Choroby zakaźne potrafią zaatakować kota znienacka. Najczęściej spotykaną chorobą tego gatunku jest koci katar. Za jego wystąpienie odpowiedzialne są kaliciwirusy, herpeswirusy i reowirusy. Często zdarza się, że zakażeniom wirusowym towarzyszą zakażenia bakteryjne – chlamydia i mykoplazmy. Jakie są objawy kaliciwirozy i herpeswirozy i jak leczy się te choroby?
Spis treści: ( kliknij aby przejść )
Herpeswiroza
Kocia herpeswiroza to wysoce zaraźliwa choroba układu oddechowego, którą wywołuje wirus z grupy opryszczki. Źródłem zakażenia są koty chore, ale także osobniki w trakcie rekonwalescencji, u których wirus może utrzymywać się w drogach oddechowych nawet przez 50 dni, po ustąpieniu ostrych objawów choroby.
Do zakażenia dochodzi przez drogi oddechowe, gdyż w przypadku tego wirusa koty zazwyczaj nie wytwarzają przeciwciał neutralizujących. Zarazić mogą się zarówno koty stare, jak i młode. Masowe zakażenia dotyczą w szczególności dużych skupisk kotów, np. hodowli. Herpeswiroza cechuje się wysoką zachorowalnością, jednak niską śmiertelnością. Wyklucie wirusów następuje w ciągu 3 do 7 dni. Z kolei przy kontaktowym zakażeniu, czas ten wynosi 8 dni.
Objawy herpeswirozy
W początkowym stadium choroba nie jest łatwa do rozpoznania, ponieważ kot nie traci apetytu, a jego ogólny stan zdrowia jest dobry. Jedynym symptomem jest to, że zwierzak zaczyna kichać. Może mieć także przejściowo podwyższoną temperaturę ciała. Po upływie około 12-24 godzin dochodzą inne objawy, czyli silny wypływ surowiczy z nosa oraz stan zapalny spojówek.
Następnie pojawia się kaszel, obrzęk błony śluzowej nosa, czasem również ślinotok. Ten etap choroby charakteryzuje się także wahaniami apetytu oraz pragnienia u zwierzęcia. Często zdarza się, że dochodzi do zapalenia tchawicy oraz oskrzeli, a nawet może dojść do zapalenia płuc. U chorych osobników pojawiają się pęcherzyki, a następnie owrzodzenia błony śluzowej jamy ustnej, a także naloty o mazistej konsystencji. Czas trwania choroby wynosi od 10 do 14 dni. Jeśli kot jest w słabej kondycji zdrowia, jest zarobaczony i ogólnie schorowany, a także cierpi na powikłania, które wynikają z zapalenia jamy ustnej oraz płuc, może nie przeżyć choroby.
Leczenie herpeswirozy
Leczenie tej choroby polega na oczyszczaniu oczu i nosa zwierzęcia z zalegającej wydzieliny. Stosowana jest także antybiotykoterapia, aby pozbyć się nadkażeń bakteryjnych. W tym czasie warto także wspomóc chorego kota, podając mu preparaty wzmacniające oraz takie, które pozwolą na szybsze pozbycie się wirusa.
Zapobieganie herpeswirozie
Profilaktyka choroby obejmuje przede wszystkim szczepienie przeciwko wirusowi, który wywołuje herpeswirozę. Koty szczepi się dwukrotnie, w odstępie 3 tygodni. Następną dawkę należy powtórzyć po roku, a kolejne co 2 lata.
Kaliciwiroza
Kaliciwiroza to zakaźna, kocia choroba, której okres inkubacji trwa 1-2 dni. Występuje zazwyczaj u młodych, kilkumiesięcznych kociąt. Objawy kliniczne mogą jednak pojawić się u zwierząt w każdym wieku. Na zachorowanie narażone są zarówno koty wychodzące, jak i niewychodzące.
Objawy kaliciwirozy
U zakażonych osobników pojawiają się symptomy z górnych dróg oddechowych. Do najczęściej występujących należy katar, kichanie, kaszel, wydzielina z oczu i nosa. Początkowo wypływ ma gęstą postać i biały, zielonkawy lub żółty kolor. Schorzenie to bardzo często przebiega w gwałtowny sposób. Nagle zwierzę traci apetyt i nie ma ochoty na zabawę. Często na języku, wargach, podniebieniu, końcu nosa oraz dookoła pazurów pojawiają się wrzody. Może również dojść do zapalenia płuc, a także zapalenia stawów.
Leczenie kaliciwirozy
Odpowiednie leczenie dopasuje lekarz, jednak postępuje się podobnie, jak w przypadku herpeswirozy. Należy jednak zaznaczyć, że bardzo ciężko jest całkowicie zwalczyć kaliciwirusa z organizmu kota. W przypadku tej choroby często dochodzi do tego, że zwierzę jest wieloletnim nosicielem.
Leczenie kaliciwirozy polega na łagodzeniu objawów schorzenia oraz profilaktyce powikłań bakteryjnych. W trakcie choroby należy zadbać o komfort zwierzęcia i zapewnić mu spokojne warunki oraz zminimalizować stres. Także odizolowanie chorego kota od innych zwierząt, widocznie wpływa na jego powrót do zdrowia.
Woda podawana do picia choremu osobnikowi, powinna być lekko ciepła i można do niej dodać odrobinę cukru lub miodu, aby kot chętniej pił i nie odwodnił się.
Jeśli u kociąt występują ciężkie owrzodzenia, konieczne może być leczenie karmą ratunkową, mlekiem dla kociąt lub założenie do przełykowej sondy. W takich przypadkach bardzo ważna jest właściwie prowadzona płynoterapia.
Zapobieganie kaliciwirozie
Tak jak w przypadku herpeswirozy, profilaktyka kaliciwirozy polega na regularnym szczepieniu zwierzęcia. Szczepione powinny być zarówno koty wychodzące, jak i niewychodzące, ponieważ wirusa może przynieść człowiek do domu, chociażby na butach.
Szczepione są kocięta już w wieku 9 tygodni. Kolejne szczepienie powtarza się za 3-4 tygodnie, a następnie raz w roku w przypadku kotów szczególnie narażonych na zakażenie. Koty niewychodzące mogą być szczepione co 2 lata.
