Historia psa i człowieka biegnie wspólnie nieprzerwanie od blisko dwudziestu tysięcy lat. Człowiek wykorzystywał psa do różnych celów, co przyczyniło się do ukierunkowanej pracy hodowlanej. Efektem tych działań było powstanie ras psów. Zostały one podzielone na grupy, wśród których psy rasowe przedstawiają konkretny wzór zachowań, charakterystyczne cechy wyglądu oraz predyspozycje do określonych rodzajów pracy. Spośród nich możemy wymienić przykładowo: psy myśliwskie, psy pasterskie, owczarki, szpice i psy w typie pierwotnym oraz inne.
Spis treści: ( kliknij aby przejść )
Przyszli właściciele wybierając psa rasowego kierują się jego przyszłym wyglądem, charakterem czy sposobami spędzania czasu. Niektórzy poszukując czworonożnego przyjaciela, poszukują towarzysza którego będą mogli brać ze sobą wszędzie, udzielać się z nim towarzysko. Pies ten powinien prezentować sobą odpowiednie cechy wyglądu i temperament. Psy te stanowiły ozdobę życia swoich właścicieli. Wiele ras określa się mianem arystokratycznych, ze względu na swoją historię, przyczynę ich hodowli czy też ich wygląd. Myśląc o arystokratycznych rasach psów możemy rozpatrywać je w dwojaki sposób. Psi arystokraci mogą być rozumiani jako towarzysze hrabiostwa i rodzin królewskich w ich codziennych obowiązkach. Bywały one na balach i oficjalnych imprezach. Ich zadaniach było dotrzymywanie towarzystwa swoim panom i paniom dworu. Często wypoczywały one również u stóp władców. Drugą grupą psów towarzyszących arystokratą w ich codziennych obowiązkach np. psy myśliwskie. Towarzyszyły one arystokracji w trakcie polowań przynosząc ustrzeloną zwierzynę lub płoszając ją, ułatwiając polowanie. Te psy arystokratyczne były wykorzystywane w celach myśliwskich i były nieodzownym elementem każdego gonienia dzikiej zwierzyny. W historii szczególnie zapisało się kilka ras psów arystokratycznych.
Pies arystokratyczny o długich uszach – Spaniel
Król Henryk VIII miał szczególną słabość do arystokratycznych ras psów. Miał z tego względu ogromną słabość szczególnie do jednych psich arystokratów – spanieli. Za jego panowania powstał specjalny dekret, nakazujący, by nie wpuszczano do komnat królewskich jakichkolwiek psów z wyjątkiem rasowych spanieli. Oprócz tego, ten król angielski zażądał, by jego psi arystokraci pozostawali w czystości oraz byli zdrowo i racjonalnie karmieni. Spaniele to grupa wielu rozmaitych ras psów. Pod tą nazwą odnajdziemy psy wchodzące w skład kilku grup w klasyfikacji FCI. Tych psich arystokratów odnajdziemy w grupach takich jak wyżły, psy płochacze i dowodne oraz w grupie psów ozdobnych. Wśród spanieli znajdziemy najpopularniejszego przedstawicieli jak cocker spaniel, king charles spaniel czy też cavalier king charles spaniel. Ten arystokratyczny pies o jedwabistej sierści i zwisających uszach kojarzy się przede wszystkim z towarzyszem życia rodziny. Ten długowłosy pies o pofalowanej sierści został, jednakże wyhodowany w celu płoszania ptactwa dla myśliwych, a później w celu aportowania zdobyczy. Mniejsi przedstawiciele tej grupy psów to typowi psi arystokraci. Cavalier king Charles spaniel to przykład klasycznego psa salonowego, który chętnie spędzi miło czas wtulony na poduszce swojej właścicielki.
Welsh Corgi
Największą fanką tej rasy psów arystokratycznych jest królowa Brytyjska, Elżbieta II. Jej ogromna słabość do psów rasy Welch corgi jest szeroko znana na całym świcie. Angielska królowa nie mogła oprzeć się urokowi tych niezwykłych psów. Od wielu lat jest zauroczona ich małym wzrostem oraz przyjaznym i wesołym usposobieniem. Corgi należą do sekcji psów pasterskich, zaganiających bydło, owce i konie. Welsh corgi mają mocną, wręcz krępą budowę ciała. W Polsce rasa ta zaczęła pojawiać się dopiero w latach 80 tych ubiegłego wieku. Welsh corgi są typowymi psimi arystokratami, zrównoważone i łagodne, zarówno dla ludzi jak i innych zwierząt.
Urodzony psi arystokrata – Pudel
Wizerunek pudla możemy spotkać na wielu obrazach z czasów szlacheckich. Sama uroda tego niezwykłego psa sprawia, że bryluje na wystawach. Możliwość wykonywania rozmaitych fryzur pozwala dowolnie kształtować zewnętrzny wygląd psa. Pudel to jednak coś znacznie więcej niż modny piesek, idealnie wpasowując się w życie salonów czy pozujący na portretach. Pierwotnie, pudle zaliczano do grupy psów myśliwskich. Specyficzna struktura sierści umożliwiała im polowania na ptactwo wodne. Dopiero później ten wyjątkowych psi arystokrata zmienił pracę na brzegach stawów na miękkie dywany na salonach. Jest to inteligentny, aktywny i przyjazny ludziom pies, nadający się zarówno na członka rodziny jak do odpowiedzialnych psich zadań czy sportu. Występuje on w czterech rozmiarach: Królewski (pudel standardowy), średni, miniaturowy i toy.
Bloodhound, czyli pies św. Huberta
Psy myśliwskie jako psi arystokraci były bardzo cenne. Oprócz wyjątkowego wyglądu, charakterystycznej smukłej sylwetki i ogromnej chęci pracy z człowiekiem, stawały się one symbolem siły, harmonii i bogactwa. Każdy, kto chciał polować z rasowym psem myśliwskim i wykorzystać go do wytropienia zwierzyny, musiał uzyskać zgodę władcy. Prawo to zawdzięczano Wilhelmowi Zdobywcy. Modyfikacji tego prawa odjęła się później wielka miłośniczka psów myśliwskich królowa Wiktoria. Najbardziej znaną rasą psa myśliwskiego w czasach szlacheckich był Bloodhound. Jest to piękny, dumny, masywny i duży pies. Jego cechą charakterystyczną jest luźna skóra i długie, zwisające uszy. Na kształtnym pysku tego psiego arystokraty panują oczy smutnym wyrazie. Jest to sympatyczny i silnie przywiązujący się do właściciela pies. Druga nazwa tej rasy, pies św. Huberta wzięła swój początek w chwili, gdy potomek królewskiego rodu Morewingów, Hubert, ogłosił się patronem i opiekunem psów rasy Bloodhound. Nadał on również nazwę najważniejszemu myśliwskiemu świętu (święto Hubertusa), podczas którego często można po dziś dzień spotkać myśliwych, którzy prezentują swoje majestatyczne psy.
Chart rosyjski borzoj
Jest to duży pies o wybitnie eleganckiej sylwetce, długim tanecznym kroku oraz charakterystycznej budowie ciała. Te cechy w połączeniu z falującą, jedwabistą sierścią nadają Borzojowi arystokratyczny wygląd. Pies ten silnie przywiązuje się do jednego mieszkańca domu, którego darzy zaufaniem oraz bezgranicznym oddaniem. W domu ten chart jest raczej spokojny, opanowany. Leżąc na kanapie w każdej chwili ukazuje, dlaczego w pełni zasługuję na tytuł psa arystokratycznego. Na zewnątrz pokazuje jednak swój pełen energii charakter i zapędy myśliwskie. Widok poruszającej się zwierzyny może zachęcić go do pogoni. Na polowaniu pracuje głównie wzrokiem. Jego cechą rozpoznawczą jest długi, wyciągnięty i taneczny chód z wysoko uniesionymi nogami.
