Schillerstovare czyli pies gończy Schillera został szczegółowo opracowany w 1800 roku przez dr Adolfa Patricka Hamiltona i Pera Schillera. Wykorzystując angielskiego foxhounda badacze ostatecznie stworzyli dwie odrębne rasy – Hamilton-Stovare i Schillerstovare. Dzięki temu zarówno jedna, jak i druga rasa nie uwzględniając umaszczenia jest podobna do siebie z wyglądu. Schillerstovare jest najczęściej dwukolorowy, z kolei Hamilton-Stovare to tricolor.
Chociaż dokładne pochodzenie psa gończego Schillera nie jest znane, uważa się, że jego korzenie wywodzą się ze średniowiecznej Szwecji. Psy te stały się wczesnymi przodkami większości tamtejszych psów gończych. Pierwszy Schillerstovare został wystawiony w 1886 roku, z kolei sama nazwa rasy została oficjalnie nadana dopiero w 1907 roku.
Pies gończy Schillera – wygląd
Schillerstovare jest psem średniej wielkości, o wzroście od 50 do 60 cm i wadze od 15 do 25 kg w wieku dojrzałym. Psy gończe Schillera są zbudowane z myślą o sile i szybkości – mają szczupłą, ale muskularną budowę. Ich głowy są stosunkowo długie, o nieco trójkątnym kształcie, a kufa, zwieńczona czarnym nosem ma delikatne zwężenie. Oczy Schillerstovare są najczęściej ciemne, z kolei ich uszy są wysoko osadzone i szeroko rozłożone. Psy gończe Schillera mają lekko prostokątny kształt, są nieco dłuższe niż wysokie, z długą, mocną szyją oraz prostymi przednimi nogami. Psy tej rasy mają głęboką klatkę piersiową, prosty grzbiet, dobrze umięśnione tylne nogi i gruby, zwężający się ogon. Schillerstovare ma typową sierść psa gończego – gęsty podszerstek i krótką, błyszczącą okrywę włosową o szorstkiej fakturze.
Schillerstovare – dieta
Jako pies średniej wielkości, Schillerstovare powinien być karmiony wysokiej jakości suchą karmą przeznaczoną dla dorosłych psów. Warto jednak pamiętać, że rasa ta została stworzona specjalnie do polowań, dlatego też może być żywiona produktami dedykowanymi dla psów aktywnych lub pracujących.
Pies gończy Schillera – szkolenie
Schillerstovare jest rasą bardzo inteligentną i łatwą w szkoleniu. Pies gończy Schillera ma jednak dominujący charakter, który może stanowić wyzwanie dla nie doświadczonych właścicieli. Rasa ta wymaga dużo wczesnego szkolenia i socjalizacji, jak również konsekwentnego działania w tym zakresie w kolejnych latach. Ponieważ Schillerstövare poświęca się jednej osobie, może nie reagować na komendy innych członków rodziny.
Schillerstovare – zachowanie
Pies gończy Schillera jest rasą przyjazną i aktywną, wysoce cenioną zarówno ze względu na swój żywiołowy temperament, jak i silne zdolności łowieckie. Psy te, chociaż mogą być nieco ostrożne w stosunku do obcych, tworzą bliskie więzi ze swoimi właścicielami. Schillerstövare może być dobrym zwierzęciem rodzinnym, ze względu na ich zaciętą lojalność i silne przywiązanie. Warto jednak pamiętać, że osobniki te potrzebują wczesnej socjalizacji i szkolenia, jeśli mają być trzymane z dziećmi i zwierzętami.
Pies gończy Schillera jest naturalnie podejrzliwy wobec obcych, ale nie agresywny. Osobniki te mają głośny skowyt, który czyni je dobrymi psami do pilnowania. Schillerstövare może być nieco dominujący z natury, przez co może nie być najlepszym wyborem dla niedoświadczonych właścicieli psów, których mogą próbować zdominować. Upewnienie się, że psy tej rasy są dobrze wyszkolone i dokładnie ćwiczone od małego pozwoli zmniejszyć ryzyko wystąpienia problematycznych zachowań.
Pies gończy Schillera – problemy zdrowotne
Schillerstovare jest generalnie zdrową rasą, o czym świadczy jego długa żywotność. Jak wszystkie psy, może być jednak podatny na pewne problemy zdrowotne, a także urazy. Najczęstszymi dolegliwościami, z jakimi zmaga się ta rasa są:
- infekcje nerek,
- alergie,
- zwyrodnienia stawów,
- trudności z trawieniem.
Pies gończy Schillera żyje przeciętnie około 12 do 15 lat. Aby maksymalnie wydłużyć życie pupila, pamiętaj o podawaniu mu zdrowej karmy wysokiej jakości oraz o zapewnieniu mu odpowiedniej ilości ruchu. Warto pamiętać, że jako rasa myśliwska, Schillerstovare w tej ostatniej kwestii ma wysokie wymagania. Psy te potrzebują co najmniej godziny energicznych ćwiczeń każdego dnia i z pewnością docenią posiadanie ogrodzonego podwórka, na którym będą mogły swobodnie biegać. Szkolenie psa do polowań lub różnych sportów psich może również zapewnić dodatkowe ćwiczenia.
