Pies i człowiek komunikują się z otoczeniem w różny sposób. Nie przeszkadza nam to jednak w skutecznym „dogadywaniu się”. Im więcej czasu i uwagi poświęcamy swojemu pupilowi, tym łatwiej przychodzi nam zrozumienie psich zachowań. Uczymy się m.in. poprawnie interpretować ułożenie uszu czy merdający ogon, który wbrew powszechnej wiedzy nie zawsze jest oznaką radości. Jesteście na początku swojej wspólnej drogi? Dowiedz się, jak komunikować się z psem, by Wasza relacja była satysfakcjonująca i nieobciążona nieporozumieniami. Sprawdź, jak Twój pies okazuje radość i zadowolenie, a kiedy jego mowa ciała wyraża smutek czy frustrację.
Spis treści: ( kliknij aby przejść )
Początek wspólnej historii, czyli kilka słów o udomowieniu psa
Jesteśmy przedstawicielami dwóch różnych gatunków, które jednak współpracują ze sobą od dziesiątek tysięcy lat.
Badacze twierdzą, że proces udomawiania przodków współczesnych psów rozpoczął się 20–40 tysięcy lat temu.
Wciąż jednak brak jednoznacznych dowodów na to, jak dokładnie przebiegał ten proces, w jakim regionie świata miał miejsce i czy mieliśmy do czynienia z pojedynczym czy dwukrotnym udomowieniem.
W kwestii odpowiedniego podejścia do psów, kształtowania relacji opartych na międzygatunkowym szacunku oraz w temacie efektywnej komunikacji najwięcej wydarzyło się w ostatnich 2–3 dziesięcioleciach.
Najważniejsze zasady komunikacji na linii pies – człowiek
Podstawą każdej skutecznej komunikacji jest otwartość i uważność. Aby dobrze rozumieć się ze swoim psem – musimy mu po prostu poświęcić swój czas i uwagę. Podczas wspólnych spacerów, treningów i zabaw możecie uczyć się siebie nawzajem i dogrywać szczegóły Waszych stosunków.
W relacji pies – człowiek niezwykle ważna jest spójność i konsekwencja komunikatów, które wysyłasz swojemu pupilowi.
Reagując w standardowych sytuacjach w określony sposób stwarzasz bezpieczne granice, w których zwierzak czuje się po prostu zrozumiany. O co chodzi? Ot, choćby kwestie związane z pozwoleniem psiakowi na wykopywanie dziur w ogródku… Jeśli pozwalasz pupilowi na tego typu zabawy, nie możesz złościć się na niego, gdy wykopie świeżo zasadzone przez Ciebie kwiatki. Kopanie to kopanie, dziura w ziemi to dziura w ziemi, więc o co cały ten raban z jakimiś bratkami? No właśnie!
Co, jak i czym komunikuje pies?
Czworonogi komunikują się z otoczenie zarówno werbalnie (szczekanie, wycie, piszczenie, skomlenie, warczenie), jak i niewerbalnie, czyli za pomocą mowy ciała. Kanałem komunikacyjnych psów jest również węch i zapachy, których jednak czworonogi używają przede wszystkim wewnątrzgatunkowo.
Komunikacja werbalna psów
Zdecydowana większość sygnałów werbalnych jest stosowana przez psy w komunikacji z innymi przedstawicielami swojego gatunku oraz jako wsparcie w komunikacji z człowiekiem, w sytuacjach, w których mowa ciała to za mało. Szczekając psy mogą nas informować o potencjalnym niebezpieczeństwie, a także oddalać to niebezpieczeństwo od nas. Warcząc z kolei ostrzegają inne zwierzęta lub ludzi o swojej gotowości do podjęcia bardziej zdecydowanych działań, jeśli przekroczymy ich granice.
Komunikacja niewerbalna psów
Tzw. mowa ciała w świecie naszych czworonożnych przyjaciół stanowi około 85% wszystkich sygnałów wysyłanych pomiędzy przedstawicielami ich gatunku. Również w komunikacji z człowiekiem to właśnie komunikacja niewerbalna jest kluczem do efektywnego porozumiewania się. I nie mówimy tutaj o znanym i lubianym podawaniu łapy, którego to gestu sami psa możemy nauczyć. Chodzi o umiejętność rozpoznawania i interpretowania psich sygnałów, przekazywanych nam przez psa w formie różnego ułożenia uszu, różnego ułożenia i ruchu ogona, a także postawy i napięcia mięśni.
Co chcą nam przekazać psy?
Zdecydowana większość psich komunikatów dotyczy podstawowych psich potrzeb. Pies może więc chcieć zwrócić naszą uwagę na fakt, że jest głodny lub spragniony, że musi pilnie załatwić swoje potrzeby fizjologiczne, że chce się bawić lub przytulać, a także dawać nam znać, że potrzebuje chwili odpoczynku w samotności. Inną kategorią psich emocji i związanych z nimi zachowań są te objawiające się w sytuacjach niespodziewanych i zaskakujących dla pupila, np. spotkanie z nowym czworonogiem czy dziwnie zachowującą się osobą.
Rozszyfruj mowę ciała psa – radość, strach, złość, frustracja
Twój pies chce Ci coś powiedzieć? Masz wątpliwości, jak zinterpretować jego postawę, wzrok, ustawienie uszu, wygląd pyska i pozycję ogona? Podpowiadamy!
Szczęśliwy pies, czyli 100% radości!
Psie szczęście, radość i ekscytację widać gołym okiem! Te emocje trudno pomylić z jakimikolwiek innymi. Pies okazujący swoją radość ma całkiem rozluźnione ciało, łagodny i często rozbiegany wzrok, luźno wiszące lub nienapięte uszy oraz lekko otwarty pysk z luźnymi wargami i delikatnie widocznymi zębami. Oczywiście najwięcej szczęścia i radości kumuluje się w psim ogonie, który kołysze się miarowo i zazwyczaj dość szybko (im szybciej, tym większa ekscytacja psa!).
Niepokój, czyli jeszcze nie wiem, czy coś mi grozi i jak się zachować…
Niepokój u zwierzaka mogą wywołać różnego rodzaju nagłe i głośne dźwięki oraz dziwne zachowania zwierząt i ludzi znajdujących się w otoczeniu psa. Czworonóg może również odczuwać niepokój, gdy jego opiekunowie wykonują jakieś niestandardowe czynności, np. pakują walizki, kłócą się lub płaczą.
Zaniepokojony pies ma napięte ciało i lekko obniżoną postawę, szeroko otwarte lub zmrużone oczy (może unikać kontaktu wzrokowego z człowiekiem) oraz nastawione i nasłuchujące uszy. Pysk psa będzie zamknięty lub lekko otwarty, a wargi napięte. Charakterystyczną oznaką niepokoju jest nerwowe oblizywanie warg i ziewanie. Ogon psa będzie lekko uniesiony i raczej nieruchomy. Ewentualne delikatne ruchy ogona w wypadku zaniepokojonego psiaka są gestem samo uspokajającym, a nie oznaką radości!
Strach, czyli solidnie się przestraszyłem i naprawdę się boję!
Psy demonstrują strach w bardzo wyrazisty sposób. Zdecydowana większość przestraszonych czworonogów będzie starała się stać całkowicie nieruchomo, najczęściej w mniej lub bardziej skulonej postawie i z obniżoną głową. Oczy psa będą szeroko otwarte lub przymrużone, a spuszczony wzrok może być rozbiegany. Uszy będą złożone płasko przy głowie, a pysk lekko otwarty. Przestraszony pies, podobnie jak pies zaniepokojony, może nerwowo oblizywać napięte wargi. Ogon psa będzie całkowicie nieruchomy, podwinięty pod brzuch i schowany między nogami – w ten sposób czworonogi starają się ukryć swój „dowód osobisty”, którym w psim świecie jest właśnie zapach.
Jestem zdenerwowany i naprawdę nie wiem, jak się to skończy…
Zdenerwowany pies to pies potencjalnie niebezpieczny dla znajdujących się w jego otoczeniu innych zwierząt i ludzi. Bardzo często postawa agresywna ujawnia się jako konsekwencja poczucia zagrożenia, zgodnie z zasadą, że najlepszą obroną jest atak. Należy jednak pamiętać, że u podłoża agresywnych zachowań psów mogą leżeć także zaniepokojenie, strach, lęk, a także choroba i ból. Umiejętność rozpoznania przyczyn przyjmowania przez psa agresywnej postawy, jak i wiedza na temat tego, jak się w takiej sytuacji zachować są kwestiami kluczowymi w kontekście naszego bezpieczeństwa.
Postawa psa, który jest zły i może być agresywny charakteryzuje się wyprostowanym, sztywnym i napiętym ciałem, którego ciężar pies przenosi na przednie łapy. Piec będzie miał nastroszoną sierść (szczególnie widoczne na grzbiecie), szeroko otwarte, nieruchome i wpatrzone w adresata złości / agresji oczy oraz napięte i spłaszczone wzdłuż głowy uszy. Pies będzie miał również otwarty pysk, z cofniętymi i napiętymi wargami, odsłaniającymi zęby i dziąsła. Ogon będzie uniesiony na średnią wysokość, sztywny i nieruchomy.
Spotkałeś na swojej drodze psa, który stoi w takiej pozycji? Zachowaj spokój, nie wpatruj się w niego, nie krzycz i nie wykonuj gwałtownych ruchów. W takiej sytuacji najlepszym pomysłem jest powolne oddalenie się od zwierzaka.
Po więcej szczegółowych informacji zajrzyj na stronę Animal Island. W artykule o psich zachowaniach znajdziesz mnóstwo przydatnych i szczegółowych informacji. Polecamy!
