Pasożyty zewnętrzne to jedna z najczęściej występujących dolegliwości u psów. Czworonogom dość łatwo złapać kleszcza, pchłę lub świerzbowca, ale znacznie trudniej pozbyć się tych pasożytów skórnych. Jak chronić pupila przed pasożytami zewnętrznymi i co zrobić, kiedy jednak pojawią się na skórze?
Pasożyty zewnętrzne u psa
Pasożyty zewnętrzne, nazywane także ektopasożytami, to poważny problem dla właścicieli czworonogów. Część z nich żyje na skórze zwierzęcia i żywi się jego krwią. Niektóre, np. kleszcze, mogą przenosić groźne patogeny, które wywołują niebezpieczne choroby u psów. Częstym następstwem obecności pasożytów zewnętrznych na psie jest też reakcja alergiczna, która może skutkować zakażeniem bakteryjnym.
Niebezpieczne kleszcze
Kleszcze, które pasożytują na czworonogach, należą do rodziny Ixodidae. To tzw. kleszcze twarde. Pajęczak, który zacznie żerować na Twoim psie, opity krwią może mieć nawet 1 cm długości i przypominać ziarno czerwonej fasoli.
W Polsce o złapanie kleszcza nie jest wcale tak trudno, zwłaszcza od marca do listopada. Stawonóg występuje na terenie całej Europy, dlatego po każdym spacerze warto dokładnie obejrzeć sierść psa. Wbrew obiegowej opinii kleszcze można spotkać nie tylko w lasach, lecz także w parkach i zielonych terenach w centrum miasta.
Kleszcze przenoszą m.in. babeszjozę, w której trakcie dochodzi do niszczenia czerwonych krwinek, a w efekcie – do anemii i żółtaczki. Groźna jest także borelioza, która może długo nie dawać żadnych objawów. Inna to anaplazmoza, która zaczyna się od niszczenia białych krwinek, a przejawia się m.in. apatią, gorączką, problemami gastrycznymi i z chodzeniem. Nie mniej poważna jest erlichioza, która prowadzi do uszkodzenia szpiku kostnego.
Infestacja pcheł u psa
Do złapania pcheł dochodzi poprzez kontakt zwierzęcia z nosicielem pcheł albo w środowisku, w którym przebywał nosiciel. Aby samica mogła złożyć jaja, musi najpierw wypić krew żywiciela. Jaja pcheł mają postać niewielkich, białych, połyskujących kulek, a dorosłe osobniki są brązowawe i bocznie spłaszczone, bezskrzydłe.
Infestacja pcheł u psa zazwyczaj szybko daje objawy. Częste i intensywne drapanie się oraz wygryzanie widoczne jest u wielu zapchlonych czworonogów, choć zdarza się, że pasożytowanie owadów na psie przebiega bezobjawowo. Z kolei psy uczulone na białko zawarte w pchlej ślinie łysieją, a ich skórę zaczynają pokrywać strupy, co może skutkować tzw. alergicznym pchlim zapaleniem skóry. Do innych schorzeń wywołanych przez pchły należą bartonelloza, hemoplazmoza i riketsjoza. Więcej o infestacji pcheł u psa przeczytasz na: https://www.dbamyozdrowiepsowikotow.pl/czeste-choroby/pies/infestacja-pchel/.
Świerzbowce
Scarcoptes scabiei (var. canis), czyli psi świerzbowiec drażniący, może przez wiele miesięcy składać jaja w tunelach wydrążonych w powierzchownej warstwie naskórka swojego żywiciela. Świerzbowiec w stadium larwalnym przenosi się na innego psa pośrednio lub bezpośrednio.
Po czym poznać, że pies ma świerzbowce? Przede wszystkim po intensywnym drapaniu się, a także po zmianach na skórze – rumieniach z grudkami, strupach i wyłysieniach. W efekcie czworonóg może być osłabiony i wychudzony.
Jak zapobiegać pasożytom zewnętrznym u psa?
Odpowiednia profilaktyka to klucz do psiego zdrowia. O wskazówki warto poprosić zaprzyjaźnionego lekarza weterynarii, który najlepiej zna zwierzę. Do wyboru są m.in. preparaty na pasożyty zewnętrzne do aplikowania na skórę na karku (tzw. preparaty spot-on, najlepsze dla psów z krótszą sierścią), obroże przeciwpchelne i tabletki na pasożyty.
Więcej informacji o częstych chorobach u psów znajdziesz tutaj.
