacji tego rodzaju kociej mordki. Niezbędne informacje na temat odpowiedniej opieki nad takim kotem powinien przekazać nam hodowca.
Zdrowie rasy perskiej
Koty perskie są szczególnie narażone na choroby genetyczne, np. wielotorbielowatość nerek lub kardiomiopatia przerostowa. Chcąc podjąć opiekę nad kotem perskim powinniśmy dokładnie sprawdzić wybraną przez siebie hodowlę. Hodowca powinien pokazać nam wyniki przeprowadzonych na kocie badań oraz testów. Możemy domagać się również zapoznania z rodzicami i dziadkami kociaka, o ile istnieje taka możliwość.
Z uwagi na budowę pyszczka persy mogą miewać problemy z oddychaniem, szczególnie w okresie największych upałów. W lecie trzeba zwrócić uwagę na zapewnienie kotu chłodnego, zacienionego miejsca. Pomocne mogą być maty chłodzące lub wilgotne ręczniki umieszczone na podłodze, aby kot miał możliwość schłodzenia się, ponieważ ze względu na swoją budowę, persy są narażone na przegrzanie, udar oraz duszności.
U kotów rasy perskiej częściej niż u innych ras zdarza się, że kocięta przychodzą na świat z rozszczepieniem podniebienia lub wykształcają się u nich wady zgryzu, które mogą prowadzić do chorób przyzębia.
Cena kota perskiego
Cena kotów perskich waha się od 1400 zł do nawet 5000 zł w zależności od odmiany, osiągnięć rodziców kociaka, odmiany barwnej sierści czy zgodności ze standardem rasy. Wpływ na cenę może mieć także płeć i wiek kota w momencie zakupu a także fakt czy kocię w przyszłości będzie dalej rozmnażane czy zostanie wykastrowane.