Wiele osób kojarzy jednego z najbardziej znanych w Polsce mastifów angielskich – ukochaną Sabę z “W pustyni i w puszczy” Henryka Sienkiewicza. Mastif angielski może się jednak poszczycić dużo dłuższą historią – niestety często naznaczoną okrucieństwem ze strony człowieka. Nie zmieniło to jednak jego szlachetnego charakteru, pozbawionego agresji, a za to mocno skoncentrowanego na ukochanych ludziach.
Mastif angielski – opis rasy
Mastif angielski to zaliczany do grupy molosów pies pochodzący oczywiście z Wielkiej Brytanii (sama nazwa pochodzi przypuszczalnie od “masty” czyli “siły” w języku staroangielskim), chociaż jego rzeczywistych korzeni można dopatrzeć się aż w Azji Środkowej, skąd prawdopodobnie pochodzili jego pierwsi przodkowie (według niektórych na pochodzących z terenu Babilonii rzeźbach dopatrzeć się można psów wyglądających zupełnie jak mastif angielski).
W czasach Imperium Rzymskiego potężnej postury mastify były niestety wykorzystywane w okrutnych pojedynkach na arenach amfiteatrów, gdzie do walki na śmierć i życie zmuszani byli nie tylko gladiatorzy, ale także właśnie psy oraz byki i dzikie koty jak lwy czy tygrysy.
W późniejszej średniowiecznej epoce również nie miały lekko – towarzyszyły człowiekowi w wojnach lub ponownie zmuszane do walk, tym razem między sobą. Dopiero w czasach nowożytnych zaczęły pełnić względnie spokojniejszą rolę psów stróżujących, a chronionym przez nie terytorium były zastrzeżone dla brytyjskiej szlachty tereny łowieckie, na które często wkradali się kłusownicy.
Pierwsze sformalizowane hodowle mastifów angielskich zaczęły powstawać pod koniec XIX wieku – w 1883 roku powołano do życia Klub Starego Mastifa Angielskiego, a w 1941 rasa została uznana przez Amerykański Klub Kynologiczny. Niestety II Wojna Światowa poważnie nadszarpnęła populację mastifów na Wyspach i wywołała konieczność późniejszej rekonstrukcji rasy. Spowodowało to, że współczesne mastify mogą być dosyć zróżnicowane.
Mastif angielski – wygląd
Mastif angielski to jeden z największych psów świata – jednym z rekordzistów na tym polu jest pochodzący z Londynu Aicama Zorba of La Susa – jego waga, zarejestrowana oficjalnie w 1989 roku, wyniosła aż 155 kg! Średnio wynosi ona natomiast mniej więcej 85- 120 kg u psów i 75 – 95 kg u suk. Ich wysokość w kłębie to około 70 – 90 cm.
Sylwetka mastifa angielskiego jest nie tylko potężna, ale też proporcjonalna i z wyraźnie zarysowanymi mięśniami – robi więc naprawdę mocne wrażenie. Ma kwadratową głowę, lekko uniesione brwi, małe, leżące blisko policzków uszy, charakterystyczne zwisające wargi i długi, zwisający ogon.
Sierść jest krótka i przylegająca, a pod spodem jest dodatkowo gęsty, krótki podszerstek. Umaszczenie może być morelowo-płowe, srebrno-płowe, płowe lub czarne z płowymi pręgami. W każdym przypadku kufa, nos i uszy (tzw. “maska”), a także oczy, powinny być ciemne.
Mastif angielski – charakter
Wbrew swoim onieśmielającym rozmiarom mastif angielski jest psem łagodnym i o zrównoważonym temperamencie. Przywiązuje się do całej rodziny, jest w stosunku do niej lojalny, uczuciowy i oddany. Bardzo potrzebuje codziennego kontaktu z człowiekiem, a także pieszczot i czułości – tak naprawdę w tym dużym ciele kryje się bardzo wrażliwy i kontaktowy pies, który czuje się szczęśliwy dopiero będąc zauważanym i docenianym członkiem rodziny. Z pewnością jest to typ psa, który bardzo źle znosił będzie izolację, a pobyt w samotności np. w kojcu będzie dla niego najgorszą możliwą karą.
Podobną wrażliwość, sympatię i łagodność przejawia także w stosunku do innych zwierząt – nie jest typem prowokatora i na pewno same jego rozmiary nie stanowią paliwa dla nadmiernej pewności siebie i chęci plasowania się wysoko w podwórkowej hierarchii. Chociaż jego rozmiary mogą onieśmielać inne psy, kiedy tylko poznają się na jego charakterze, z pewnością docenią go jako towarzysza zabaw.
Może natomiast wykazywać nieufność, graniczącą często z bezpośrednio obronnym nastawieniem, w stosunku do nieznajomych ludzi, zwłaszcza jeśli uzna że w jakiś sposób stwarzają zagrożenie dla jego opiekunów. Łatwo może wtedy stracić nad sobą kontrolę i trzeba brać pod uwagę, że czasem może być trudno go uspokoić, jeśli nie ma się samemu dostatecznie dużo siły. Poza tym jednak nie będzie sprawiać problemów w domu, a wręcz może się tam zachowywać nieco ospale i leniwie.
Mastif angielski – hodowla
Ze względu na wrodzoną czujność oraz instynkt ochrony swojego stada mastif angielski może sprawdzić się w roli psa stróżującego. Nie należy co prawda do ras hałaśliwych, jednak nie zawaha się podnieść głośnego alarmu, jeśli zobaczy intruza, a ponadto sam jego wygląd wydaje się być w stanie odstraszyć niejednego potencjalnego włamywacza.
Zważywszy na swój anielski, delikatny charakter sprawdzi się w domu z dziećmi – będzie w stosunku do nich łagodny, wyrozumiały i tolerancyjny. Zabawa zawsze powinna jednak być nadzorowana, ponieważ ogromne rozmiary mastifa same w sobie mogą niestety stanowić zagrożenie dla dziecka, zwłaszcza jeśli jest ono jeszcze małe.
Mastif najlepiej odnajdzie się w domu z ogrodem, ewentualnie w większym mieszkaniu (nie powinien tylko chodzić po dłuższych schodach), oczywiście pod warunkiem że zapewnione też będzie miał codzienne spacery i kontakt ze światem zewnętrznym. Jest to konieczne, jak u każdego psa, przede wszystkim ze względu na konieczność jego socjalizacji i zapewnienia, że będzie mieć regularnie styczność z nowymi zapachami i miejscami, a także nieznanymi ludźmi czy psami. Oprócz tego mastif angielski potrzebuje odpowiednio dużo ruchu, więc dobrze sprawdzi się w przypadku opiekuna, który sam jest osobą aktywną fizycznie i który z chęcią zabierać go będzie na dłuższe spacery czy wycieczki. Nie jest natomiast wskazany w jego przypadku nadmierny wysiłek fizyczny, zwłaszcza na wczesnym etapie życia – przechadzka w umiarkowanym tempie będzie w zupełności wystarczająca.
Przy podejmowaniu decyzji o zaopiekowaniu się mastifem angielskim trzeba oczywiście wziąć pod uwagę jego ogromną siłę – często trzeba będzie samemu wykazać się nie lada krzepą, aby np. nauczyć psa chodzenia na smyczy. Szczególnie istotne będzie więc tutaj jak najwcześniejsze rozpoczęcie treningów posłuszeństwa i nauka podstawowych komend. Mastif to pies inteligentny i dosyć chętnie się podporządkowujący, ale wymaga na pewno opiekuna konsekwentnego i zdecydowanego, ale jednocześnie łagodnego i cierpliwego.
Mastif angielski – cena
W przypadku mastifa angielskiego szczeniaki z certyfikowanej i legalnie działającej hodowli powinny kosztować około 2000 – 3000 złotych. Rasa jest dosyć popularna i nie powinno być problemu z długim czasem oczekiwania na miot. Należy natomiast uważać na pseudohodowców, którzy jak zawsze w przypadku znanej rasy psa, próbowali będą się wzbogacić kosztem zwierząt.
Jeśli ktoś nie chce czekać na miot wybranej hodowli, może zastanowić się nad dużo bardziej etycznym rozwiązaniem, jakim jest przygarnięcie psiaka po przejściach. Warto zainteresować się organizacjami pozarządowymi, które specjalizują się w psach takich jak molosy i mastify albo śledzić systematycznie ogłoszenia o tej tematyce w internecie.
