Tęgoryjce u kota – droga zarażenia, objawy, profilaktyka i leczenie

Tęgoryjce to pasożyty jelitowe, które u kotów występują dość często i w każdej szerokości geograficznej powodując objawy robaczycy. Gdzie zwierzęta zarażają się tęgoryjcem? Jakie zagrożenie wywołują i co robić, aby uniknąć zakażenia pasożytami u kotów?

Tęgoryjce – co to za robaki?

Tęgoryjce to pasożyty o niewielkich rozmiarach, które charakteryzują się posiadaniem zębów lub płytek (w zależności od rodzaju), pomaga im to przyłączyć się do błony śluzowej. W ten sposób pasożyty te odżywiają się krwią płynącą w naczyniach krwionośnych zlokalizowanych w ścianie jelita cienkiego i dwunastnicy.  

Objawy zakażenia tęgoryjcami u kota

W większości przypadków tęgoryjce u kota nie powodują śmiertelnego zagrożenia, jednak mogą je stanowić w przypadku zakażenia Ancylostoma tubaeforme, rodzaju, który może doprowadzić do nadmiernej utraty krwi i zgonu w jej wyniku. Tęgoryjce są najbardziej niebezpieczne dla kociąt, których organizm wciąż jeszcze nie jest w pełni rozwinięty.

Początek zakażenia tęgoryjcami zazwyczaj przebiega bezobjawowo. Gdy infekcja się pogłębia, mogą pojawić się symptomy, takie jak:

• nieuzasadniona utrata masy ciała,
• częste biegunki,
• anemia (bladość dziąseł, apatia, osłabienie),
• obecność krwi w stolcu,
• czasem kaszel (powstaje w wyniku migracji larwalnej,
• podrażnienie skóry, występujące najczęściej na stopach między palcami.

Tęgoryjce u kota – droga zakażenia

Tęgoryjce wydalane są wraz z kałem, w którym, po kilku dniach przebywania w ciepłych warunkach, pojawiają się larwy robaków, mogące infekować koty na kilka sposobów:

• spożywane bezpośrednio (gdy zwierzę zje zanieczyszczone larwami fragmenty odchodów lub w trakcie wylizywania sierści, jeżeli larwy dostaną się na futro czworonoga);
• w wyniku migracji przez skórę (najczęściej brzuch, łapy);
• poprzez spożycie zarażonej robakami istoty (np. szczura, karalucha).

Kiedy larwy tęgoryjców dostają się do organizmu kota, mogą rozwinąć się w dorosłe osobniki w jelitach lub migrować przez tkanki do płuc, gdzie często bywają połknięte, trafiając do jelit i zagnieżdżając się w nich.

Tęgoryjce u kota – leczenie i profilaktyka

Leczenie tęgoryjców u kotów polega na odrobaczeniu kota odpowiednim lekiem, skutecznym w zakresie likwidacji tych robaków. W przypadku występowania tęgoryjca możemy zastosować również lek na odrobaczanie w kroplach –Dronspot, który jest dostępny bez recepty u lekarzy weterynarii i w sklepach zoologicznych. Krople Dronspot stanowią bardzo ciekawą alternatywę dla popularnych tabletek, gdyż wystarczy nanieść je na skórę w okolicy karku pupila, aby przeniosły się one do organizmu i zwalczyły pasożyty. Tym sposobem można zaoszczędzić zwierzęciu wiele stresu i nie trzeba zmuszać go do połykania niesmacznych pigułek. Warto dodać, że krople wchłaniają się przez kilkanaście dni, działając dłużej i na różne stadia rozwoju pasożytów jelitowych.

Każdy właściciel kota powinien pamiętać także o profilaktycznym odrobaczaniu. Lekarze weterynarii zalecają, aby kota wychodzącego odrobaczać ok. 4 razy do roku, czyli raz na trzy miesiące. Kotom pozostającym w domu wystarczy podać krople na odrobaczanie Dronspot 1-2 razy do roku.

Czy koty domowe też mogą zarazić się tęgoryjcami?

Właściciele kotów przebywających tylko w domu często zadają sobie pytanie: czy takiego kota trzeba odrobaczać? Tymczasem różnego rodzaju pasożyty mogą znaleźć się także w prywatnych czterech ścianach, gdzie zostają przeniesione np. na butach właściciela. Co więcej, wystarczy, że domowy kot wyjdzie na balkon, taras czy do piwnicy, a może tam natknąć się na mniejsze zwierzęta lub ich odchody i zarazić larwami pasożytów. Profilaktyczne odrobaczanie kota to najlepsza metoda profilaktyki robaczycy, będącej jedną z najczęściej występujących chorób u czworonogów.

Tęgoryjce to, obok nicieni i tasiemców, najczęściej występujące u kotów w Polsce pasożyty jelitowe. Mogą powodować szereg objawów, które pogarszają jakość życia zwierzęcia, dlatego warto zapobiegać zakażeniom, stosując systematyczne odrobaczanie kota.

Artykuł sponsorowany opracowany przez Katarzynę Sztermer

Dronspot 30 mg/7,5 mg roztwór do nakrapiania dla małych kotów • Dronspot 60 mg/15 mg roztwór do nakrapiania dla średnich kotów • Dronspot 96 mg/24 mg roztwór do nakrapiania dla dużych kotów • prazykwantel/emodepsyd • Podmiot odpowiedzialny: Bayer Animal Health GmbH • Zawartość substancji czynnych i innych substancji • Każda pipetka 0,35 ml / 0,70 ml / 1,12 ml zawiera odpowiednio: Substancje czynne: Prazykwantel 30 mg / 60 mg / 96 mg, Emodepsyd 7,5 mg / 15 mg / 24 mg, Substancje pomocnicze: Butylohydroksyanizol (E320) 1,89 mg / 3,78 mg / 6,05 mg • Wskazania lecznicze: Leczenie mieszanych inwazji pasożytniczych u kotów spowodowanych przez następujące gatunki robaków obłych i robaków płaskich: Robaki obłe (nicienie): Toxocara cati (postaci dojrzałe, niedojrzałe, stadia larwalne L4 i L3), Toxocara cati (stadia larwalne L3) – leczenie kotek w okresie późnej ciąży w celu zapobiegania przeniesieniu drogą laktogenną na potomstwo, Toxascaris leonina (postaci dojrzałe, niedojrzałe i stadia larwalne L4), Ancylostoma tubaeforme (postaci dojrzałe, niedojrzałe i stadia larwalne L4). Robaki płaskie (tasiemce): Dipylidium caninum (postaci dojrzałe i niedojrzałe), Taenia taeniaeformis (postaci dojrzałe), Echinococcus multilocularis (postaci dojrzałe) • Przeciwwskazania: Nie stosować u kociąt poniżej 8 tygodnia życia lub ważących poniżej 0,5 kg. Nie stosować w przypadkach znanej nadwrażliwości na substancje czynne lub na dowolną substancję pomocniczą. • Przed użyciem zapoznaj się z treścią ulotki dołączonej do opakowania.