AKITA INU

Akita Inu – pies obdarzony niebywałym charakterem i inteligencją o którym w Japonii krążą legendy. Posiada nawet swój pomnik wybudowany przez Cesarza Hirohito. Jest to rasa, która wzbudza dużo kontrowersji, z racji na swój charakter. Dla niektórych jest agresywnym psem, a dla innych lojalnym, oddanym przyjacielem na lata. Więc jak tak naprawdę wygląda życie z Akitą? Przekonaj się czytając poniższy artykuł. Ponadto z artykułu dowiesz się jaka jest cena Akity, skąd wzięłą się jej nazwa, dlaczego ma swój pomnik i jest szanowanym psem w kulturze, która nie słynie z szacunku do psów oraz jaki ma charakter i dla kogo będzie idealnym towarzyszem.


Rasa Akita charakter

Akita Inu nie należy do psów, które potulnie będą leżeć cały dzień na kanapie. Jak przystało na psy, które zostały wychowane w Japońskiej kulturze, są powściągliwe w okazywaniu uczuć, zarazem będąc bardzo lojalnymi i oddanymi przyjaciółmi na całe swoje życie. Z racji tego, że są to psy myśliwskie, znane są ze swojej pasji łowieckiej, orientacji w terenie oraz dobrej skuteczności w znajdowaniu rzeczy i ludzi podążając ich tropem. Z tego powodu, jeżeli w ich terenie znajduje się mały gryzoń, kot, lub inne stworzenie, to może zostać przez nie upolowane. Jednak gdy od szczeniaka w odpowiedni sposób nauczymy je przebywania z mniejszymi od siebie domowymi pupilami, to będą w stanie je zaakceptować o ile pupile nie będą chciały walczyć z Akitami o dominację. Akita bardzo przywiązuje się do swojej rodziny i jest jej bardzo oddana. Strata rodziny jest dla Akity prawdziwą katastrofą. Dlatego zalecamy zastanowić się dwa razy, przed adopcją psa tej rasy.

Wobec obcych ludzi Akita jest nieufny, jednak nie będzie ich atakował, będzie ich w stanie zaakceptować i ile właściciel też akceptuje obce osoby. Jeżeli w towarzystwie właściciela i Akity znajdzie się potencjalny napastnik, to pies od razu wyczuje jego złą intencję i w razie potrzeby będzie zawzięcie bronił właściciela. Akita wyznaje jednak zasadę, że przyjaciele ich właściciela są ich przyjaciółmi, więc przy kolejnych wizytach znajomych będzie w stosunku do nich przyjaźnie nastawiona.

W stosunku do dzieci Akita jest towarzyska, będzie się z nimi chętnie bawić i pozwoli im na wiele rzeczy, na które nie pozwoli często inny domownikom. Oczywiście z racji tego, że Akita jest dużym i mocnym psem, lepiej nie zostawiać jej z dziećmi sam na sam, ponieważ może je niechcący przewrócić, lub zadrapać niechcący w trakcie zabawy. Jeżeli znajdą się w jej obecności obce dzieci, to tylko pod nadzorem rodziców, ponieważ może źle zareagować na obce dziecko / osobę, jak ta wykona gwałtowny ruch, lub będzie nieprzyjaźnie nastawiona do zwierzęcia. W domowej hierarchii Akita czuje się pośrodku. W jej wyobrażeniu hierarchia rodzinna wygląda następująco:
Pan / Pani > Akita > Reszta domowników > Inne domowe zwierzęta.

W stosunku do innych psów Akita nie jest do końca nastawiona na przyjaźń i zabawę. Akita lubi dominować i akceptuje obce zwierzęta o ile uznają jej wyższość. Jeżeli obce zwierzę nie uzna jej wyższości Akita będzie korzystać z każdej okazji, żeby pokazać swoją dominację. Nie powinno się mieć dwóch samców Akity Inu na jednym otwartym terenie. Dopóki samce będą o podobnej sile, to będą między sobą ustalać hierarchię w stadzie, co może się kończyć drobnymi urazami dla mniej sprytnych i silnych samców. Jeżeli już chcemy mieć więcej psów, to Akita powinna dołączyć jako ostatnia do domowego “stada”, żeby nie miała możliwości wpuszać po sobie innych osób do stada.To samo dotyczy innych domowników. Warto mając szczeniaka Akity pokazywać mu, że są inne psy, z którymi może się bawić i przebywać. Dzięki temu pies będzie świadomy swojego otoczenia i będzie mu łatwiej w późniejszych psich relacjach.Bardzo ważnym elementem poukładanego świata Akity, jest jej miska, z której nie możemy próbować pozwolić jeść innym zwierzętom.

Reklama

W stosunku do Akity należy być stanowczym i pewnym swojego zdania. Powinno stosować się do określonych reguł i uczyć Akitę przestrzegania reguł. Akita musi wiedzieć, że to jej Pan jest na szczycie rodzinnej hierarchii. Mądre stanowcze wychowanie psa tej rasy sprawi, że będzie on oddanym towarzyszem na dobre i na złe. Jeżeli właściciel psa będzie stanowczy, będzie niekwestionowanym liderem i stworzy dom pełen bezpieczeństwa i miłości, to jest duża szansa, że nawet kilka Akit zbuduje z nim dom pełen harmonii, w którym nie będzie konfliktów i walki o dominację, ponieważ każdy będzie znał swoje miejsce w stadzie. Nie jest to jednak łatwe zadanie, dlatego polecamy tą rasę osobom z doświadczeniem w hodowli psów i niebojących się zwierząt. Ważne jest żeby nie uczyć psa agresji, ponieważ Akity mają mają utajoną dozę agresji, której lepiej nie wyzwalać.

Akity z racji swojego pierwotnego przeznaczenia i charakteru lubią się ruszać, polować, biegać, tropić, spacerować. Jest psem bardzo terytorialnym i świetnie poradzi sobie w roli stróża. Może przebywać przez pewną część dnia w kojcu, jednak potrzebuje dużo przestrzeni i lepiej żeby miał sporo czasu dla siebie na ruch. Pies sprawdzi się jako towarzysz długich spacerów. Niektórzy mówią, że jest idealnym partnerem do biegów na średnie dystanse. Akita lubi się bawić, jednak jest bardzo inteligentna i powtarzanie w kółko tych samych czynności może ją nudzić i po niedługim czasie może nie mieć ochoty na zabawę.

Reklama


Historia i ciekawostki

Rasa wywodzi się z Japonii. Jest to największy pies pochodzący z tego kraju. Jeżeli oglądałeś w dzieciństwie Japońskie filmy, to czasem mogłeś zobaczyć z filmie przedstawiciela tej rasy. Jej pełna nazwa to “Akita Inu”. Inu po Japońsku znaczy po prostu “pies”, dlatego obecnie zlikwidowano ten człon nazwy i została sama nazwa “Akita”. Na marginesie fajnie musiał wyglądać dialog dwóch Japończyków chwalących się swoimi “Akita psami” 🙂 Człon nazwy “Akita” wywodzi się z Japońskiej prefektury Akita w północnej części kraju. Oczywiście leży w niej miasto Akita. Co troszkę dziwi, to brak pomniku psa Akity w tym nadmorskim mieście.

Psy są obecne w mitologii Japońskiej. Istniały na Wyspach Jońskich niż 5000 lat temu i towarzyszyły samurajom. Wierzono, że Akita to pies z duszą. Mówiło się, że dlatego jest bardzo inteligentna i ma specyficzny charakter. W dawnych czasach, rasa cieszyła się szacunkiem, poważaniem i stanowiła cenną wartość w rodzinie, w której się znajdowała.

W XIX i XX wieku psy były używane głównie do walk ulicznych i w tym celu były hodowane. Po zdelegalizowaniu walk psów w 1908 roku w Japonii, psy zaczęto wykorzystywać do innych celów. W kolejnych latach zauważono ich zalety łowieckie, dlatego stały się popularnymi towarzyszami polowań. Świetnie sprawdzały się w polowaniach na tzw. grubą zwierzynę (np. jelenia, dzika). Niektóre źródła podają, że psy były również wykorzystywane do załadunków towarów w portach rybackich.

Podczas II Wojny Światowej, duża część psów, była łapana w celu pozyskania z nich futra dla wojska. Nie dotyczyło to jedynie owczarków niemieckich, co sprawiło, że w tym czasie chętnie krzyżowano psy tej rasy z owczarkami niemieckimi. Z tych zdarzeń wywodzi się rasa Akit Amerykańskich o których możecie przeczytać w tym artykule:

Reklama

Z tego powodu w Japonii nie akceptuje się Akit o czarnym umaszczeniu, ponieważ kojarzą się im z krzyżówkami z owczarkami niemieckimi.

Europejskie FCI uznało tą rasę dopiero w 1964 roku. Obecnie pies tej rasy zazwyczaj pełni rolę stróża domu, lub psa towarzysza. W samej Japonii według szacunków żyje ok. 100 000 osobników tej rasy, z czego ok. 1000 to rzadko spotykane rude Akity. Często spotykane akity są pręgowane lub białe.

Najsłynniejszym psem tej rasy jest pies o imieniu “Hachiko”, który o określonej godzinie przybiegał na dworzec w Tokio, z którego odbierał swojego Pana i wracał z nim do domu. Niestety w roku 1925, jego Pan umarł w pracy i nie wrócił na dworzec i do domu. Pies całą noc czekał na swojego Pana. Później przez kolejne 9 lat, przychodził codziennie na dworzec w nadziei na to, że spotka swojego właściciela. Po śmierci psa, który wytrwale trwał w oczekiwaniu na swojego właściciela, postawiono na dworcu pomnik upamiętniający jego czyn.

Inną historią potwierdzającą wyjątkowość tej rasy, jest historia pewnej wyprawy polarnej z 1957 roku, na której grupa polarników była zmuszona zostawić swój sprzęt i kilka psów tej rasy na biegunie południowym. Na skutek starań właściciela zwierząt i obrońców praw zwierząt, podjęto ekspedycję, w celu sprawdzenia, czy może przetrwał chociaż jeden pies. Okazało się, że większość psów przeżyła, mimo nagłej konieczności przeżycia w bardzo trudnych warunkach. Psy musiały polować nawet 100 km od obozu. Psy czekały w dawnym obozowisku na swojego Pana. Na podstawie tej historii powstał film “Przygoda na Antarktydzie”, w którym grał nieżyjący już Paul Walker. Polecam obejrzenie tego wzruszającego filmu pokazującą determinację, wolę przetrwania i oddanie psów tej rasy.

Reklama
Reklama


Szczeniaki i hodowla

Kupując szczeniaka Akity Inu, warto sprawdzić jego matkę, jej charakter i kondycję fizyczną. Powie to o tym jak jest wychowywana i w jakim środowisku żyje szczeniak. Warto zatem odwiedzić hodowlę Akity i sprawdzić jej stado, rodziców i warunki w jakich przyszło jej spędzić pierwsze chwile życia. Właściciel Akity, szczególnie w jej pierwszym okresie nie powinien być nerwowy, zabiegany, niespokojny i powinien mieć czas dla swoich czworonożnych przyjaciół. Jeżeli sprawdzimy właściciela hodowli i samą hodowlę, to będziemy mieć pewność, że nasz nowy psi przyjaciel, będzie zrównoważonym psem o relatywnie spokojnym usposobieniu jak na Akitę 🙂 Często nawet wyższa cena nie powinna nas odstraszać, jeżeli będziemy widzieć, że Akita wychowuje się w przyjaznym środowisku.

Wpisując w Google frazę “Akita Inu hodowla”, lub “Akita hodowla cena”, od razu znajdziesz mniejsze, lub większe hodowle tej rasy na terenie całej polski. Zalecamy odwiedzenie i porównanie dwóch, trzech hodowli przed wyborem szczenięcia. Pamiętajmy o mądrym świadomym wyborze szczeniaka, ponieważ jest to wybór na najbliższe 12-15 lat.

Akita Inu Cena

Ceny Akity z rodowodem dochodzą do 8000 zł. Możemy znaleźć już szczeniaki w cenie w granicach 1000 zł. Najwięcej szczeniaków jest w ramach cenowych 1500 – 3000 zł. Za szczeniaka bez rodowodu zapłacimy kilkaset złotych. Tańsze są również Akity o czarnej sierści, ponieważ w Japonii podczas II Wojny Światowej dużo Akit było mieszanych z owczarkami niemieckimi i przyjęło się, że Akity o czarnym umaszczeniu to Akity nieczystej krwii. Najważniejsze jest, żeby szczeniak był ze sprawdzonej hodowli. Często w tym przypadku kilkaset złotych więcej za szczeniaka, może się okazać dobrą inwestycją.

Opinie o Akicie

Wśród właścicieli krążą zróżnicowane opinie o tej rasie. Część osób wypowiada się bardzo pozytywnie o Akitach, a część wręcz atakuje rasę i tweirdzi, żę nie nadaje się ona do życia z człowiekiem. Tak jak pisaliśmy powyżej: Akita ma trudny charakter, jest specyficzna, dlatego jest zalecana doświadczonym hodowcom. Prawdopodobnie z tego względu krążą o niej w internecie niezbyt dobre opinie. Można również spotkać dużo opinii od zadowolonych hodowców, którzy zajmują się jak twierdzą, całymi stadami Akit, w których panuje spokój, hierarchia i harmonia.

Wady i zalety

Wady:
– zmienia sierść dwa razy w roku (pierwszy raz, gdy ma ok. 1,5 roku życia)
– może być trudna w relacjach z innymi psami
– przez instynkt myśliwski może przysporzyć sporo kłopotów
– ma uparty charakter
– przejawia silne skłonności dominacyjne
– ma utajoną dozę agresji

Zalety:
– możesz się przy niej czuć bezpiecznie, ponieważ na pewno obroni Cię w sytuacjach kryzysowych
– jest aktywna, lubi uprawiać sport
– świetnie sprawdza się w roli obrońcy terytorium
– szczeka stosunkowo mało – idealna dla osób ceniących spokój
– wierna swojemu właścicielowi


Zdrowie i pielęgnacja

Akity średnio żyją 10 do 15 lat. Odpowiednia dieta, pielęgnacja, dbanie o ruch, pozwolą Twojemu czworonożnemu przyjacielowi zbliżyć się do górnej granicy życia.

Akita w okresie zmiany sierści wymagają intensywnej pielęgnacji w postaci szczotkowania. Pamiętajmy o tym przy wyborze tej rasy psa, ponieważ dwa razy do roku będziemy mieć sporo pracy z jego pielęgnacją oraz sprzątaniem mieszkania. CZesanie należy wykonywać w tym okresie codziennie, pamiętając żeby robić to delikatnie, ponieważ pies jest wtedy narażony na podrażnienia skóry. Akity nie gubią sierści równomiernie na całej powierzchni ciała, lecz odpada ona od nich płatami, co może czasem z boku wyglądać jakby pies był zaniedbany. Linienie zaczyna się od portek, nóg, potem tułowia, szyi, a kończy się na ogonie. Z racji na ich gęste futro pamiętajmy w lecie o stałym dostępie do wody, którą muszą uzupełniać w swoim organizmie bardzo często.

Z racji swojego pochodzenia i pierwotnego przeznaczenia psy tej rasy niejako musiały wyselekcjonować z siebie najsilniejsze osobniki. Dlatego cieszą się zwykle dużą wytrzymałością i dobrym zdrowiem. Na ogół omija je większość chorób. Mogą chorować na skręt żołądka, choroby oczu i skóry. Czasem występuje u nich dysplazja stawów biodrowych. Jeszcze rzadziej możemy się spotkać z chorobami krwii u tej rasy psów.

Nie ma potrzeby kąpieli psa tej rasy, jednak w miarę potrzeb można go kąpać w szamponach do twardej sierści. Obroża dla Akty powinna mieć tekstylną półzaciskową obrożę, z której ciężej się wyswobodzić. Dobrze jest pamiętać, żeby mieć smycz z długą linką, na której pies będzie mógł się wybiegać podczas wędrówek po łące, lub lesie. Warto kupić zwierzakowi zabawki, tylko wybierajmy je z głową, żeby nie wzbudzać w psie agresji (piszczące zabawki imitujące zabijaną zwierzynę).

Z racji swojej wytrzymałości i zdrowia nadają się świetnie do uprawiania sportów, a nawet psich zaprzęgów. Ludzie zajmujący się tą dyscypliną wolą od zaprzęgów Akit zaprzęg z jednym osobnikiem tej rasy. Nie wiem czy dużo ludzi uprawia w Polsce psie zaprzęgi, ale może warto spróbować mając psa tej rasy 🙂

Karmienie

Akita jest dużym psem, jednak zwykle nie je łapczywie i w stosunku do swojej wagi je stosunkowo niewiele. Nie należy również do psów wybrednych i będzie jadł większość rzeczy, które mu podamy. Pamiętajmy o tym, że warto dobrać zbilansowany rodzaj pożywienia, dopasowany do jej stylu życia. Jeżeli spędza dużo czasu na świeżym powietrzu, to warto zadbać o wyższą kaloryczność posiłków. Pies tej rasy powinien spożywać posiłek dwa razy dziennie (rano i wieczorem). Najlepiej jest pozwolić mu na godzinną drzemkę po posiłku.


Wzorzec

Kraj pochodzenia: Japonia

Grupa V FCI (Szpice i psy w typie pierwotnym), sekcja 5 (Szpice azjatyckie i rasy pokrewne), nr wzorca 255.

Zgodnie z klasyfikacją Amerykańską, jest w grupie psów pracujących.

Wielkość: wysokość w kłębie psów 64-70 cm, suk 58-64 cm

Szata: włos okrywowy szorstki i prosty; podszerstek miękki i gęsty; na kłębie, zadzie i ogonie włosy nieco dłuższe niż na reszcie ciała

Maść: czerwonopłowa, sezamowa (włosy czerwonopłowe z czarnymi końcówkami), pręgowana, biała; przy każdej maści (z wyjątkiem białej) wymagane urajiro – białawe znaczenia na bokach kufy, policzkach, spodniej stronie żuchwy, szyi, klatki piersiowej, tułowia i ogona oraz na wewnętrznej części kończyn

Dojrzałość: 1,5 roku – 2 lata

Długość życia: 10 – 15 lat

Odporność na warunki atmosferyczne: duża

Zapisz się na newsletter!

Autor: Piotr Maciejowski

Programista, przedsiębiorca, bloger, fotograf i oczywiście miłośnik zwierząt ;)

Reklama

Podobne artykuły

Reklama

Czytaj dalej

Jedna myśl na temat “AKITA INU

  1. My spouse and I stumbled over here different web address and thought I might check things out.

    I like what I see so now i’m following you. Look
    forward to finding out about your web page yet again.

Dodaj komentarz

Reklama