Zapalenie jelit u psa – jak leczyć

Zapalenie jelit u psa to przypadłość, która powoduje u zwierzaka ogromny dyskomfort i ze względu na towarzyszące jej wymioty i biegunki potrafi w krótkim czasie doprowadzić do poważnego odwodnienia. Po czym rozpoznać objawy zapalenia jelit u psa, jakie są jego przyczyny i jak wygląda proces diagnozy oraz leczenia?

Zapalenie jelit u psa – na czym polega?

Zapalenie jelit u psa (zwane też inaczej nieżytem jelit) to określenie weterynaryjne wskazujące na występowanie w obszarze układu pokarmowego czworonoga stanu zapalnego i objawiające się m.in. biegunką oraz wymiotami. Warto przy tym zaznaczyć, że tego rodzaju objawy nie zawsze wskazywały będą jednoznacznie właśnie na zapalenie jelit – warto więc mieć świadomość różnych rodzajów chorób jelit u psa i znać ich objawy.

W każdym przypadku można natomiast zaobserwować komórki zapalne atakujące wyściółkę jelita, co wywołuje w układzie pokarmowym psa reakcję alergiczną i prowadzi do zmniejszenia możliwości wchłaniania przez organizm składników odżywczych i zaburzeń w procesach trawiennych.

Choroby jelit u psa – rodzaje

Wyróżnić można kilka rodzajów występujących u psów problemów z jelitami. Pierwszym z nich jest tzw. zespół jelita drażliwego, do którego szczególną skłonność mogą mieć np.: psy wykazujące silny lęk separacyjny (mocno przywiązujące się do jednej osoby spośród rodziny i źle znoszące rozłąkę ze “swoim” człowiekiem), psy z natury niespokojne i łatwo się denerwujące, a także psy karmione nieodpowiednio dobranym pożywieniem i ze skłonnościami do nadwrażliwości pokarmowej. Zespół jelita drażliwego u psa objawia się częstsza potrzebą załatwiania się oraz biegunkami, a także wymiotami, bólem brzucha oraz występowaniem w kale śluzu.

Kolejną przypadłością jelit może być zapalenie jelit reagujące na dietę, które stosunkowo rzadziej pojawia się u starszych psów. Poza częstszą koniecznością załatwiania się i obecnością śluzu w kale, można też zaobserwować wystąpienie w nim krwi i pozostałości niestrawionego pożywienia. Pies może też wykazywać dyskomfort przy próbie wypróżniania się.

Reklama

Niestety przypadłością, która może pojawiać się u psów stosunkowo często, jest niepowikłaniowe zapalenie jelit – jego przyczyną jest bowiem zjedzenie czegoś zepsutego lub skażonego. Inne podobne problemy mogą być wywołane tzw. biegunką reagującą na antybiotyki lub alergią pokarmową

Swoiste zapalenie żołądka i jelit może być wywołane przez szereg czynników, w tym połknięcie przez zwierzę np. niektórych roślin lub innych substancji toksycznych czy większych ciał obcych, a także rozmaite pasożyty wewnętrzne.

Ostatnią przypadłością, której warto się uważnie przyjrzeć, jeśli u psa występują niepokojące objawy potencjalnej choroby jelit, jest nieswoiste zapalenie jelit, określane od swojej angielskiej nazwy skrótem IBD (“inflamatory bowel deases”). Należy je traktować nie tyle jako pojedyncze schorzenie, co raczej cały zespół chorób, za którym stoi przewlekłe podrażnienie przewodu pokarmowego.

Zapalenie jelit u psa – przyczyny

Zapalenie jelit u psa może mieć różne przyczyny, w zależności od dokładnego rodzaju występującego nieżytu. Bardzo często u podłoża leżało będzie spożycie czegoś szkodliwego. Mogą to z jednej strony być ciała obce czy toksyczne substancje, tak jak to ma miejsce w przypadku swoistego zapalenia jelit, ale z drugiej strony także pokarmy podawane psu przez dłuższy czas – w takim wypadku to właśnie nietolerancja pokarmowa związana z konkretnym składnikiem może stać za pogorszeniem stanu zdrowia psa.

Nie należy w takiej sytuacji zwlekać z udaniem się do lekarza weterynarii – zignorowanie niepokojących objawów świadczących o potencjalnym zapaleniu jelit u psa może spowodować, że przekształci się ono w problem o charakterze chronicznym.

IBD u psa – przyczyny

Jeśli chodzi o nieswoiste zapalenie jelit, czyli IBD u psa, przyczyny nie są jeszcze do końca zbadane i istnieją co do tego różne hipotezy. Może być spowodowane przyczynami pokarmowymi, np. niedoborami niektórych witamin w diecie lub reakcją na specyficzny rodzaj białka, a także zaburzeniami w obrębie flory jelitowej, a nawet odczuwaniem przez psa intensywnego i długotrwałego stresu. Za zapaleniem jelit IBD mogą też według niektórych specjalistów stać infekcje bakteryjne lub pasożytnicze, wywołane np. przez bakterie Giardia, Salmonella, czy E. coli). 

Reklama

Zapalenie jelit u psa – objawy

Istnieje szereg przesłanek, na podstawie których wnioskować można, że pies może się borykać z zapaleniem jelit. Są to przede wszystkim silne i nieustępujące wymioty (często będą one się powtarzać kilkakrotnie w ciągu jednego dnia), a także częstsza niż normalnie potrzeba oddawania kału, połączona z występowaniem uporczywej, obfitej biegunki u psa.

Sam wygląd i zawartość kału mogą też wskazywać na zapalenie jelit u psa – może się w nim pojawić krew lub też stolce mogą być pokryte śluzem. Powodem do niepokoju powinny dla opiekuna być dziwne kolory stolca psa (np. czarny lub czerwony) czy jego wymiotów (np. różowy). 

Charakterystyczne dla zapalenia jelit mogą też być różne odgłosy, które towarzyszą tej chorobie – przelewanie w brzuchu u psa, sprawiające wrażenie, że psu burczy w brzuchu, a także mlaskanie u psa, połączone np. z lizaniem różnych powierzchni, mogą świadczyć o potencjalnym wystąpieniu stanu zapalnego w jelitach.

Warto też zwrócić uwagę na symptomy behawioralne – spadek energii, osłabienie, utratę apetytu i ogólne sprawianie przez psa wrażenia znajdowania się w stanie dyskomfortu fizycznego.Jeszcze inne objawy zapalenia jelit czy IBD u psa to występowanie gorączki, a także zgagi lub refluksu.

Reklama
Reklama

Istnieją ponadto symptomy, które mogą bardziej precyzyjnie wskazywać na nieswoiste zapalenie jelit, czyli IBD u psa. W takim wypadku może się zdarzyć, że pies nie wykazuje oznak pogorszenia samopoczucia, za to staje się lękliwy, nieśmiały i zaczyna mu towarzyszyć ogólny długotrwały niepokój, który momentami może wręcz przypominać rodzaj fobii. U niektórych psów taki stan poddenerwowania przeradza się też czasem w niemające racjonalnych podstaw zachowania agresywne.

Zapalenie jelit u psa – diagnoza

W przypadku podejrzenia zapalenia jelit u psa należy niezwłocznie udać się z czworonogiem do lekarza weterynarii – tylko w ten sposób będzie można potwierdzić te przypuszczenia i ustalić dalsze kroki i leczenie.

Jeśli na podstawie opisu objawów wnioskować będzie można potencjalne zapalenie jelit u psa, lekarz poza przeprowadzeniem wywiadu i pełnego badania klinicznego może zlecić dodatkowe badania takie jak morfologię,  RTG lub USG jamy brzusznej czy badanie kału.

W zdiagnozowaniu zapalenia jelit u psa pomagają m.in. takie czynniki jak podwyższone stężenie CRP (białko C-reaktywne, od angielskiego C-reactive protein, czyli białko należące do tzw. białek ostrej fazy), zbyt niski poziom kwasu foliowego oraz wynikające z niedrożności przewodów żółciowych lekko podwyższone stężenie lipazy, a także potencjalnie innych enzymów wątrobowych. Dodatkowo wskazówką dla lekarza weterynarii może być wystąpienie dobrej odpowiedzi organizmu w reakcji na podanie w formie dożylnej kortyzolu.

Zapalenie jelit u psa – leczenie

Kluczowe znaczenie w leczeniu zapalenia jelit u psa ma powstrzymanie objawów o dewastujących dla organizmu konsekwencjach – biegunki oraz wymiotów. To właśnie te dwa czynniki mogą bowiem w krótkim czasie doprowadzić do potencjalnie bardzo groźnego dla organizmu zwierzęcia odwodnienia i zachwiania równowagi elektrolitowej. Istotne może więc okazać się podanie w pierwszej kolejności antyemetyków, czyli środków powstrzymujących wymioty.

Pozostałe leki, które mogą zostać przepisane przez lekarza weterynarii to sulfasalazyna, kortykosteroidy czy – w przypadku wystąpienia u psa zapalenia jelita cienkiego oraz refluksu żołądkowo – przełykowego – lupo-tryptofan.

W ramach leczenia wspomagającego można zastosować dodatkowo płynoterapię, w ramach której do organizmu psa wprowadzone zostają roztwory płynów z odpowiednią dawką elektrolitów. W przypadku, kiedy u psa wciąż występują wymioty, płynoterapia będzie miała formę wlewów dożylnych, czyli mówiąc potocznie kroplówek.

Kolejnymi krokami może być ustabilizowanie stanu psa i jego układu pokarmowego poprzez ograniczenie przez pewien krótki czas podawania mu pokarmu, a następnie przygotowywanie możliwie jak najbardziej lekkostrawnego jedzenia i wprowadzanie go stopniowo, zaczynając od małych porcji.

Istnieje spora szansa, że przy prawidłowym leczeniu i opiece zapalenie jelit u psa uda się wyleczyć już po upływie niecałego tygodnia. Kiedy indziej leczenie może potrwać zdecydowanie dłużej – kilka tygodni, a w szczególnie trudnych sytuacjach nie można też wykluczyć scenariusza, w którym pies będzie musiał być leczony już do końca życia. Warto uważnie obserwować zatem stan psa i pozostawać w bieżącym kontakcie z lekarzem weterynarii, u którego pies jest leczony.

Pomimo że wizyta u lekarza weterynarii jest konieczna dla prawidłowego zdiagnozowania źródła problemu, istnieją domowe sposoby, które mogą przynieść psu ulgę i złagodzić niebezpieczne dla psa objawy choroby takie jak biegunka czy wymioty. Psu można bowiem podać preparaty stosowane w analogicznych sytuacjach u ludzi – często są one i tak dostępne w domu w apteczce. Zaliczają się do nich np. węgiel leczniczy, leki przeciwbiegunkowe takie jak smecta czy stoperan. Warto jednak skonsultować mimo wszystko taką decyzję z lekarzem weterynarii, np. drogą telefoniczną i traktować te środki jedynie jako rozwiązanie tymczasowe, mające złagodzić negatywne objawy problemu zdrowotnego psa do czasu zbadania go przez profesjonalistę, wystawienia właściwej diagnozy i określenia konkretnego leczenia.

Zapalenie jelit u psa – co jeszcze warto wiedzieć?

Według niektórych badań można wyróżnić kilka grup psów, które wydają się być szczególnie podatne na wystąpienie zapalenia jelit. Są to psy, które na wczesnym etapie życia doznały jakiegoś rodzaju traumy (np. zostały porzucone przez opiekuna lub w inny sposób skrzywdzone przez człowieka), psy mocno przywiązujące się do ludzi i niewielkich rozmiarów (jak mops, buldog francuski, hawańczyk, bichon frisé, chihuahua czy maltańczyk) oraz psy, w których naturze leży duże predyspozycja do pracy, ale które są jej pozbawione (np. owczarek australijski, west highland white terrier, golden retriever, border collie, jack russel terrier).

Zapisz się na newsletter!

Autor: Anna Iżyńska

Reklama

Podobne artykuły

Reklama

Czytaj dalej

Dodaj komentarz

Reklama