Klasyfikacja FCI grupa II, sekcja 1.1, nr wzorca 186.
Pinczer małpi to pies niewielkich rozmiarów, o czarnej i szorstkiej w dotyku sierści. Sierść na jego pysku nadaje mu charakterystyczny małpi wygląd czym potrafi skraść nie jedno ludzkie serce. Jest czujnym, ale bardzo wesołym towarzyszem człowieka.
Spis treści: ( kliknij aby przejść )
RYS HISTORYCZNY RASY:
Pierwsze czworonogi w typie małego szorstkowłosego pinczera obecne były już w XVII w. na obszarach Niemiec. Ich rozmiary były jednak niewiele większe niż aktualna wersja. Co więcej, umaszczone one były na czarno, szaro, płowo, rudo oraz czarno z podpalaniem. Spotykane były również białe znaczenia na ich łapach oraz piesi. Dawniej gospodarstwach rolnych głównym zadaniem pinczera małpiego było wyłapywanie szczurów. Mieszkały one w stajniach, gdzie miały kontrolować populacje tych szkodników.
Z biegiem lat zaczęto je krzyżować z innymi rasami, aby uzyskać osobniki mniejsze, które mogłyby zamieszkiwać ludzkie domostwa w celu ochrony przed myszami. Affenpinscher’y łączono z mopsami co spowodowało pojawienie się u nich skróconej kufy. Następnie dodano im geny pochodzące od pinczera jedwabistowłosego (o miększej sierści). Niektórzy miłośnicy rasy uważają, że hodowane w Lubece czworonogi pochodziły od psów w typie sznaucera, który z kolei był używany na terenach Rosji do polowań na kuny oraz wiewiórki. Jednakże większość fachowców twierdzi, że pinczer małpi to potomek stajennych pinczerów i sznaucerów skrzyżowanych z mopsami oraz innymi rasami.
Z początku rejestrowano pół miotu jako pinczery małpie (zwłaszcza osobniki o krótkiej kufie i niewielkich rozmiarów), natomiast drugą połowę jako – sznaucery miniaturowe (większe o dłuższych kufach). Warto zaznaczyć, że psy tej rasy (affenpinscher’y) są bliskimi krewnymi gryfonków, które w klasyfikacji FCI umieszczono w grupie IX, podczas gdy pinczer małpi należy do grupy II.
Przełom XIX i XX w. był dla tych czworonogów kryzysowym okresem. Hodowla rasy zdecydowanie podupadła, jednakże miłośnicy zajęli się stopniową odbudową popularności tych psów. Wynikiem tych działań był wzrost zainteresowania się rasą, zwłaszcza przed wojną. Opublikowany w 1931 roku oficjalny wzorzec wziął pod uwagę jedynie osobniki o czarnej maści. W związku z tym psy o innym umaszczeniu zaczęto wyłączać z hodowli, czego rezultatem było uzyskanie w 1946 roku 100 % czarnych czworonogów. W okresie po II wojnie światowej popularność i sława rasy pinczer małpi znowu spadła. Obecnie na świecie psy te cieszą się stosunkowo umiarkowanym zainteresowaniem.
W Polsce affenpinscher jest rzadko spotykany.
PINCZER MAŁPI WYGLĄD:
Pinczer małpi ma ciało wpisujące się w kształt kwadratu. Oznacza to, długość jego ciała jest identyczna jak jego wysokość w kłębie. Pies ten ma okrągła, nie za dużą czaszkę, z krótką kufą, która jest prosta (bez wygięcia do góry). Affenpinscher ma wysoko osadzone uszy, które zwykle nosi zwrócone równo i do przodu. Nos jego jest okrągły, o czarnym zabarwieniu, tak samo jak oczy (są okrągłe i czarne). Powieki tego psa są pigmentowane na czarno i przylegają one do gałek ocznych. Pinczer małpi ma krótką, prostą oraz mocną szyję. Jego klatka piersiowa jest spłaszczona na bokach, o umiarkowanej szerokości i sięga ona mu do poziomu łokci. Natomiast kończyny są ustawione równolegle do siebie, są mocne oraz proste.
Okrywa włosowa zbudowana z charakterystycznego włosa – szorstkiego i gęstego. Affenpinscher ma bardzo typowy wygląd pyska. Sierść tworzy otoczki wokół jego oczu, a na całej głowie jest ona niezwykle obfita. Co więcej, czworonóg ten ma również długie krzaczaste brwi. Wszystko to powoduje, że pies tej rasy ma małpiopodobny wygląd. Jedynym dopuszczalnym kolorem affenpinscher’a jest czarny.
Pinczer małpi osiąga wielkość w kłębie od 25 do 30 cm. Z kolei jego waga waha się w granicach 4 do 6 kg.
Psy należące do tej rasy żyją średnio od 12 do 14 lat.
Szczenię affenpinscher’a z rodowodem to koszt rzędu ok.4000 zł, a jego średnie miesięczne utrzymanie wynosi od 80 do 120 zł.
PINCZER MAŁPI PIELĘGNACJA I ZDROWIE:
Pielęgnacja affenpinscher’a nie jest szczególnie kłopotliwa i uciążliwa. Najważniejsze, aby zabiegi były wykonywane dość regularnie. W związku z tym należy, zwierzę wyczesywać dwa razy w tygodniu przy pomocy szczotki, a później używając do tego grzebienia (ważnym jest, aby ewentualne filce delikatnie rozplątywać). Sierść okrywającą nos można przycinać w taki sposób, by nie przykrywały pinczerowi oczu oraz do nich nie wchodziły. Dobrym pomysłem jest trymowanie czworonoga raz na jakiś czas. Szata u psów tej rasy rośnie stosunkowo wolno, dlatego strzyżenie można wykonywać co kilka miesięcy. Pinczera małpiego kąpiemy tylko wtedy, gdy zwierzę jest brudne. Regularne czyszczenie zębów oraz przycinanie pazurów również jest ważnym elementem pielęgnacji tego psa.
Affenpinscher to czworonóg dość zdrowy, jednakże pojawiają się u niego problemy z sercem, oczami (występuje u niego zaćma, jaskra oraz zespół suchego oka), nadmierne osadzanie się kamienia nazębnego. Często boryka się również z chorobami skóry takimi jak: cysty, alergie, ropne zapalenie skóry, choroby autoimmunologiczne, problemy z rzepkami, aseptyczne młodzieńcze zapalenie głowy kości udowej (choroba Perthesa).
Zwierzęta tej rasy powinny spożywać specjalną karmę dla małych psów. Są to psy z dużym apetytem, w związku z tym należy je pilnować oraz ich wagę. Dobrym pomysłem są również posiłki przygotowane własnoręcznie, lecz istotnym jest, aby zawierały one dodatek w postaci preparatów wapniowo-witaminowych. Z kolei po trymowaniu warto mu podawać medykamenty stymulujące jego sierść oraz skórę.
PINCZER MAŁPI CHARAKTER I USPOSOBIENIE:
Psy tej rasy są wesołymi zwierzętami z ogromny wewnętrznym entuzjazmem. Lubią one towarzystwo człowieka. Pinczer małpi jest ciekawski i dość czujny, zazwyczaj żywo zainteresowany otoczeniem. Czworonóg ten przepada za zabawą, lecz nie potrzebuje on dużo ruchu. Affenpinscher chętnie uda się na długi spacer, intensywnie poćwiczy zadane mu zadanie, lecz gdy jest taka konieczność wystarczy mu zabawa w mieszkaniu (np. aportowanie piłeczki).
Pies ten jest bardzo mocno terytorialny, więc ostrzegają swojego właściciela o każdym niepokojącym go elemencie przy pomocy szczekania. Mają skłonność do łatwego pobudzania się. Co więcej, uspokojenie pinczera małpiego w takiej sytuacji może zająć dużo czasu. Affenpinscher to zwierzę z niewielką cierpliwością w stosunku do małych dzieci. Natomiast wobec nieznanych im osób wykazują dystans i bywają nieufne.
Przez lata głównym zadaniem pinczera małpiego było towarzyszenie człowiekowi, ale ma on również doskonałe predyspozycje do bycia stróżem tzw. „dzwonkiem alarmowym”.
Pies ten bywa uparty, w związku z tym sprawia niewielkie problemy w trakcie szkolenia i socjalizacji. Natomiast jego słabość do zabawy oraz smakołyków sprawia, że można je zmotywować do współpracy. Należy pamiętać, żeby psu urozmaicać ćwiczenia, ponieważ szybko może się nimi znudzić.
Affenpinscher to pies odpowiedni dla większości osób, nawet tych bez doświadczenia. Niestety nie jest on polecany rodzinom z małymi dziećmi. Nie mogą również, żyć w budzie ani stale przebywać na zewnątrz. Nie nadają się one również dla amatorów psich sportów.
