Hawańczyk to rasa, którą wciąż rzadko spotkać można w Polsce, a szkoda! Te małe, pełne życia psiaki, to niemal ideały, zdolne przystosować się do różnych warunków, pod warunkiem zapewnienia im stałego kontaktu i bliskiej więzi z człowiekiem. Warto zapoznać się z burzliwą historią tej rasy i poznać bliżej tego czworonożnego kubańczyka.
Spis treści: ( kliknij aby przejść )
Hawańczyk – rasa
Psy tej rasy należą do grupy biszonów (ich alternatywna nazwa to biszon hawański), do której zaliczają się m.in. maltańczyk, hawańczyk, bolończyk oraz bichon frisé . Z których dokładnie ras wywodzi się hawańczyk? Opinie na ten temat są podzielone – być może od bolończyka oraz bichon frisé lub również z dużym prawdopodobieństwem od maltańczyka.
Dużo mniej wątpliwości istnieje odnośnie miejsca, z którego pochodzi pies hawańczyk, chociaż odpowiedź nie jest wcale intuicyjna – w rzeczywistości bowiem rasa ta wywodzi się z obszaru Morza Śródziemnego i okoli hiszpańsko – włoskiego wybrzeża. Dopiero stamtąd podróżujący przez Atlantyk marynarze przetransportowali hawańczyka w miejsce, od którego później weźmie się jego nazwa – na Kubę.
Mały, żywiołowy piesek doskonale wpasował się w kulturę i mentalność tej karaibskiej wyspy. Jej mieszkańcy zauważyli, że najczęściej występujący u tych psów kolor – rodzaj mieszanki brązu z rudym – do złudzenia przypomina kolor innego istotnego elementu lokalnego folkloru, czyli tytoniu. Od tej pory utarło się, że psy te nazywane będą hawańczykami (lub nieoficjalnie kubańczykami).
Niestety dalsza hodowla hawańczyków stanęła pod znakiem zapytania po objęciu władzy na Kubie przez Fidela Castro. Emigrujący w popłochu mieszkańcy wyspy często zmuszeni byli zostawić swoje ukochane psy na miejscu. Na szczęście części zawziętych opiekunów udało się przemycić swoje hawańczyki na teren Stanów Zjednoczonych, dzięki czemu rasa mogła przetrwać.
Hawańczyk – wygląd
Hawańczyk to pies niewielkich rozmiarów – jego wysokość w kłębie powinna mieścić się w przedziale 23-27 cm, choć tolerowane są odstępstwa o 2 cm poniżej lub powyżej tych widełek. Hawańczyk pies waży około 6 kg, a suka – 5 kg.
Psy tej rasy mają charakterystyczną długą (ok. 12-18 cm), miękką i często pofalowaną sierść. Występuje ona w wielu odcieniach – od słynnego “tytoniowego” brązu z rudym, który zawojował serca kubańczyków, przez hawańczyka czarnego, płowego czy w końcu białego z łatami. Do rzadkości należy natomiast umaszczenie jednolicie białe.
Hawańczyk – charakter
Hawańczyk to pies niemal idealny. Jest wesoły, pełen energii, a przede wszystkim – jak typowy pies do towarzystwa – bardzo przywiązany do swojego opiekuna lub rodziny. Uwielbia spędzać czas z ludźmi, a ich uwaga jest dla niego jednym z najcenniejszych skarbów, o który gotów jest zabiegać na wszelkie możliwe sposoby.
Jest przy tym bardzo pomysłowy. Wykorzystuje swoją wrodzoną inteligencję i jeśli człowiek nie zwraca na niego uwagi potrafi np. zacząć wykonywać różne sztuczki, które wcześniej ćwiczył z opiekunem. Przychodzi mu to z łatwością, ponieważ hawańczyk to pies pojętny i łatwo uczący się nowych rzeczy.
Hawańczyk jest raczej otwarty i przyjacielski w stosunku do nieznajomych, którzy cieszą się zaufaniem jego opiekunów (np. zostają zaproszeni do domu), chociaż może się zdarzyć, że ktoś go onieśmieli. Nie zareaguje jednak wtedy agresją, a raczej sam wycofa się w ustronne miejsce. Jest to zresztą kolejna wspaniała cecha hawańczyka – jest łagodny i pokojowo nastawiony do wszystkich żyjących istot, niezależnie od ich gatunku. Jeśli więc mamy w domu inne zwierzęta, które również mają podobne usposobienie, możemy śmiało myśleć o poszerzeniu tego stada o hawańczyka.
To także idealny pies dla dziecka – jest cierpliwy i bardzo chętny do zabawy – na pewno nie da się maluchowi łatwo zmęczyć (a na szczęście dla chcących odpocząć rodziców jest też prawdopodobne, że to on da ujście energii dziecka). Do tego jego niewielkie rozmiary sprawiają, że nie ma ryzyka wyrządzenia najmłodszym krzywdy przez nieuwagę, potrącenie itp.
Jedną kwestią, o której trzeba pamiętać, jest dosyć duże zapotrzebowanie hawańczyka na ruch i aktywność, zwłaszcza na świeżym powietrzu. Jeśli nie jesteśmy w stanie mu jej zapewnić, może to być powód, dla którego nie będzie to pies stworzony dla nas. Wymagania te nie oznaczają jednak konieczności bardzo intensywnego wysiłku, wspólnego joggingu czy wycieczek rowerowych. Jest to mały piesek, więc regularne spacery w umiarkowanym tempie, w trakcie których będzie mógł eksplorować otoczenie, w zupełności wystarczą.
Hawańczyk – hodowla
W przypadku hawańczyka hodowla należy do wyjątkowo łatwych. To pies, który łatwo przystosowuje się do bardzo różnych warunków. Z pewnością będzie szczęśliwy w domu z ogrodem, przypominającym dawne kubańskie rezydencje, na których towarzyszył żonom bogatych plantatorów, jednak mieszkanie w bloku będzie równie atrakcyjną opcją, pod warunkiem, że przebywał w nim będzie ukochany opiekun.
Nie jest to na szczęście wymóg obowiązujący 24 godziny na dobę – hawańczyk dobrze znosi rozłąkę z człowiekiem i nie sprawia problemów pozostawiony sam w mieszkaniu. Nie jest też z natury hałaśliwy, nie powinien więc przeszkadzać sąsiadom, wszczynając awanturę przy najmniejszym dźwięku, który go zaniepokoi. Jedyne, o co można byłoby zadbać, to zapewnienie psu na czas naszej nieobecności jakichś gryzaków, które skutecznie zajmą jego uwagę.
Przy hawańczyku na pewno należy zwrócić szczególną uwagę na regularną pielęgnację. Jego długa sierść ma niestety dużą tendencję do splątywania się, a powstające kołtuny z czasem zbijają się na twarde, przypominające filc płaty, których bardzo trudno jest się pozbyć. Hawańczyka najlepiej jest więc rozczesywać kilka razy w tygodniu. Dokładną liczbę takich zabiegów należy przy tym dostosować do sierści konkretnego podopiecznego, gdyż jej problematyczność jest różna w zależności od dokładnej struktury włosów – im gęstsze i bardziej kręcone, tym bardziej są wymagające. Dobrze jest też spinać hawańczykowi włosy, aby nie wchodziły mu do oczu. Inne zabiegi pielęgnacyjne, o których trzeba pamiętać to regularne sprawdzanie długości pazurów i ich ewentualne przycinanie, a także czyszczenie uszu – ponieważ są one oklapnięte i otoczone sierścią, łatwo może rozwinąć się w nich stan zapalny.
Jeśli w naszym domu pojawia się hawańczyk szczeniak, powinniśmy skupić się przede wszystkim na jego socjalizacji – regularne spacery nie tylko pozwolą mu oswoić się ze światem i poznać innych przedstawicieli swojego gatunku, ale także rozładują potrzebę ruchu i eksploracji, która u młodego hawańczyka jest jeszcze większa niż u jego dojrzałych kolegów. Nie przejmujmy się też za bardzo różnicowaniem mu menu – oczywiście karma powinna być wysokiej jakości i dostarczać psu wszelkich niezbędnych składników odżywczych, jednak hawańczyk nie należy do wybrednych smakoszy i dopóki nie zobaczy, że może wybrzydzać i dyktować człowiekowi, co powinien mu dawać, będzie ze smakiem jadł zarówno karmę suchą, jak i mokrą czy też posiłki bazujące na popularnej ostatnio diecie BARF.
Ostatnie o czym warto wspomnieć do długowieczność tej rasy. Jeśli chodzi o kubańczyka wiek, jaki średnio potrafi osiągnąć, to około 14-15 lat. Większość tego czasu powinien też przeżyć w zdrowiu – hawańczykom zdarzają się schorzenia oczu czy często występujące u psów małych ras problemy z wypadającą rzepką w kolanie, jednak generalnie pies będzie się raczej cieszył dobrą kondycją.
Hawańczyk – cena
Hawańczyk nie jest bardzo popularną rasą w Polsce, jednak znalezienie certyfikowanej hodowli nie powinno stanowić problemu. Cena psa z rodowodem wyniesie w niej około 3000 złotych. Warto obserwować też czy pies w typie tej rasy lub inny z grupy biszonów nie będzie szukał domu – zawsze warto bowiem w pierwszej kolejności wziąć pod uwagę adopcję psa, który nie miał w życiu tyle szczęścia, co szczeniak prosto z hodowli.
