Cocker spaniel angielski wyróżnia się nie tylko dystyngowanym wyglądem, ale również inteligencją i wesołym usposobieniem. Kiedyś wykorzystywany był głównie jako pies myśliwski – współcześnie doceniany jest przez miłośników zwierząt jako wspaniały towarzysz rodziny.
Spis treści: ( kliknij aby przejść )
Cocker spaniel angielski – opis rasy
Cocker spaniel angielski to rasa psa pochodząca – jak sama nazwa wskazuje – z Wielkiej Brytanii. Według klasyfikacji Międzynarodowej Federacji Kynologicznej zaliczany jest do grupy VIII, czyli psów aportujących, płochaczy i psów wodnych, a dokładnie sekcji 2, a więc płochaczy (obok m.in. clumber spaniela, springer spanieli angielskiego i walijskiego czy cocker spaniela amerykańskiego).
Trudno jest do teraz ustalić jednoznacznie, jak daleko sięga historia spaniela angielskiego. Niektórzy, jak kynolog prof. Roland Tobias, wskazują na to, że jeszcze w pierwszym tysiącleciu pojawiają się wzmianki na temat tej rasy – mowa tu o stworzonym przez walijskiego króla Hywela Dda Kodeksie Praw, w którym pojawia się słowo “spaniel”.
Najprawdopodobniej cocker spaniel pojawił się na Wyspach między XIV a XVI wiekiem, a na jego wcześniejszą ojczyznę naprowadzić może sama nazwa rasy – etymologii słowa “spaniel” upatruje się współcześnie w starofrancuskim słowie “espaigneul”, oznaczającym psa pochodzącego… z Hiszpanii. To właśnie razem z przybyszami z Półwyspu Iberyjskiego mieli się w Wielkiej Brytanii pojawić pierwsi przodkowie współczesnych cocker spanieli angielskich – psy mogły być przez Anglików zarówno kupowane, jak i otrzymywane w ramach prezentu, jako doskonałe psy myśliwskie (na całe szczęście współcześnie świadomość tego, że zwierzęta nie powinny być prezentem jest zdecydowanie większa!).
Z powodu takiej właśnie historii na samym początku funkcjonowania rasy w Anglii określenie “spaniel” oznaczało po prostu rodzaj psa myśliwskiego. Dopiero z czasem zaczęto wprowadzać bardziej szczegółowe rozróżnienie na podstawie specyfiki pracy poszczególnych psów – na początku polegało ono na podzieleniu ich na te pracujące na lądzie (lądowe) i w wodzie (dowodne). Spośród tej pierwszej kategorii wyróżniono z czasem springery, których zadaniem było wypłaszanie ptaków i setery, które wystawiały zwierzynę.
Za przodków współczesnych spanieli, w tym cocker spaniela angielskiego, uważa się ówczesne springer spaniele. Jeśli chodzi o pierwszy człon nazwy, czyli “cocker”, najbardziej prawdopodobna hipoteza głosi, że wziął się on od angielskiej nazwy słonki zwyczajnej (rodzaj średniego, leśnego ptaka), czyli “woodcock”.
Po raz pierwszy cocker spaniele zostały uznane za odrębną rasę pod koniec XIX wieku, w 1893 roku, przez brytyjski klub kynologiczny Kennel Club. Od tamtego momentu minęło 9 lat, zanim w Londynie założony został pierwszy oficjalny klub rasy, a także opublikowany został oddzielny wzorzec. W tym samym czasie zainteresowanie rasą zaczęło stopniowo rosnąć w Stanach Zjednoczonych, gdzie hodowcy skupiali się z kolei nieco bardziej na przystosowaniu psów do uczestnictwa w wystawach niż polowaniach. Doprowadziło to z czasem do wyodrębnienia przez amerykański klub kynologiczny w 1946 roku odrębnej rasy – cocker spaniela amerykańskiego.
Cocker spaniel angielski – wygląd
Cocker spaniel jest psem o raczej niewielkich rozmiarach – osiąga wysokość w kłębie wynoszącą w przybliżeniu pomiędzy 39 i 41 cm w przypadku samców i około 38 – 39 cm u samic. Ich waga powinna zawierać się w przedziale 13 – 14,5 kg. Cocker spaniel jest mocno zbudowany, ale cała sylwetka sprawia bardzo harmonijne wrażenie. Grzbiet jest mocny, poziomy i delikatnie opada od lędźwi do nasady ogona.
Ten ostatni jest umiarkowanej długości i nieznacznie zakrzywiony. Noszony jest w poziomie, ale nie jest podnoszony powyżej tej linii ani też podwijany przez psa. W przeszłości ogony cocker spanieli bywały też kopiowane, ale na szczęście praktyki te przeszły już do historii.
Klatka piersiowa jest głęboka i dobrze rozwinięta, łopatki ukośnie ustawione i lekkie, a żebra dobrze wysklepione. Patrząc na tę część ciała od frontu można dostrzec, że jest proporcjonalna do reszty ciała – nie powinna się wydawać ani zbyt wąska ani nadmiernie szeroka.
Kończyny cocker spaniela mają mocny kościec, a jego łapy można określić jako “kocie” – mają grube opuszki i są zwarte. Przednie kończyny są proste, silne i dosyć krótkie, ale w stopniu, który nie utrudniałby wzmożonego wysiłku fizycznego, do którego rasa ta jest doskonale przystosowana. Dodatkową siłę napędową dają psom tej rasy śródstopia krótkie poniżej stawu skokowego i dobrze kątowane stawy kolanowe.
Szyja jest dobrze umięśniona i średniej długości, a czaszka czysto wyrzeźbiona i dobrze rozwinięta. Stop jest wyraźnie zaznaczony i znajduje się dokładnie pomiędzy guzem potylicznym a wierzchołkiem nosa, którego szerokość jest również odpowiednia do pracy w terenie. Kufa jest kwadratowa, policzki niezbyt wydatne, a silne szczęki powinny mieć regularny i kompletny zgryz tzw. nożycowy (górne siekacze stykające się ściśle z dolnymi i przykrywające je).
Uszy osadzone są nisko, są pokryte prostym, długim i jedwabistym włosiem oraz płatowate, a kiedy pies wyciągnie je do przodu, ich krawędź sięga do wierzchołka jego nosa. Na mniej więcej tym samym poziomie, na którym osadzone są uszy cocker spaniela, znajdują się także jego piękne oczy – mają spokojny, łagodny wyraz, ale jednocześnie łatwo dostrzec w nich można wrodzoną czujność i inteligencję, a także typową dla tej rasy wesołość.
Włos cocker spaniela powinien być na całym ciele jedwabisty i gładki, tak samo jak na jego uszach. Zarówno tułów, jak i kończyny przednie oraz kończyny tylne powyżej stawów skokowych powinny być dobrze owłosione, a sam włos nie powinien być kręcony, szorstki czy zbyt obfity.
Umaszczenie cocker spaniela może występować w różnych wariantach. W najbardziej podstawowej, jednolitej wersji, pojawić się może umaszczenie złote, rude, czekoladowe i czarne, a także czekoladowe podpalane lub czarne podpalane. Kolor biały może się tutaj pojawić jedynie w postaci małej plamki na klatce piersiowej.
Bardziej zróżnicowane warianty umaszczenia cocker spaniela to dwubarwne (biało-cytrynowe, biało – pomarańczowe, biało – czekoladowe i biało – czarne), trójbarwne: (biało – czarne i biało – czekoladowe z podpalaniem) oraz przesiane (cytrynowe, pomarańczowe, niebieskie, czekoladowe, a także niebieskie z podpalaniem i czekoladowe z podpalaniem).
Ostatnia rzecz, o której warto wspomnieć przy opisywaniu wyglądu tej rasy, to fakt, że cocker spaniele pracujące oraz te, które zabierane są przez hodowców rasy na wystawy, różnią się od siebie wyglądem – psy wystawowe co do zasady mają bardziej krępą budowę i ważą więcej niż ich pracujący pobratymcy.
Cocker spaniel angielski – charakter
Cocker spaniel to pies z natury wesoły, co pokazuje zresztą jego charakterystyczny sposób noszenia ogona, który sygnalizuje pozytywne nastawienie psa do świata oraz dziarski, energiczny sposób poruszania się – obydwie te cechy stają się jeszcze bardziej widoczne w momencie, kiedy cocker spaniel jest w trakcie pracy. Natomiast nawet kiedy aktualnie nie jest niczym zajęty, jest to tak czy inaczej pies pełen energii, wigoru i entuzjazmu w stosunku do otaczającego go świata.
Cocker spaniele są psami z natury bardzo łagodnymi i mimo całkiem dużego temperamentu i żywiołowości nie powinny przejawiać jakichkolwiek zachowań agresywnych w stosunku do człowieka czy innych zwierząt – są co do zasady przyjaźnie nastawione do innych, a ich naturalna ciekawość często okazuje się silniejsza niż niepewność czy ostrożność wobec nieznajomych.
Cocker spaniel angielski to pies uczuciowy, które mocno przywiązują się do człowieka. Niestety oznacza to też, że często nie najlepiej znosił będzie samotność – jeśli opiekun często i długo przebywa poza domem, wybór cocker spaniela angielskiego może okazać się niewłaściwy. Z drugiej strony odpowiednie wychowanie pozwala psu lepiej dostosować się do okoliczności i przyzwyczaić do momentów przebywania samemu – kluczem jest tu zachowanie równowagi i dbanie o okazywanie psu uczuć, kiedy już spędza się z nim razem czas. Cocker spaniel angielski nie jest typem psa, który nadaje się np. do przebywania w kojcu czy innych form izolacji od reszty domowników.
Cocker spaniel angielski łatwo i chętnie się uczy, a współpraca z człowiekiem i zdobywanie jego uznania jest dla niego źródłem ogromnej satysfakcji. Z drugiej strony opiekun powinien mieć na uwadze, że jest to rasa psa myśliwska, a więc przez wiele lat szkolona pod kątem samodzielnego podejmowania decyzji w czasie polowania. Cechuje go więc poza inteligencją spora dawka niezależności, na którą należy wziąć poprawkę w procesie wychowywania czy szkolenia psa.
Cocker spaniel angielski – hodowla
Ze względu na swoją uczuciowość i przywiązanie do człowieka, ale także dużą dozę cierpliwości, którą może się pochwalić, cocker spaniel angielski jest psem, który dobrze odnajdzie się w domu z dziećmi. Najmłodsi z pewnością docenią jego nieustający entuzjazm i skłonność do zabaw i harców, chociaż jeśli są one jeszcze bardzo małe, rodzice powinni nauczyć je odpowiedniego obchodzenia się z psem, zanim jeszcze pojawi się on w domu. Jeśli tylko dzieci będą rozumiały, że zwierzę nie jest zabawką (co jest szczególnie istotne w przypadku psów o wyglądzie takim jak cocker spaniela) i będą wiedziały na co mogą sobie pozwolić, aby nie zrobić mu krzywdy, mogą zostać z pupilem najlepszymi przyjaciółmi.
Cocker spaniel angielski co do zasady powinien też dobrze odnajdywać się w domu, w którym nie jest jedynakiem – raczej nie będzie miał problemów z zaakceptowaniem innych zwierząt, nie tylko psów, ale też np. kotów. W przypadku tych ostatnich instynkt myśliwski może co prawda brać czasem górę, ale nie powinno to przyjmować innej formy niż zaczepna zabawa – cocker spaniel nie zrobi krzywdy zwierzęciu, które postrzega jako część swojego stada.
Cocker spaniel angielski to pies, którego wprost rozpiera energia – uwielbia przebywać w otoczeniu natury, chętnie korzysta też ze zbiorników wodnych, pływając i nurkując. Nie oznacza to, że jest to rasa, która nie nadaje się do mieszkania w mieście, wręcz przeciwnie – kluczowym kryterium jest tutaj możliwość zapewnienia pupilowi odpowiedniej dawki eksploracji i wysiłku fizycznego, więc aktywne życie w mieście może się dla cocker spaniela okazać bardziej korzystne niż przebywanie np. na ciągle zamkniętym podwórku na wsi.
W obydwu przypadkach psu należy zapewnić codzienny kontakt ze światem zewnętrznym – spacery dają mu możliwość zetknięcia się z nowymi zapachami, miejscami, ludźmi, zwierzętami i wszelkimi innymi bodźcami, które są niezbędne dla prawidłowej socjalizacji czworonoga.
Cocker spaniel angielski – cena
Cena szczeniaka cocker spaniela to koszt około 1500 – 3000 złotych. Warto rozejrzeć się też za ogłoszeniami i grupami w mediach społecznościowych, które poświęcone są adopcjom spanieli.
