Broholmer (dog duński) – opis rasy.

Klasyfikacja FCI grupa II, sekcja 2.1, nr wzorca 315.

Broholmer to pies masywny, o mocnej budowie ciała. Ten olbrzym wbrew pozorom oraz wbrew swym umiejętnościom stróżującym jest doskonałym pupilem rodzin (nawet tych z dziećmi). To zrównoważony, spokojny pies.

RYS HISTORYCZNY RASY:

Broholmer nie ma jasno poznanej przeszłości. Istnieje teoria mówiąca, że pies tej rasy wywodzi się od tzw. molosów pojawiających się na terenie Danii. Zwierzęta te przywiezione zostały przez wikingów prosto z Wielkiej Brytanii. 

Natomiast druga teoria snuje domysły na temat tego, że rasa dog duński rozwijała się na obszarach Imperium Karolińskiego i jego przodkami były psy rzymskie rasy canes pugnaces. 

W roku 1850 powstał wzorzec rasy, dzięki temu zaprzestano krzyżować te czworonogi w dowolny sposób. Jednakże prawidłowy standard psa rasy borholmer stworzono w 1886 roku, a obecnie obowiązujący w 1982 roku.

Reklama

BROHOLMER (DOG DUŃSKI) WYGLĄD:

Dog duński to zwierzę w typie mastiffa, które cechuje się mocno zbudowaną sylwetką. Jego ciało wpisuje się w prostokąt (w związku z tym jego wysokość w kłębie jest niższa aniżeli odległość od szyi do nasady ogona). Duża, szeroka głowa wydaje się być ciężka z szeroką ale płaską czaszką, o równoległych liniach profilu. Broholmer ma kufę o jednakowej długości jak jego czaszka. Sama kufa ma dość masywny wygląd, dodatkowo przy ciężkiej głowie zdaje się być stosunkowo krótka, a stop nie jest wyraźnie zaznaczony. Średniej wielkości uszy, są wysoko osadzone ale luźno wiszą obok policzków psa. Okrągłe oczy, niewielkich rozmiarów zazwyczaj zabarwione są na bursztynowo (w każdym jego odcieniu). Natomiast nos doga duńskiego jest duży i w czarnym kolorze. Pies tej rasy ma szczęki o identycznej długości, pokryte obwisłymi wargami, które wraz z uzębieniem tworzą zgryz nożycowy albo cęgowy. Szyja jego jest mocna z doskonałym umięśnieniem. U tego czworonoga niewielkie podgardle jest obecne. Tułów charakteryzuje się prostą linią górną, wyraźnym kłębem, dość długim grzbietem i średniej długości zadem lekko opadającym. Głęboka i pojemna klatka piersiowa u doga duńskiego odznacza się dobrze wysklepionym przedpiersiem. Broholmer ma nisko osadzony ogon, który u swej nasady jest gruby. 

Sierść psa tej rasy zbudowana jest z dwóch warstw. Krótkiego i przylegającego włosa okrywowego oraz z gęstego podszerstka. Akceptowane przez wzorzec rodzaj umaszczenia to żółty z czarną maską, złocisto rudy oraz czarny. Dopuszczalne są niewielkich rozmiarów znaczenia w okolicach piersi, łap oraz końca ogona. 

Reklama

Dorosły pies rasy broholmer osiąga wysokość w kłębie minimum 75 cm, natomiast suki są niższe o 5 cm.

Masa ciała tego zwierzęcia wacha się w granicach 50 – 70 kg u samców, z kolei u suk wartości te oscylują między 40 – 60 cm.

Długość życia doga duńskiego wynosi średnio 10 do 12 lat.

Zakup szczenięcia z rodowodem (jak i bez) na terenie Polski jest niemożliwe. Wynika to z tego, że chcąc nabyć zwierzę należy uprzednio stać się członkiem duńskiego klubu rasy, a tym samym przestrzegać przepisów w nim panujących. Dlatego też cena za szczenię wynosi 2000 euro, a miesięczny koszt utrzymania zwierzęcia to 400 zł.

Reklama

BROHOLMER (DOG DUŃSKI) PIELĘGNACJA I ZDROWIE:

Broholmer nie sprawia problemu właścicielowi odnośnie pielęgnacji swej okrywy włosowej. Szata doga duńskiego wymaga jedynie codziennego czesania w trakcie intensywnej wymiany sierści. Natomiast kąpany powinien być raz na jakiś czas. Kontrola uszu również jest bardzo istotnym zabiegiem kosmetycznym u psa tej rasy. 

Dog duński należy do dużych zwierząt, co tym samym oznacza, że często zmaga się on z dysplazją bioder oraz łokci. Okazuje się, że duński klub nakazuje właścicielom wykonywanie zdjęć rentgenowskich tych obszarów na ciele psa. Tego typu profilaktyka pomaga ograniczać występowanie tych schorzeń w obrębie rasy. Dodatkowo pojawiają się osobniki cierpiące na problemy skórne ale one są sukcesywnie eliminowane z hodowli.

Broholmer jako, że należy on do psów olbrzymich i ma spore zapotrzebowania na odpowiednio zbilansowaną karmę (dobrej jakości) w trakcie jego intensywnego wzrostu. Natomiast u dorosłych osobników dzienną dawkę pożywienia powinno się rozkładać na dwie lub trzy mniejsze porcje. Pomaga to zniwelować ryzyko wystąpienia rozszerzenia oraz skrętu żołądka.

BROHOLMER (DOG DUŃSKI) CHARAKTER I USPOSOBIENIE:

Dog duński z wyglądu przypomina typowego psa z grupy molosów. Jednakże od mastifa angielskiego różni się lżejszą budową ciała. Na terenie Danii pies tej rasy uznawany za dobro narodowe.

Reklama
Reklama

Czworonóg ten na obszarze swej ojczyzny szkolony jest w kierunku obrony. To czujne zwierzę, które bez odpowiedniego szkolenia potrafi doskonale stróżować wyznaczony mu teren. Jego stosunek do dzieci oraz innych zwierząt domowych charakteryzuje się dużą opiekuńczościa i cierpliwością. Broholmer to pies bardzo rodzinny, który zupełnie nie potrafi żyć w kojcu czy na wybiegu. W ciągu dnia potrzebuje on bliskiej obecności swojego ludzkiego stada.

Dog duński to zwierzę aktywne oraz wymagające dużej dawki ruchu. Jest bardzo pojętny i podatny na szkolenia. W swej przeszłości był używany jako pies stróżujący, co może powodować, że będzie on wykazywać niezależność. Odpowiednie metody wychowawcze dla broholmer’a to te oparte na pozytywnym nagradzaniu ale połączonym z dużą konsekwencją właściciela. 

Dog duński charakteryzuje się spokojem, dużą równowagą, przyjaznym usposobieniem oraz pewnością siebie. Co więcej, ma on silnie rozwinięty instynkt przywódczy. W związku z tym broholmer potrzebuje szkolenia z zakresu posłuszeństwa.

Ten czworonóg doskonale się sprawdzi jako pupil osób nie posiadających doświadczenia w układaniu psa. Wielbiciele broholmer’a twierdzą, że kto pozna jego charakter to już zawsze będzie pragnął być opiekunem tej rasy. Dużą pracę nad tymi czworonogami wykonały kluby, które dopuszczają do hodowli tylko zwierzęta o doskonałym charakterze.

Zapisz się na newsletter!

Autor: Malwina Ciździel

Biolog z wykształcenia, pasjonatka zwierząt, miłośniczka przyrody, właścicielka wesołego kundelka - Bułki. "Pamięć długotrwała u świń" to temat jej pracy magisterskiej - zaskakująca przygoda życia. Interesuje ją głównie behawior, dobrostan zwierząt oraz ich mowa ciała. Aktualnie planuje zamieszkać na polskiej wsi.

Reklama

Podobne artykuły

KANGAL – opis rasy

Klasyfikacja FCI, ale organizacja rejestruje je jako owczarki anatolijskie – grupa II FCI, sekcja 2.2, [...]

Sznaucer Olbrzym – opis rasy.

Klasyfikacja FCI grupa II, sekcja 1.1, nr wzorca 181. To największy, ale zarazem najspokojniejszy sznaucer wśród [...]

Reklama

Czytaj dalej

Dodaj komentarz

Reklama