Psy zaprzęgowe są niezwykle wytrzymałe i trudno się dziwić – w końcu muszą takie być. Ich głównych zadaniem było ciągnięcie po śniegu ciężkich sań. Do dzisiaj psy zaprzęgowe biorą udział w specjalnych wyścigach. Mają również ogromną frajdę z ciągnięcia sanek, więc jeśli lubisz zimowe sporty i bardzo dużą ilość ruchu, rasy psów zaprzęgowych mogą być dla Ciebie strzałem w dziesiątkę!
Spis treści: ( kliknij aby przejść )
Psy zaprzęgowe były kiedyś wykorzystywane do transportu, w końcu nie można było posłużyć się samochodem, czy jakimkolwiek innym elektronicznym środkiem transportu. Kiedy wybierano psy do zaprzęgów, liczyła się nie tylko kondycja fizyczna psiaka, ale również jego siła psychiczna. Psy, które biegną w zaprzęgu muszą świetnie pracować w zespole i ważyć minimum 12 kg. Są to bardzo odporne i wytrzymałe psiaki, musza takie być, ponieważ warunki, w których pracowały, były nie do pozazdroszczenia. Temperatury sięgały nawet – 50 stopni C, a śnieg był tak głęboki, że trudno było w ogóle się przez niego przedostać. Jednak te wyjątkowe psy nawet w bardzo trudnych warunkach potrafiły rozpędzić się do 50 km / h, na krótkich i długich dystansach. To naprawdę imponujące, prawda?
Psy zaprzęgowe – rasy
Husky
Wszyscy znamy husky’ego – świetnie dogaduje się zarówno z dorosłymi, jak i z dziećmi. Uwielbia i potrzebuje ruchu. Właśnie wtedy jest najszczęśliwszy. Są naprawdę świetne w swojej pracy, kiedyś ciągnęły za swoich panów upolowaną zwierzynę, a dzisiaj wygrywają jedne zawody za kolejnymi. Ich gęste futro sprawia, że są świetnie przygotowane do mrozów. Całkiem dużo wyją, szczekają o wiele mniej. Wbrew pozorom, husky nie jest jednak zbyt posłusznym psiakiem, dlatego warto chodzić z nim na smyczy. Nie będzie też zbyt dobrym stróżem, ale za to świetnie nada się jako pies dla całej rodziny, oczywiście pod warunkiem, że będzie mieć dużo ruchu i przestrzeni do życia (mieszkanie w bloku odpada).
Pies grenlandzki
Ten psiak jest zaliczany do jednych z najstarszych psów jakie istnieją. Psy grenlandzkie były wykorzystywane przez Eskimosów do ciągnięcia sań. Są dość podobne z wyglądu do husky, ale są od nich cięższe i silniejsze, a co za tym idzie – wolniejsze. Psy grenlandzkie potrafią pracować w warunkach nawet do -40 stopni Celsjusza, jednak jak nietrudno się domyślić – naprawdę źle znoszą upały, dlatego nie powinny mieszkać w ciepłym klimacie. Tak jak reszta psów zaprzęgowych – potrzebują dużo ruchu.
Samojed
Te urocze, puszyste psiaki są po prostu przepiękne. Początkowo samojedy pomagały przy wypasie reniferów, zajmowały się dzieciakami i oczywiście ciągnęły sanie. Opiekuńczość pozostała im w genach do dzisiaj – samoyed bardzo silnie i szybko przywiązuje się do swojej rodziny, jest radosny i bardzo opiekuńczy. Agresja to ostatnia cecha, jaką można zaobserwować u tego psiaka. Poza dużą ilością ruchu (mniejszą, niż pozostałe psiaki zaprzęgowe), potrzebuje też dość intensywnej pielęgnacji – jego gęste futro trzeba regularnie czesać, ponieważ obficie linieje. Wymaga odpowiedzialnego i kochającego opiekuna – bardzo źle znosi krzyki, wszelkie formy przymusu i niemiłe traktowanie – prowadzi to nieuchronnie do zaburzeń behawioralnych.
Alaskan malamute
Alaskan, podobnie jak pies grenlandzki, należy do psiaków pierwotnych. Często bywa mylony z husky, na pierwszy rzut oka są bardzo podobne. Jest to bardzo silny i umięśniony psiak. Jest wolniejszy od husky’ego, ale za to bardziej wytrzymały. To spokojny zwierzak, lubi towarzystwo ludzi, może jedynie zachowywać się agresywnie w stosunku do innych psiaków, szczególnie, jeśli jest niewykastrowany.
Greyster
Ten piękny psiak jest mieszanką wyżła niemieckiego i charta angielskiego, co daje mu niebywałą smukłość, szybkość i wytrzymałość. Idealnie połączenie gwarantujące wygraną w wielką konkursach zaprzęgów. Greyster nie ma gęstej i puszystej sierści jak wszystkie psiaki opisane powyżej, ale w niczym mu to nie przeszkadza. Co ciekawe, nie jest to psiak oficjalnie uznany przez związki kynologiczne, które uważają go za mieszańca. Jest to przyjazny pies o silnej osobowości.
