Kot perski szynszylowy jak sama nazwa wskazuje, należy do kotów długowłosych. Posiada on również drugą nazwę- pers srebrzysty cieniowany. Owy gatunek jest jednym z najbardziej cenionych. Persy szynszylowe są niezwykle spokojne, jednocześnie skore do zabawy. Nie można im również odmówić powabu i elegancji. Ich szczególne, wyjątkowe umaszczenie sprawia, że persy szynszylowe wyglądają niezwykle efektownie. Poniżej przedstawiamy głębszą charakterystykę persa szynszylowego i srebrzystego cieniowanego.
Spis treści: ( kliknij aby przejść )
Trochę historii
Persy są jednymi z najdłużej znanych kotów. Właściwa rasa została wyhodowana w Anglii. Głównie persy pochodzą z Iranu i Wielkiej Brytanii. W XIII wieku jeden z osobników persa szynszylowego został zabalsamowany i umieszczony w Muzeum Historii Naturalnej w Londynie. Świadczy to o tym, że owa rasa jest znana i podziwiana od bardzo dawna.
Cechy charakteru persa szynszylowego
Koty, jak każde inne zwierzę, posiadają swój indywidualny charakter. U jednego osobnika mogą przeważać zupełnie inne cechy charakteru, niż u innych. Kot perski szynszylowy ogółem jest kotem bardzo spokojnym, aczkolwiek jak każdy kot, czasem lubi psocić w trakcie zabawy. W stosunku do swoich właścicieli odnosi się bardzo czule, jednak bez przesady. Traktowanie go jak maskotki nie będzie dobrym pomysłem. W stosunku do obcych ludzi jest zdecydowanie nieufny i płochliwy. Persy szynszylowe swoją inteligencję mają wypisaną w oczach. Gdy czegoś chcą, nie nadużywają miauczenia. Potrafią to wyrazić swoim zachowaniem. Gdzie bałagan i hałas, tam nie uświadczymy obecności persa szynszylowego.
Owe koty bardzo cenią sobie spokój i równowagę, przez co skutecznie unikają rozgardiaszu. Mimo tego, że lubią poleniuchować, ruch jest im do życia równie potrzebny. Jednak przez dość mocną i masywną budowę zmęczą się dość szybko. Właściciele persów szynszylowych muszą uważać na ich dietę, gdyż owe kociaki są małymi łakomczuchami. Dzielenie domu z innymi zwierzakami dla tych kotów również nie powinno być problematyczne. W przypadku nowego czworonożnego kolegi będą jednak potrzebowały chwilę na zapoznanie.
Wygląd persa szynszylowego
Persy szynszylowe są bardzo pięknymi kotami, ze względu na ich umaszczenie. Posiadają one długą, jedwabistą sierść w bardzo jasnym kolorze, głównie białym. Na końcówkach łap i w okolicy nosa, zauważyć można delikatne ciemne zabarwienia, czyli tzw. tipping. Jest to rodzaj zabarwienia sierści, występujący tylko na końcówkach włosia. Oczy persa szynszylowego są szmaragdowo-zielone. Koty te posiadają jednakowe zabarwienie końcówek sierści i obwódek oczu. Jest to ich cechą charakterystyczną. Persy szynszylowe posiadają okrągłą głowę z lekko spłaszczonym nosem i szeroko rozstawionymi, włochatymi, nie dużymi uszami. Ich ciało jest silne, średniej wielkości, osadzone na krótkich łapkach. Dorosłe rozmiary persy szynszylowe osiągają w wieku 18-24 miesięcy. Mierzą około 22-25 cm. Ich waga waha się w przedziale 3-7 kg.
Jak wygląda codzienna pielęgnacja persa szynszylowego?
Codzienna pielęgnacja persa szynszylowego jest dla ich właścicieli nieco wymagająca. Długa sierść kotów wymaga regularnego czesania, aby zapobiec tworzeniu się kołtunów i zostawianiu sierści na meblach. Koty te można kąpać, a sierść suszyć suszarką do włosów, co znacznie ułatwi usuwanie martwych włosów. Należy jednak zachować ostrożność, ponieważ koty z natury boją się wody i nie każdy nasz pupil dobrowolnie podda się takiej pielęgnacji. Podczas zabiegów pielęgnacyjnych szczególną uwagę należy zwracać na okolicę tylnych łap i ogona. Aby zapobiec wszelkim infekcjom warto również mieć pod kontrolą stopień zabrudzenia uszu, oczu i noska.
Pers szynszylowy i jego zdrowie
Persy szynszylowe zależnie od danych osobników, mają zdolność do zapadania na różne choroby, aczkolwiek nie znaczy to, że będą one często chorować. Długość ich życia waha się od 12 do 18 lat. Dzięki długiej sierści oraz gęstemu podszerstkowi koty te nie mają problemu z zimnem w trakcie zimy. Przez obecność spłaszczonego nosa, mogą one mieć problemy z oddychaniem. Należy również trzymać odpowiednią dietę tych kotów, gdyż mają skłonność do tycia. Ponadto persy szynszylowe posiadają predyspozycję do dolegliwości ze strony nerek (np. wielotorbielowatość nerek), oczu (np. łzawienie, dziedziczne zwyrodnienie siatkówki), serca (np. kardiomiopatia przerostowa) i skóry (np. liszaje).
Pers szynszylowy – ciekawostki
- Pers szynszylowy może występować w dwóch typach: amerykańskim i europejskim. Amerykańska odmiana posiada mocno skrócony pyszczek, a także mocno zbliżone oczy i nos. Odmiana europejska przypomina bardziej rodowite persy, bez nadmiernie zmienionej twarzoczaszki.
- Porody u persów szynszylowych często odbywają się poprzez cesarskie cięcie, ponieważ małe posiadają dość duże główki, przez co kotka może mieć spore problemy z wydaniem ich na świat.
- Rozmnażanie persów szynszylowych również wymaga szczególnej uwagi. Krzyżowanie osobników tej samej rasy może skutkować o wiele jaśniejszą sierścią. Ponadto wyjątkowy kolor oczu tych kotów może się zmienić w wyniku skrzyżowania z kotem o niebieskich lub miedzianych oczach.
