Kot japoński bobtail to pierwowzór słynnej przynoszącej szczęście figurki kota z uniesioną łapką, a także… Hello Kitty. Jego najbardziej charakterystyczną cechą jest krótki ogon, od którego pochodzi nazwa “bobtail”. Jakie są te koty i jaka dokładnie jest ich historia?
Spis treści: ( kliknij aby przejść )
Kot japoński bobtail – opis rasy
Nazwa kota japońskiego bobtail wskazuje zarówno na jego pochodzenie, jak i wygląd. Jeśli chodzi o pierwszy człon, nie ma tu niespodzianek – to właśnie Japonia jest kolebką tej rasy. Z kolei określenie “bobtail” wskazuje na najbardziej charakterystyczny element wyglądu tego kota – jego krótki, przypominający pompon (a według niektórych kwiat chryzantemy) ogon. “Bobbed tail” (w skrócie bobtail) jest to bowiem angielskie określenie na ogon, który jest skrócony. Warto mieć to na uwadze także w przypadku innych ras z tym członem, jak np. amerykański bobtail czy kurylski bobtail – wskazuje to na podobny wygląd, ale nie wspólne pochodzenie tych ras. Króki ogon jest w przypadku kota japońskiego bobtail efektem mutacji genetycznej, która wynikała z uzewnętrznienia alleli recesywnych
W kulturze japońskiej takie koty zajmują wyjątkowe miejsce – podczas kiedy koty z pełnowymiarowymi ogonami mogą być czasami traktowane jako złe omeny, ich pobratymcy o krótkich ogonach, tacy jak japoński bobtail, cieszą się dużym powodzeniem jako czworonogi przynoszące szczęście. Nie bez powodu to właśnie na kocie japońskim bobtail wzorowany jest znany na całym świecie “maneki – neko” – kot będący charakterystyczną, często złotą figurką kota, którego ruchoma ręka przyjaźnie macha do patrzącej na niego osoby. Maneki – neko to w dosłownym tłumaczeniu “kot zapraszający”, który ma zapewnić miejscu, w którym się znajduje szczęście i powodzenie materialne. Jego uniesiona łapka i sama postać inspirowana była właśnie kotem japońskim bobtail – rasa ta często trzyma bowiem w tej pozycji jedną z przednich kończyn.
Kot japoński bobtail obecny był w Kraju Kwitnącej Wiśni prawdopodobnie już od setek lat – najstarsze pisemne źródła pochodzą z X wieku, jednak koty z krótkimi ogonami można znaleźć także przedstawione i utrwalone w formie wizualnej np. w japońskich świątyniach. Chociaż dokładne początki tej rasy są trudne do ustalenia (niektórzy twierdzą, że jej historia może sięgać nawet III wieku), przypuszcza się, że od Japonii trafiła z Azji kontynentalnej, np. z Chin.
Przez wiele lat przywilej obcowania z wyjątkowo wyglądającymi kotami zachowywali dla siebie przedstawiciele elity – japoński bobtail towarzyszył więc przede wszystkim cesarzowi i reszcie jego dworu (sam był przy tym traktowany bardziej jak członek rodziny i arystokrata niż zwierzak domowy). W XVII wieku podjęta jednak została decyzja o “wypuszczeniu” tej rasy w teren, aby jej przedstawiciele mogli pomóc w walce z plagą gryzoni – kot japoński bobtail zagościł tym samym na stałe w krajobrazie tej wyspy, a jego hodowla nie była w jakikolwiek sposób kontrolowana. Tym samym, mimo pozytywnych skojarzeń, które wzbudzał jego krótki ogon, japoński bobtail w swym ojczystym kraju nie był paradoksalnie tak popularny, jak np. maine coon czy kot perski.
Na szerszą skalę kot japoński bobtail zaczął być rozpoznawany dopiero na przełomie lat sześćdziesiątych i siedemdziesiątych – po tym, jak Elisabeth Frered sprowadziła pierwszych przedstawicieli rasy do Stanów Zjednoczonych w 1968 roku, a następnie rozpoczęła starania o uznania japońskiego bobtaila za odrębną rasę oraz jej spopularyzowanie wśród amerykańskich miłośników kotów.
Kot japoński bobtail – wygląd
Kot japoński bobtail to rasa średniej wielkości – zarówno samce, jak i samice osiągają mniej więcej taką samą wielkość, czyli pomiędzy 30 i 35 cm. Pomimo że wzorzec nie rozróżnia w tym przypadku dopuszczalnych zakresów osobno dla obydwu płci, samice statystycznie będą raczej nieco mniejsze – ich waga to zazwyczaj między 2 i 4 kg, podczas kiedy w przypadku samców kota japońskiego bobtaila zakres wagowy jest o kilogram wyższy i wynosi między 3 i 5 kg. Koty tej rasy osiągają swoje pełne rozmiary pomiędzy 12 a 24 miesiącem życia.
Kot japoński bobtail jest dobrze umięśniony, przy czym jego sylwetka nie sprawia wrażenia ociężałej – jest raczej pełna gracji i delikatności, a także smukła i zrównoważona, co w całości daje bardzo harmonijny, przyjemny dla oka efekt. Tułów jest długi, grzbiet prosty, a kończyny smukłe i proporcjonalne w stosunku do reszty ciała. Tylne kończyny są odrobinę dłuższe niż przednie
Najbardziej charakterystyczną cechą kota japońskiego bobtail jest oczywiście jego krótki ogon, od którego bierze się sama nazwa tej rasy. Ta konkretna część ciała jest zresztą specyficzna nie tylko dla rasy, ale też dla jej indywidualnych przedstawicieli – u każdego osobnika tej rasy ogon układa się w nieco inny sposób, co nadaje mu pod tym względem unikatowy wygląd. U niektórych kotów japońskich bobtail układa się on w bardziej zakręcony pod różnymi kątami sposób, a u innych linia jest nieco prostsza. Co do zasady ogon nie powinien odstawać od jego ciała na więcej niż 5 – 8 cm, jednak gdyby wyprostować go do rzeczywistej, całkowitej długości, miałby około 10 – 13 cm. Włos na ogonie jest nieco dłuższy i grubszy niż w pozostałych miejscach, a w dodatku rośnie do zewnątrz – powoduje to, że przypomina on z wyglądu rodzaj pompona lub ogona króliczego.
Głowa kota japońskiego bobtail jest mocno symetryczna – przypomina kształtem trójkąt równoboczny. Kości policzkowe delikatnie wystają, a linie są raczej łagodne. Nos jest długi, prosty i dobrze zdefiniowany, oczy duże, szeroko otwarte i czujne. Kształt tych ostatnich jest raczej owalny niż okrągły, są skośnie osadzone i nie są wyłupiaste. Ich kolor powinien być zharmonizowany z umaszczeniem – najczęściej występował będzie odcień złoty, miodowy lub pomarańczowy, ale dopuszczalne są wszystkie kolory, w tym również oczy różnokolorowe (jedno oko ma wtedy kolor niebieski). Uszy są duże, szeroko rozstawione i ekspresyjne.
Włos okrywowy jest u kota japońskiego bobtail delikatny i jedwabisty, bardzo przyjemny w dotyku. Mocno przylega do ciała, a pod spodem praktycznie nie ma żadnego zauważalnego podszerstka. Jeśli chodzi o umaszczenie, dopuszczalne są teoretycznie wszystkie rodzaje poza srebrnym, ticked z grupy tabby (przypominające futro zająca poprzeczne prążkowanie z jasną nasadą włosa i ciemnym czubkiem) oraz pointem (ciemniejsze, punktowe zabarwienie w miejscach takich jak uszy, ogon, pyszczek czy kończyny na jaśniejszym tle). Najbardziej pożądane jest natomiast umaszczenie typu “mike”, czyli czarno-biało-rude. Kot japoński bobtail występuje w dwóch odmianach: krótkowłosej i długowłosej (dłuższy włos pojawia się zwłaszcza w formie tzw. “portek” oraz niekiedy jako elegancki kołnierz wokół szyi).
Kot japoński bobtail – charakter
Japoński bobtail jest kotem o zrównoważonym charakterze – z natury jest raczej opanowany i spokojny, ale jednocześnie nie oznacza to, że najchętniej tylko by leniuchował i obserwował otoczenie. Pomimo wrodzonej łagodności i delikatności ma bowiem ogromne zamiłowanie do wszelkiego rodzaju zabawy. Jego harce cechują się podobną elegancją i dystyngowaniem, co sposób poruszania się – jest chętny do wszelkich psot, ale jego poziom energii nie jest nadmiernie przytłaczający. Można powiedzieć, że kot japoński bobtail potrafi zachować na tym polu zdrową równowagę niczym prawdziwy mistrz zen.
Kot japoński bobtail potrafi być wspaniałym przyjacielem dla człowieka – okazywać mu czułość, zainteresowanie i chętnie spędzać z nim czas. Z drugiej strony może to się czasami przeradzać w niezbyt zdrowe przywiązanie, skutkujące nie najlepszym znoszeniem przebywania w samotności oraz natarczywym zabieganiem o uwagę człowieka, kiedy ten zajęty jest akurat swoimi sprawami.
Z natury kot japoński bobtail jest natomiast raczej nieufny w stosunku do ludzi obcych – na samym początku znajomości woli profilaktycznie zachowywać bezpieczny dystans i dopiero kiedy poczuje się bezpiecznie jest gotów podejść do nowej osoby nieco bliżej. Ciekawość jest zresztą kolejną cechą charakterystyczną japońskiego bobtaila – świat wydaje się dla niego bardziej intrygujący niż przerażający. Może to mieć związek także z wrodzoną inteligencją i błyskotliwym myśleniem, jakim potrafi się niejednokrotnie wykazać ta rasa.
Kot japoński bobtail – hodowla
Kot japoński bobtail jest przede wszystkim zwierzęciem, które potrzebuje z jednej strony dużo aktywności i zabawy, żeby się nie nudzić, a z drugiej – uwagi i zaangażowania ze strony opiekuna. Jest to rasa kreatywna i błyskotliwa, jeśli więc nie zapewni się jej przedstawicielowi odpowiedniego zajęcia, jest wysoce prawdopodobne, że spróbuje je sobie zorganizować samodzielnie. Co do zasady nie jest to kot, który ma tendencje do niszczenia przedmiotów, ale brak innych bodźców i nuda mogą spowodować, że zacznie on poszukiwać sposobów na rozrywkę, które niekoniecznie będą po myśli opiekuna.
Podobnie wygląda zresztą sytuacja, jeśli chodzi o zrzucanie różnych rzeczy w wysokości – kot japoński bobtail nie jest rasą, która koniecznie musi spędzać większość czasu w jakimś wysoko położonym punkcie (choć oczywiście jak wszystkie koty ma to poniekąd wpisane w DNA w wyniku ewolucji) i stosunkowo dużo czasu spędza raczej blisko ziemi. Jeśli jednak opiekun nie będzie zwracał na niego uwagi i zaniedba regularną, wspólną zabawę, psoty na wysokich półkach i strącanie leżących na nich rzeczy mogą się okazać dla kota atrakcyjną opcją.
Kot japoński bobtail znany jest ze swoich imponujących możliwości w zakresie wokalizacji, jednak pomimo wrodzonej “gadatliwości” i bogatej skali głosu, jego repertuar dźwięków jest nieco odmienny od tego, którym dysponują koty kontynentalne, w związku z czym może mu być często trudno odnaleźć z nimi nić porozumienia. Być może jest to też jeden z powodów, dla których kot japoński bobtail najlepiej dogaduje się z przedstawicielami tej samej rasy.
Nie oznacza to jednak, że nie potrafi żyć w zgodzie, a nawet przyjaźni z innymi kotami, wręcz przeciwnie – ze względu na dużą potrzebę zabawy i nie najlepsze radzenie sobie z samotnością, japoński bobtail potrafi bardzo docenić obecność drugiego “mruczka” w domu. Kluczowe jest tu natomiast oczywiście odpowiednie zapoznanie ze sobą czworonogów, zapewnienie im przestrzeni i możliwości nawiązania relacji w swoim własnym tempie (podobna zasada dotyczy zresztą także psów, z którymi japoński bobtail również potrafi żyć z harmonii).
Kot japoński bobtail będzie ponadto doskonałym towarzyszem dla dzieci – obydwie strony będą miały w ten sposób zapewnionego zawsze chętnego do zabawy kompana. Najmłodsze pociechy powinny jednak zdawać sobie sprawę, że kot nie jest zabawką, być nauczone szacunku do niego i odpowiedniego poziomu delikatności w zabawie. Jeśli tylko zostaną do obecności kota odpowiednio przygotowane, można liczyć na piękną i długą międzygatunkową przyjaźń – kot japoński bobtail jest zdrową i odporną rasą, która średnio żyje około 16 lat.
Kot japoński bobtail – cena
Kot japoński bobtail nie jest rasą dobrze rozpowszechnioną w Europie, nie wspominając o Polsce. Może się więc okazać, że poszukiwania wymarzonego kota tej rasy będą się wiązały z dużymi nakładami wszelkiego rodzaju, zarówno finansowymi, jak i czasowymi – przyszły opiekun musi bowiem najpierw odnaleźć hodowle kota japońskiego bobtail, poczekać na pojawienie się miotu, a następnie udać się w podróż po nowego członka rodziny. Sama cena kota japońskiego bobtail to koszt około 8000 – 1200 euro, należy do tego natomiast doliczyć m.in. koszty podróży.
