Owczarek australijski kelpie nie jest tak rozpoznawalny jak jego bliski kuzyn border collie, ale bez wątpienia pracował przez wiele lat równie ciężko, pełniąc funkcję psa pasterskiego i zaganiającego owce w swoim ojczystym kraju. Po dziś dzień jest w związku z tym psem, który chętnie podejmuje się różnych zajęć, także stanowiących nowe wyzwanie, a do tego mocno przywiązanym do swojego opiekuna – niestety w Polsce wciąż jest bardzo mało hodowli tej rasy.
Spis treści: ( kliknij aby przejść )
Owczarek australijski kelpie – opis rasy
Owczarek australijski kelpie (w oryginale “australian kelpie”) to rasa pochodząca oczywiście z Australii, której korzenie sięgają prawdopodobnie drugiej połowy XIX wieku. Wśród jej przodków znajdują się te same pracujące psy pasterskie, co w przypadku ras border collie czy scotch collie, chociaż nie wyklucza się też udziału dingo w całym procesie.
Pierwsze usystematyzowane próby stworzenia rasy podejmowane były przez Jacka Gleesona, który pierwszą sukę do rozrodu zakupił od George’a Robertsona mieszkającego w zlokalizowanej na północy kraju szkockiej osadzie Rutherford. To właśnie od jej imienia – Kelpie – nadanego następnie w kolejnym pokoleniu tych psów, wzięła się późniejsza nazwa rasy.
Bez wątpienia nieoceniony jest wkład owczarka australijskiego kelpie w ogólną gospodarkę na kontynencie – w związku z rolą, jaką pełniła tam hodowla owiec, uzdolniony i pracowity pies pasterski był tam na wagę złota. Obecnie wykorzystuje się go także w pracy z bydłem.
Owczarek australijski kelpie – wygląd
Owczarek australijski kelpie ma wyraźnie zarysowaną, mocno umięśnioną sylwetkę. Idealna wysokość w kłębie powinna zamykać się w przedziale od 46 do 51 cm u kelpie psa i od 43 do 48 cm u suki, a prawidłowa waga wynosić około 20 kg. Warto wspomnieć, że w wielu miejscach istnieje wyraźny podział w obrębie rasy związany z jej użytkowością, co znajduje też odzwierciedlenie w wyglądzie. Przykładowo psy typowo pracujące mają nieco dłuższe kończyny niż wystawowe.
Kształt głowy owczarka kelpie może wywoływać skojarzenie z głową lisa, uszy są cienkie, zaostrzone na końcach i wyraźnie postawione do góry. Ma średniej wielkości oczy w migdałowym kształcie, które zazwyczaj mają kolor brązowy – wyjątkiem są tu kelpie o umaszczeniu błękitnym, u których oczy są jaśniejsze.
Sierść ma dwie warstwy: zewnętrzna jest prosta, twarda przylegająca do ciała, a pod spodem znajduje się dodatkowo podszerstek. W okolicy głowy i szyi włosy są gęstsze i nieco dłuższe, co tworzy w tym miejscu grzywę.
Dopuszczalne jest umaszczenie czarne, czerwone, czekoladowe, płowe i błękitne, a także umaszczenie podpalane czarne lub czerwone, chociaż to ostatnie występuje częściej u psów pracujących – u wystawowych raczej się nie zdarza.
Owczarek australijski kelpie – charakter
Owczarek australijski kelpie jest żywiołowy, pełen temperamentu i zawsze gotowy do zabawy czy treningu. Jego zapasy energii wydają się być niemal niespożyte. Ma przy tym łagodne usposobienie i bardzo przywiązuje się do opiekuna – jest wierny i oddany, potrafi w piękny sposób okazywać czułość swojej rodzinie.
W stosunku do nieznajomych często będzie mieć stosunek obojętny lub będzie przyjazny – nie wykazuje wrodzonej nieufności czy dystansu.
Jest inteligentny, bystry i potrafi błyskawicznie reagować na różne zmieniające się okoliczności. Kelpie to także pies aktywny i zwinny, do tego chętnie pracujący z człowiekiem i uczący się nowych rzeczy. Jednocześnie wydaje się być – jak na owczarka – psem dosyć niezależnie myślącym i samodzielnie podejmującym wiele decyzji. Nie będzie więc na pewno wykazywał tak niezachwianego posłuszeństwa jak chociażby owczarek niemiecki.
Niestety te wyjątkowe predyspozycje mają też swoją ciemną stronę – kelpie potrzebuje dosyć dużo bodźców i rozrywek. Pozbawiony zajęcia może łatwo się znudzić i zacząć próbować uatrakcyjnić sobie dzień poprzez zachowania zdecydowanie niepożądane przez opiekuna, takie jak niszczenie rzeczy, które znajdą się w zasięgu jego wzroku.
Owczarek australijski kelpie – hodowla
Owczarek australijski kelpie jest rasą dosyć łatwą do ułożenia – warto pamiętać, że ma silny instynkt pasterski związany z jego pracą w kraju ojczystym. Uwielbia wszelkie formy aktywności fizycznej i wysiłku umysłowego – z powodzeniem można z nim spróbować psich dyscyplin takich jak agility czy obiedience.
Nie odnajdzie się z kolei w rodzinie domatorów, prowadzących spokojny tryb życia i stroniących od nadmiernego wysiłku – ta rasa zdecydowanie potrzebuje do szczęścia ruchu i codziennego czasu spędzonego na świeżym powietrzu
Do pewnego stopnia będzie w stanie pełnić rolę stróża i ostrzec przed zauważonym na terenie posesji intruzem głośnym szczekaniem, ale nie jest to typowa rasa polecana do tego rodzaju obowiązków.
Jest rasą ogólnie wytrzymałą i zdrową. Czasem może być narażony na dysplazję stawów biodrowych, problemy z oczami czy rzepkami. Jego pielęgnacja również nie należy do wymagających.
