Słynna Łajka, która w ramach kosmicznego wyścigu została wysłana przez Związek Radziecki w misję bez powrotu nie miała co prawda zbyt wiele wspólnego z rasą określaną, jako “łajka”, ale życie tej ostatniej również wypełnione jest trudem i poświęceniem dla człowieka. W trudnych syberyjskich warunkach pomagała mu zdobyć pożywienie – wieloletnia praca tego rodzaju spowodowała, że współczesna łajka zachodniosyberyjska to pies wszechstronnie utalentowany, chociaż wykazujący się niezależnością myślenia.
Spis treści: ( kliknij aby przejść )
Łajka zachodniosyberyjska – opis rasy
Łajka zachodniosyberyjska to pies w typie szpica rosyjskiego pochodzenia (dokładnie z Uralu i terenów leśnych Wschodniej i Zachodniej Syberii). Jej nazwa pochodzi od rosyjskiego określenia oznaczającego szczekanie, czyli “łajat”. Psy tej rasy były więc dosłownie “szczekaczami”.
Łajka pomagała na Syberii przeżyć miejscowym myśliwym, towarzysząc im w trudnych polowaniach w lokalnych warunkach. Zahartowało to jej charakter i sprawiło, że jest to rasa wyjątkowo odporna fizycznie. Zadaniem łajki było tropienie i lokalizowanie zwierząt takich jak dziki i kaczki, a następnie wypłaszanie ich z ukrycia. To właśnie w tym końcowym momencie zaczynały głośno sygnalizować szczekaniem status pogoni.
Łajki syberyjskie przez lata selekcjonowane były pod kątem swoich umiejętności i przydatności do pracy, a nie pod kątem wyglądu – ten ostatni w sposób naturalny wynikał z przystosowania użytkowego. Pierwszy wzorzec rasy opracowano na początku XX wieku – wyróżnione wtedy zostały łajka wogulska czyli chantyjska i ostiacka – masyjska. Połączyły się one z czasem w jedną rasą, czyli właśnie łajkę zachodniosyberysjką, wyodrębnioną i sklasyfikowaną w 1952 i do teraz popularną na terenie Syberii.
Łajka zachodniosyberyjska – wygląd
Łajka zachodniosyberyjska to rasa średniej wielkości o mocnej, muskularnej sylwetce – psy osiągają wysokość w kłębie od 55 do 62 cm, a suki od 51 do 58 cm. Ich waga mieści się w przedziale 18 – 25 kg.
Pies tej rasy, jak typowy szpic, będzie miał charakterystyczne, podniesione do góry trójkątne uszy i podwinięty, noszony nad grzbietem ogon. Wokół szyi dłuższe włosy nieco odstają i tworzą kołnierz. Włos okrywowy jest prosty i gruby, łajka ma także miękki, gęsty i wełnisty podszerstek.
Umaszczenie może przybierać kolor biały, płowy, w odcieniach szarości oraz czerwieni i brązu. Dopuszczalne są warianty jednolity lub łaciaty.
Łajka zachodniosyberyjska – charakter
Łajka zachodniosyberyjska jest pełna energii, ale jednocześnie cechuje ją zrównoważony temperament. Jest odważna i pewna siebie, do tego inteligentna i obdarzona niebywale czułym węchem.
To też bardzo lojalny pies – mocno przywiązuje się do opiekuna oraz całej rodziny, potrafi okazać im swoje uczucia i zbudować głęboką relację.
W stosunku do innych ludzi z reguły jest towarzyski i uprzejmy – warunkiem podstawowym jest tu akceptacja ze strony pozostałych domowników.
Łajka jako pies myśliwski jest ponadto niezależna w myśleniu i podejmowaniu decyzji.
Łajka zachodniosyberyjska – hodowla
Każda łajka syberyjska potrzebuje dosyć dużo ruchu – lubi różne formy aktywności fizycznej, można więc śmiało zabrać ją na przejażdżkę rowerową albo jogging. Inną aktywnością, w której tradycyjnie odnajdują się te psy jest praca w zaprzęgu. Ze względu na świetny węch będą też doskonałe w tropieniu, np. poprzez odnajdywanie osoby pomagającej opiekunowi, która ukrywa się gdzieś w terenie.
Ma silny instynkt myśliwski, należy więc należy zawsze zachować ostrożność w czasie spacerów i prowadzić go zawsze na smyczy w terenie, który nie jest odpowiednio zabezpieczony.
Nie jest to typ psa, który za każdym razem wypełni polecenie od człowieka. Jak każdy pies o przeszłości myśliwskiej wykazuje dosyć dużą samodzielność i niezależność myślenia, które wynikały z konieczności podejmowania decyzji w oddaleniu od opiekuna, a więc bez dostępu do bezpośrednich sygnałów i komend z jego strony. Trening z łajką powinien być urozmaicony – zbyt długie wykonywanie tych samych poleceń szybko zniechęci psa do dalszej pracy i sama satysfakcja z ich poprawnego zrozumienia nie wystarczy, aby utrzymać motywację.
Kolejnym błędem wychowawczym ze strony opiekuna łajki może być nerwowe, niecierpliwe podejście – podniesienie głosu lub jakakolwiek forma agresji nie tylko nie przysłuży się postępom w nauce, a może spowodować, że pupil straci do nas zaufanie.
Łajka zachodniosyberyjska potrafi zachować się agresywnie w stosunku do innych psów na spacerze, ale jak w przypadku każdego psa wiele zależy tutaj od odpowiedniej socjalizacji i systematycznego wystawiania psa na bodźce zewnętrzne – nowe psy, ludzi, miejsca i sytuacje.
W stosunku do obcych ludzi może co prawda wykazywać wrodzoną nieufność, ale doskonale sprawdzi się w związku z tym jako pies stróżujący – ma wrodzoną czujność i z pewnością wyłapie każdego niepożądanego gościa na kontrolowanym przez siebie terenie.
Z powodzeniem odnajdzie się ponadto w roli psa pasterskiego – pod kątem użytkowości jest z pewnością wszechstronnie przystosowany.
Jest to rasa zdrowa, wytrzymała i odporna, a jej pielęgnacja nie jest wymagająca.
Łajka zachodniosyberyjska – cena
Cena łajki czyna się od ok. 3500 złotych, jednak to nie koszt stanowi najistotniejszą przeszkodę w zakupie takiego psa – jako pies tradycyjnie wykorzystywany przy polowaniach do teraz w dużej mierze hodowany jest przez myśliwych. Zdarza się, że odmawiają oni sprzedaży szczeniaka komuś, kto chce uczynić z niego “jedynie” psa towarzyszącego. Osoba, która nie będzie chciała kontynuować z łajką praktyk, odbierając je np. jako przejaw przemocy w stosunku do innych gatunków zwierząt, może w związku z tym spotkać się z oporem ze strony hodowcy.
