Leonberger w założeniu miał być psem przypominającym z wyglądu lwa. Można powiedzieć, że przy okazji wykształciła się u niego także osobowość i “serce” lwa, ale pod warunkiem, że na myśli będziemy mieć lwa z “Czarnoksiężnika z krainy Oz”. I bynajmniej nie chodzi tutaj o tchórzostwo czy lękliwość, a raczej o to, jak ogromną miłością jest w stanie obdarzyć swoich przyjaciół. Ile wiemy o historii tych psów i jakie są ich cechy charakterystyczne?
Spis treści: ( kliknij aby przejść )
Leonberger – historia
Istnieją dwie teorie dotyczące rzeczywistego pochodzenia rasy psa leonberger. Pierwsza z nich wywodzi ich korzenie ze średniowiecznych Alp, a sięgając jeszcze dalej, pod kątem genetycznym, przypisuje im mastify tybetańskie jako dawnych przodków.
Niemcy, z których kraju pochodzą leonbergery, bardziej skłaniają się jednak do teorii, według której stworzenie rasy przypisać można Heinrichowi Essigowi. Chcąc oddać hołd swojemu rodzinnemu miastu Leonberg (Lwia Góra), miało on podjąć decyzję o rozpoczęciu hodowli psów nakierowanej na stworzenie psa imitującego samego króla dżungli (warto tu wspomnieć, że kuzyn leonbergera, mastif tybetański, został zamknięty w klatce w zoo w Chinach dokładnie po to, żeby udawać przed odwiedzającymi prawdziwego lwa). Po kilku pokoleniach leonbergery miały narodzić się z łączenia przez Essiga bernardynów z nowofunlandami.
Kiedyś psy te wykorzystywane były m.in. jako psy pasterskie i stróżujące, ale także wykonujące nieco trudniejsze, wymagające fizycznie zadania, jak transport towarów. Obecnie są to głównie psy doceniane jako towarzysze domowi, chociaż w niektórych krajach ich pomoc jest nieoceniona dla ratowników w górach czy nad wodą.
Leonberger – wygląd
Rzeczywiście – współczesny leonberger ma w sobie coś z lwa. Jest przede wszystkim bardzo dobrze zbudowany i umięśniony. Bije od niego moc majestatycznego zwierzęcia, z którym nie warto mieć na pieńku. Leonberger pies osiąga wysokość w kłębie około 70-80 cm, a suka – 65-75 cm. Waga przedstawicieli tej rasy waha się od 60 do 80 kg.
Jeśli chodzi o sierść, będzie ona albo umiarkowanie miękka, czasami wręcz stosunkowo twarda. Przylega do ciała leonbergera i jest raczej prosta ewentualnie bardzo delikatnie pofalowana. Wokół szyi tworzy charakterystyczną, przypominającą lwią grzywę. Dopuszczalne są umaszczenia od odcieni beży i żółci, przez rude i brązowe – wszystkie one mogą występować indywidualnie lub razem. Jedynie leonberger czarny nie będzie wliczany do oficjalnego wzorca rasy.
Leonberger – usposobienie
Pies leonberger to prawdziwy miłośnik domowego ogniska i stada, które tworzy wraz z innymi zwierzętami, a przede wszystkim – ukochanym człowiekiem. Nie ma problemu z dziećmi i ich czasami absorbującymi, męczącymi zachowaniami – będzie się wobec nich wykazywał iście anielską cierpliwością i wyrozumiałością. Chociaż nigdy nie skrzywdziłby muchy i nie zrobił nikomu świadomie krzywdy, po stronie opiekuna jest zdawanie sobie sprawy z jego niebagatelnych rozmiarów, a co za tym idzie – możliwości zapomnienia w zabawie i np. przewrócenia dziecka. Jest to też pies bardzo silny, zawsze więc powinien być wyprowadzany przez dorosłych członków rodziny.
Leonberger charakter ma raczej generalnie łagodny i spokojny. Nie jest to pies, który na szpilkach wyczekiwał będzie każdego niepokojącego ruchu w okolicy swojego terytorium i podnosił larum na dźwięk, który mu się z jakiegoś względu nie spodoba. Nie można jednak powiedzieć, żeby z tego powodu był złym stróżem – jeśli wydarzy się coś, co rzeczywiście stanowić może zagrożenie, wrodzona czujność i uważność leonbergera z pewnością zostanie prawidłowo wykorzystana i pies niezwłocznie zainterweniuje, np. powstrzymując niepożądanego gościa przed włamaniem i obrabowaniem domu, którego pilnuje. Jeśli jednak będzie to gość, który wyraźnie cieszy się zaufaniem ludzi, mimo początkowego dystansu i podejrzliwej obserwacji, leonberger prawdopodobnie szybko się z nim zaprzyjaźni. Z natury jest bowiem przyjacielski i kontaktowy.
Leonberger – hodowla
Leonberger to pies, który najlepiej czuł się będzie w domu z ogrodem, gdzie zapewnioną będzie miał odpowiednią przestrzeń do jego rozmiarów i potrzeb. Nie jest to co prawda rasa, która potrzebuje bardzo wysokiego poziomu aktywności fizycznej, ale wiele z jej form będzie mu sprawiało dużo radości.
Chętnie wybierał się będzie np. ze swoim opiekunem na piesze przechadzki, ale ich tempo powinno nie być szczególnie wyczynowe – wspólne przechadzki np. po Bieszczadach mogą okazać się wspaniałym pomysłem na urlop nie tylko dla człowieka, ale także dla jego leonberga.
Doskonałym wyborem będzie też zabranie go w miejsce, gdzie będzie miał możliwość popływać – jest to zajęcie, które bardzo pasuje większości leonbergerów, prawdopodobnie w związku z płynącą w nich krwią nowofunlandów.
Zastanawiasz się, na jakie zajęcia powinieneś się wybrać, jeśli w twoim domu pojawił się leonberger szczeniak? Na pewno dobrze odnajdzie się we wszelkiego rodzaju tropieniu i zabawach węchowych. Oczywiście ze względu na to, że jest to duża rasa, w przypadku leonbergera szczeniaki powinny od samego początku uczyć się dyscypliny i skupienia na opiekunie. Przy wdrażaniu np. lekcji podstawowych komend, nie zrażajmy się, jeśli postępy nie będą od razu zauważalne. Leonberger jest psem bardzo inteligentnym i co do zasady chętnie współpracującym ze swoim opiekunem, jednak ma w sobie także pewien upór i skłonność do robienia rzeczy “po swojemu”. Musimy więc uzbroić się w cierpliwość i również wykazać się uporem w szkoleniu psiaka.
Nie wolno przy tym zapomnieć o roli, jaką pełni socjalizacja w wychowaniu zdrowego i przystosowanego do życia zarówno w ludzkim, jak i psim społeczeństwie leonbergera. Jest ona podwójnie istotna w przypadku psów ras dużych, które kiedy podrosną, mogą stwarzać zagrożenie, jeśli zawczasu nie nauczą się, jakich zasad należy przestrzegać i gdzie leżą granice innych psów czy ludzi, których nie wolno im przekraczać. Podobnie jeśli dostatecznie wcześnie nie wprowadzimy nauki chodzenia na smyczy lub jeśli będziemy robili to nieumiejętnie, może to skutkować naprawdę poważnymi utrudnieniami na przyszłość, kiedy leonberger urośnie do swoich pełnych rozmiarów, a c za tym idzie – także siły.
Ostatnim ważnym elementem zadbania o leonbergera jest zapewnienie mu odpowiedniej karmy. Zwróćmy uwagę na to, żeby była przystosowana specjalnie dla psów dużych ras – będzie ona wtedy nie tylko prawidłowo zbilansowana, ale także uwzględni ich szczególne potrzeby związane np. ze zdrowiem stawów psiaka.
Leonberger – cena
W przypadku psa leonbergera cena szczeniaka z legalnie działającej, certyfikowanej hodowli, to koszt około 2500 – 4000 zł. Nie jest to rasa dobrze znana i często występująca w Polsce, tym bardziej warto więc przyłożyć się do zadania poszukiwania odpowiedniego miejsca, z którego weźmiemy naszego leonbergera. Pseudohodowle to koszmarne miejsca, w których zwierzęta żyją w ciągłym bólu i strachu – dopóki nie uda się z nimi uporać na poziomie systemowym, odpowiedzialność za niewspieranie finansowe ludzi bogacących się na krzywdzie zwierząt, leży po stronie miłośników zwierząt.
