Szpic średni - charakter

Szpic średni – opis rasy, charakter, wygląd

Szpic średni to najstarsza odmiana spośród swojej kategorii, chociaż to jego kuzyni tacy jak pomeranian czy szpic wilczy przez długi czas cieszyli się większą rozpoznawalnością i popularnością. Obecnie doceniany jest zarówno za swój czuły dla opiekuna charakter, jak i umiejętności stróżujące czy szkoleniowe.

Szpic średni – opis rasy

Szpic średni jest jedną z niemieckich ras psów, które dały początek wielu innym. Pomimo że to właśnie szpic niemiecki średni jest bezpośrednim przodkiem tak popularnych ras jak pomeranian (szpic miniaturowy), szpic mały, duży czy w końcu szpic wilczy (niektórzy wskazują w tym gronie także… szpica japońskiego), paradoksalnie jego oficjalna historia nie sięga daleko w przeszłość ze względu na późne uregulowanie i zewnętrzne uznanie tej konkretnej odmiany.

Kiedy jednak odłoży się na bok kwestie biurokratyczne, szpica średniego uznaje się obok pozostałych wymienionych wcześniej odmian za najstarsze rasy psów na terenie Europy Środkowej. W drzewie genealogicznym szpica niemieckiego średniego odnaleźć można m.in. „psy torfowe” (Torfhund) z epoki kamiennej, „canis familiaris palustris Rüthimeyer” oraz późniejsze „szpice osady palowej” (Pfahlbau). Pomimo że współcześnie zaczynają się pojawiać pewne wątpliwości co do tych szczegółów, założyć można z pełnym przekonaniem, że historia szpica średniego zaczyna się dużo wcześniej niż pod koniec lat sześćdziesiątych XX wieku, kiedy został oficjalnie ustanowiony rasą.

Do tego czasu szpice średnie były bardzo popularne, pomimo że nie nosiły jeszcze tej nazwy – to właśnie psy tej wielkości często pełniły funkcję stróżów dobytku w mniej zamożnych warstwach niemieckiego społeczeństwa. W XIX wieku rozpoczęły się prace nad “uszlachetnieniem” tej rasy. Wkrótce w wyniku wpływu hodowców (głównie tych zrzeszonych w powstałym w 1899 roku stowarzyszeniu “Verein für Deutsche Spitze e.V.”) wyodrębniono wszystkie wymienione wcześniej odmiany niemieckich szpiców poza tym, od którego przecież wszystkie one się wywodziły czyli szpicem średnim.

Być może z powodu braku takiego oficjalnego uznania, a być może również ze względu na obydwie Wojny Światowe, które wpłynęły negatywnie na hodowlę licznych europejskich ras, w pierwszej połowie XX wieku liczba szpiców średnich bardzo mocno spadła. Sytuację poprawiło zasłużone, chociaż późne, uznanie formalnie rasy w 1969 roku, a także stworzenie jej wzorca i początek obecności na wystawach w latach siedemdziesiątych. Szpic średni dopiero zaczyna jednak być doceniany zarówno w swoim kraju ojczystym, jak i zagranicą (m.in. w Wielkiej Brytanii, Finlandii, Austrii, Australii, Finlandii i Wielkiej Brytanii, a także – choć w mniejszym stopniu – w Czechach, Rosji, Szwecji, Holandii i Belgii). Szczególną popularnością cieszy się biały szpic.

Szpic średni – wygląd

Szpic średni – jak sama nazwa wskazuje – jest średnim psem pod kątem swojej wielkości, osiąga bowiem wysokość w kłębie około 34 cm przy tolerowanym wahaniu o 4 cm w górę lub w dół od tej wartości. Jeśli chodzi o jego wagę, wzorzec określa jedynie, że w przypadku każdego rodzaju szpica powinna ona być proporcjonalna do wielkości.

Reklama

Budowa szpica jest bardzo harmonijna, a stosunek wysokości w kłębie do długości tułowia wynosi 1:1. Zarówno głowa, jak i szyja wargi, szczęki, czy w końcu oczy są średniej wielkości. Te ostatnie są delikatnie skośnie ustawione, mają ciemną barwę (podpobnie jak powieki) i podłużny kształt. Z kolei wysoko i blisko siebie osadzone uszy są już niewielkich rozmiarów. Mają jak przystało na szpica kształt szpiczasty – trójkątny – zawsze skierowane są ponadto wyraźnie do góry i są sztywne na końcach.

Bardzo charakterystyczna jest oczywiście piękna sierść szpica średniego (a także pozostałych odmian niemieckich szpiców). Jest ona gęsta, a dzięki obfitemu podszerstkowi w specyficzny sposób odstaje od ciała, tworząc wrażenie puszystości i lekkości. Na pierwszy rzut oka zauważyć też można typową dla tej rasy kryzę, czyli kołnierz z dłuższych, bujnych włosów, który otacza szyję psa, tworząc wrażenie niemal lwiej grzywy.

Reklama

Jeżeli chodzi o umaszczenie spotkać możemy szpica białego, czarnego, szarego, brązowego i pomarańczowego, a także inne maści, takie jak  tzw. cieniowaną, czyli inaczej wilczastą.

Szpic średni – charakter

Szpic średni to pies czujny i uważny – przez cały czas bacznie obserwuje swoje otoczenie i rejestruje niepokojące bodźce. Jest to zwierzak energiczny, pełen zapału do zabawy i chęci do życia.

Bardzo przywiązuje się do swojego opiekuna, jest psem lojalnym i oddanym, dla którego relacje z rodziną są bardzo istotnym czynnikiem i niezbędnym warunkiem prawidłowego funkcjonowania. Zdecydowanie nie jest to typ psa, który dobrze radzi sobie w warunkach odizolowania od pozostałych domowników (niestety nie sprawdzą się więc w jego przypadku jakiekolwiek kojce).

Nie powinien też być narażony na przedłużający się pobyt w samotności – może się to niekorzystnie odbić na jego delikatnej pod tym względem psychice. Ogólnie szpic średni to prawdziwy wrażliwiec, który potrafi wyraźnie okazywać swoje ciepłe uczucia w stosunku do człowieka i odpłacać mu się  posłuszeństwem i czułością za jego uwagę – ta ostatnia jest zresztą dla szpica średniego bardzo wartościowym zasobem.

Reklama

Zupełnie inaczej sprawa ma się z ludźmi, których szpic średni dopiero poznaje – w stosunku do nieznajomych z automatu wykazywał będzie raczej dużą dozę nieufności. Nie daje się przy tym łatwo wystraszyć, ale też nie wykazuje żadnych przejawów agresji -zdaje sobie sprawę ze swoich mocnych stron i nie ma potrzeby udowadniania swojej wyższości poprzez pokaz siły.

Szpic średni jest ponadto psem pojętnym, który szybko i chętnie się uczy i nie sprawia dużych kłopotów w wychowaniu czy szkoleniu.

Szpic średni – hodowla

Szpic średni to wspaniały kompan dla całej rodziny, który łatwo przystosowuje się do trybu życia domowników. Będzie z pewnością ukochanym towarzyszem zabaw dzieci, w stosunku do których wykazywał się będzie cierpliwością i wyrozumiałości, a na dodatek podobnie jak one będzie miał w sobie mnóstwo energii, entuzjazmu i siły do zabawy. Jedyne, o czym należy pamiętać, to odpowiednie przygotowanie najmłodszych do obcowania z psem – nauczenie ich, że mimo uroczego, puchatego wyglądu, szpic podobnie jak inne żywe istoty nie jest zabawką, potrafi odczuwać ból i należy mu się odpowiednie, oparte na szacunku traktowanie.

Z drugiej strony szpica średniego docenią jako kompana także dorośli członkowie rodziny – chociaż aktywność fizyczna daje mu dużo radości, nie narzuca swojej woli człowiekowi i potrafi razem z nim przestawić się w tryb odpoczynku, wyciszenia i relaksu. Jednocześnie sprawdza się doskonale we wspólnej pracy – szkolenie i treningi posłuszeństwa mogą być dla obydwu stron bardzo satysfakcjonujące, ponieważ szpic niemiecki średni jest bardzo pojętnym i chętnym do współpracy z opiekunem uczniem.

Reklama
Reklama

Bardzo dobrze może sprawdzić się w rozmaitych psich sportach, w tym np. w agility, w którym potrafi być doskonale skoncentrowany na opiekunie, a jednocześnie czujnie obserwować otoczenie i kolejność ćwiczeń, a także sprawnie i zwinnie przemieszczać się od jednego do drugiego. Inne aktywności, których można z nim spróbować to klasyczny trening posłuszeństwa, ale także rally-o czy nawet… taniec.

Szpic średni wspaniale sprawdzi się także jako pies stróżujący – taką rolę pełnił bardzo długo na niemieckich wsiach, z których pochodzi, ma więc we krwi czujne obserwowanie terenu i uważne nasłuchiwanie w celu wychwycenia jakichkolwiek zmian w otoczeniu.

Przy tym wszystkim nie ma silnie wykształconego instynktu myśliwskiego, więc w trakcie spacerów nie będzie wykazywał tendencji do ślepej pogoni za wypatrzonym gdzieś w oddali zwierzęciem – z pewnością zwiększa to komfort psychiczny opiekuna, który po wyćwiczeniu z psem komendy przywołującej może pozwolić sobie na spuszczanie psa ze smyczy nawet poza dokładnie ogrodzonym terenem, jak np. psi wybieg (chociaż takie rozwiązanie z różnych innych powodów i tak jest najlepszym możliwym).

Szpic średni dobrze radzi sobie z różnymi warunkami atmosferycznymi i jest na nie raczej odporny. Ma też w sobie dużo krzepy i potencjał długiego psiego życia – między 12 a 16 lat.

Szpic średni – cena

Cena szczeniaka szpica średniego to około 3500 – 5000 złotych. Dużo niższa cena jak zawsze będzie sygnałem alarmowym, że prawdopodobnie mamy do czynienia z pseudohodowlą.

Zapisz się na newsletter!

Autor: Anna Iżyńska

Reklama

Podobne artykuły

Reklama

Czytaj dalej

Norsk Lundehund - opis rasy

Norsk Lundehund jest bardzo rzadką, małą rasą w typie szpica, posiadającą kilka unikalnych cech, w [...]

Dodaj komentarz

Reklama