Koolie (celowo zapisywany przez “k”, aby uniknąć nieporozumień i pomyłek z owczarkiem collie) to pochodząca z Antypodów długowieczna rasa psa pasterskiego. Koolie to wulkan energii, który chętnie i umiejętnie współpracuje z człowiekiem. Decyzja o jego zakupie lub adopcji powinna jednak być przemyślana – znudzony pies koolie potrafi mocno dać popalić opiekunowi.
Spis treści: ( kliknij aby przejść )
Koolie – opis rasy
Psy koolie były obecne w Australii już na początku XIX wieku – ich początki wiąże się z pracującymi psami importowanymi na kontynent z Wielkiej Brytanii. W 1903 roku koolie został wspomniany przez Roberta Kaleskiego w sierpniowym wydaniu Gazety Rolniczej Nowej Południowej Walii z adnotacją, że kojarzony jest on z rasą niemiecką.
Takie niejasności są w pełni zrozumiałe – koolie bardzo długo nie był w żaden sposób oficjalnie zarejestrowany i dopiero na początku XXI wieku australijscy pasjonaci założyli pierwszy klub tej rasy (wtedy też ustalono pisownię przez “k”, która miała odróżniać ją od collie). Stopniowo koolie zaczęły być rozpoznawalne poza Australią (w 2006 r. zostały np. zaakceptowane przez amerykańskie stowarzyszenie ras psów pasterskich), nadal jednak nie są często spotykane w Europie, a jeszcze rzadziej w Polsce.
Koolie – wygląd
Koolie to rasa, która była selekcjonowana genetycznie nie tyle pod kątem określonego wyglądu i pożądanych cech fizycznych, co raczej użytkowości i predyspozycji do pracy. W wyniku takiego podejścia jego wygląd może być bardzo zróżnicowany – często będzie poniekąd wynikiem warunków, w których przyszło im funkcjonować, np. na północ od Queensland w Nowej Południowej Walii, gdzie ich zadaniem jest pilnowanie na ogromnym terenie bydła, będą nieco wyższe i zręczniejsze, a z kolei w obszarze doliny Hunter i Gór Śnieżnych mniejsze, tak aby sprawnie przedostawać się przez gęste krzaki.
W rezultacie koolie może mieć od 40 do 60 cm wysokości w kłębie i różnić się zarówno rodzajem sierści (krótka lub półdługa), jak i budową czy umaszczeniem. Jeśli chodzi o to ostatnie, najbardziej utożsamiane z rasą jest marmurkowe, jednak występują także inne – koolie często mylone będą wtedy z innymi rasami, np. z kelpie jeśli będą całkowicie czarne lub rude albo z border collie, jeśli będą umaszczone dwukolorowo. Jest to zrozumiałe zważywszy, że collie jest wspólnym przodkiem wszystkich tych ras.
Koolie – charakter
Koolie to pies z ogromnym temperamentem i chęcią do pracy, który mocno przywiązuje się do swojego opiekuna i chętnie słucha jego poleceń. Ma wręcz niespożyte zapasy energii i ma potrzebę wykorzystywania ich w trakcie treningu lub innej formy wysiłku fizycznego i umysłowego – jest to dla niego naturalne i satysfakcjonujące, ponieważ przez lata wykorzystywany był jako pies zaganiający zwierzęta hodowlane.
Raczej nie jest zbyt ufny w stosunku do nieznajomych, potrafił się więc będzie odnaleźć w roli stróża. Nie powinien przy tym mieć problemu z zaakceptowaniem innych zwierząt – zarówno tych spotykanych na spacerach, jak i będących częścią rodziny.
Koolie – hodowla
Podstawową kwestią, jaką powinien przemyśleć ktoś aspirujący do roli opiekuna koolie jest to, czy będzie w stanie zapewnić mu codziennie odpowiednią dawkę stymulacji, bodźców zewnętrznych i przede wszystkim aktywności fizycznej. Koolie potrzebuje tego naprawdę dużo i bardzo doceni zajęcia takie jak agility czy tropienie. Z drugiej strony zaniedbanie tego aspektu może być nieprzyjemne w skutkach nie tylko dla podopiecznego – znudzony pies koolie może sobie poradzić z niespożytkowaną energią i dać ujście rodzącym się wtedy niszczycielskim zapędom. Na pewno nie jest to więc rasa dla osób, które same nie wykazują się dużą aktywnością.
Jeśli natomiast zadba się o zaspokojenie tych potrzeb, koolie nie powinien sprawiać kłopotów w domu, a jako że jest to rasa długowieczna (średnio żyje 15 lat, a rekordziści przekroczyli nawet ćwierć wieku!), można liczyć na piękną międzygatunkową przyjaźń.
Niestety na ten moment potencjalni opiekunowie koolie muszą poszukiwać szczeniaka lub psa do adopcji za granicą – w Polsce nie jest to jeszcze rasa popularna i brakuje jej hodowli.