Na świecie występuje wiele gatunków wiewiórek. Natomiast znakomita ich większość nie nadaje się do hodowli domowej. Jest to podyktowane faktem, że ich naturalnym środowiskiem do życia jest dzika przyroda. Wiewiórka domowa absolutnie nie może być stworzeniem zabranym z jej naturalnego środowiska. Wiewiórka pospolita jest gatunkiem chronionym, a poza tym trudno byłoby ją udomowić. Najczęściej udomowionym gatunkiem jest wiewiórka syberyjska.
Wiewiórka domowa to taki osobnik, który pochodzi ze specjalnych hodowli i jest przyzwyczajona do życia w warunkach domowych. Sposób sprawowania prawidłowej opieki nad nimi przypomina tą, którą sprawuje się nad innymi gryzoniami. Wiewiórka hodowlana jest bardzo żywiołowa, ciekawska i ruchliwa. Niestety nie są one wyjątkowo żywotne. Nie będą w stanie osiągnąć tak sędziwego wieku jak psy czy koty. Średnia długość życia wiewiórki domowej wynosi od 5 do 7 lat.
Spis treści: ( kliknij aby przejść )
Najpopularniejsza wiewiórka hodowlana
Najpopularniejszym gatunkiem rozmnażanym w hodowli to wiewiórka syberyjska. Na łonie natury możemy ją spotkać na terenach północnej Azji, północnej Japonii (Hokkaido) i Korei. Jednak coraz częstszym widokiem są miejsca, gdzie te piękne zwierzęta są hodowane, aby były gotowe do życia w domu.
Wiewiórka domowa- jak rozpoznać?
Jak rozpoznać burunduka na tle innych gatunków? Wiewiórka domowa jest niewielkim gryzoniem o średniej długości 25 cm z 18 cm ogonem. Burunduki ważą często około 150 gramów. Jej sierść jest miła w dotyku. Jej puszyste futerko na grzbiecie jest brunatno-szaro-białe ułożone w podłużne paski. Od strony brzucha mieni się białym lub jasnożółtym kolorem. Wiewiórka domowa posiada małą głowę z czarnymi oczkami. Jej czubek zdobią zaokrąglone uszy oraz torby policzkowe w których przechowuje pokarm.
Wiewiórka domowa – gdzie ją trzymać?
Wiewiórka domowa z uwagi na to, że jest wyjątkowo energiczna, wymaga dużej przestrzeni. Dlatego należy jej zapewnić sporą klatkę, taką jaką się przeznacza dla norek. Natomiast jeśli posiadamy coś większego to tym lepiej. W sklepach możemy spotkać takie o wymiarach 1x1x2 (m). Natomiast każdy się zastanawia, jak wyposażyć klatkę wiewiórce domowej? Poniżej wypunktowujemy najważniejsze elementy:
- miejsce do spania, a nawet kilka – 2-3 gniazdka lub budki,
- drabinki i gałęzie pozycja obowiązkowa, im więcej tym lepiej,
- trawy, rury z korka, kory, czyli coś, gdzie będą mogły się schować,
- kuweta z piaskiem lub żwirkiem w zacisznym miejscu,
- spód klatki należy wyłożyć siankiem, włóknem kokosowym czy ziemią,
- liczne zabawki, aby naszym milusińskim się nie nudziło.
Wiewiórka domowa- przygotowanie mieszkania
Poza okresem aklimatyzacji który jest najważniejszy, nie wolno zapomnieć o jak najczęstszym wypuszczaniu wiewiórki ze swojej klatki. Najlepiej pozwolić jej na codzienne swobodne hasanie. To umożliwi jej poczuć się swobodnie i przyczyni do większego wysiłku fizycznego. Pamiętajmy jednak o zabezpieczenie mieszkania przed szalejącym po półkach gryzoniem. W ferworze zabaw i harców mogą postrącać różne przedmioty z półek. Weźmy pod uwagę, że poruszająca się po mieszkaniu wiewiórka będzie wykazywać dużą ciekawość. Z pewnością gryzoń zacznie eksplorować szczeliny i otwory, o których często na co dzień nie pamiętamy. Takie miejsca mogą być niebezpieczne dla wiewiórki hodowlanej. Mieszkania należy pozbawić ze wszystkich trujących rośliny oraz schować niebezpieczne przedmioty.
Wiewiórka domowa- dla kogo taki pupil?
Wiewiórki pospolite nie nadają się do domów, w których znajdują się małe dzieci oraz osoby o „słabych nerwach”. Po pierwsze są to zwierzęta ruchliwe i nie lubią nadmiernych czułości. Proces przyzwyczajania ich do siebie bywa mozolny i wymaga spokoju, opanowania i czasu. Socjalizacja wiewiórek domowych może trwać nawet przez kilka miesięcy. Wiewiórki nie są jak chomiki które dzielnie znoszą liczne próby przytulania. Charakter tych zwierząt bardziej nastraja je na samotne zabawy i poznawanie świata. Na co należy zwrócić uwagę to fakt, że nie są to zwierzęta stadne i żadna resocjalizacja tego nie zmieni. Wyjątkiem jest okres godowy, gdzie wyjątkowo tolerują towarzystwo osobnika tego samego gatunku na swoim terytorium. W innym przypadku będą zaciekle bronić swojego rewiru. Reasumując wiewiórki domowe tylko sporadycznie będą domagać się uwagi z naszej strony.
Aktywność burunduków przypada na dzień. To jest zdecydowanie dla nich na plus w stosunku do chomików. One z kolei prowadzą tryb nocny. Także wiewiórka domowa jest dedykowana dla osób o płytkim śnie, gdyż nie będzie ich budziła trzeszczący kołowrotek czy zgrzytająca klatka. Burunduki z reguły grzecznie przesypiają całą noc. Jesienią daje się zauważyć wzmożone agresywne zachowania wobec właściciela. Podyktowane jest to napięciem związanym z potrzeba zorganizowania zapasów. Zwierzęta po prostu czują, że zima zbliża się wielkimi krokami. Mimo że w warunkach domowych nie muszą się martwić o kwestie wyżywienia, to natura i tak nie daje o sobie zapomnieć.
W okresie zimowy z pewnością zauważymy zdecydowany spadek aktywności wiewiórki domowej. W tym okresie możemy sobie darować wypuszczanie pupila z klatki, gdyż nie będzie on tego wymagał. U wiewiórki hodowlanej dochodzi wówczas do znacznego spowolnienia metabolizmu. Podczas zimy najlepiej nie przeszkadzajmy naszym pociechom, gdyż może je to niepotrzebnie osłabić.
Wiewiórka domowa burunduk – czym karmić?
Wiewiórka hodowlana jest bezproblemowa w karmieniu. Zwierzęta te są wszystkożerne i niewybredne. W klasycznym menu wiewiórki hodowlanej powinny się pojawić nasiona, ziarna, orzechy, owoce i warzywa. Nie będą wybrzydzać, gdy podamy im na tacy białko zwierzęce. Można podawać im także surowe lub gotowane jajka i gotowane mięso. Należy się jedynie wystrzegać wołowiny i wieprzowiny. Sklepy zoologiczne są wypełnione po brzegi szerokim asortymentem gotowych mieszanek dla gryzoni. Tego typu karma idealnie wpasowuje się w jadłospis wiewiórek hodowlanych. Pamiętajmy, aby koniecznie zapewnić im dostęp do świeżej wody, którą powinno się zmieniać codziennie.
Ile kosztuje wiewiórka domowa?
Cena zaczynają się od kilkudziesięciu złotych, a mogą osiągnąć nawet kilkaset złotych. Pamiętajmy jedynie, aby zwierzęta należy kupować wyłącznie z pewnego źródła.
