Osteochondroza u psa to choroba stawów, której pierwsze objawy łatwo mogą umknąć uwadze nawet doświadczonych opiekunów czworonogów. Najczęściej dotyka psów w młodym wieku, co jest z jednej strony czynnikiem mogącym dodatkowo usypiać czujność opiekuna, ale z drugiej – daje duże szanse na wczesną diagnozę, zadbanie o dobrą profilaktykę i całkowite wyleczenie psa.
Spis treści: ( kliknij aby przejść )
Osteochondroza u psa – podstawowe informacje
Osteochondroza – inaczej nazywana martwicą chrzęstno-kostną lub OCD u psa (Osteochondrosis dissecans) – to schorzenie kostek stawowych. Osteochondroza u psa jest najczęściej schorzeniem stawu łokciowego, chociaż zdarza się, że atakuje także staw ramieniowy, kolanowy i skokowy. Rozwojowi choroby mogą sprzyjać problemy hormonalne, niedokrwienność, a także niektóre rodzaje urazów.
Na osteochondrozę bardziej narażone są psy większych rozmiarów (rasy duże – powyżej 25 kg u dorosłego psa oraz olbrzymie – powyżej 40 kg u dorosłego psa). Istnieje też w związku z tym lista ras, u których istnieje statystycznie wyższe ryzyko wystąpienia osteochondrozy – zaliczają się do niej bernardyn, mastiff, rottweiler, dogi (np. dog argentyński, dog kanaryjski czy dog tybetański), nowofundlandy, retrievery (golden retriever i labrador retriever), owczarki (owczarek niemiecki i owczarek podhalański) oraz psy pasterskie (szwajcarski pies pasterski i berneński pies pasterski).
Co ciekawe, choroba ta częściej choroba ta dotyka psy w młodym wieku. Znaczenie jeśli chodzi o ryzyko wystąpienia osteochondrozy ma też płeć czworonoga – u samców szanse pojawienia się tego schorzenia są trzykrotnie większe niż u samic.
Osteochondroza u psa – przyczyny
Na wystąpienie osteochondrozy u psa może wpływać wiele różnych czynników, w tym m.in. wrodzona skłonność do nadwagi lub ogólnie wysoka masa ciała psa. Jako podstawowa przyczyna OCD wskazywane są jednak przede wszystkim przede wszystkim błędy żywieniowe, takie jak zbyt wysoka kaloryczność karmy, hiperwitaminoza (zespół objawów chorobowych wywołany nadmiarem witamin w organizmie) czy nadmiar makro- i mikroelementów.
Długotrwałe stosowanie zbyt wysokoenergetycznych karm może prowadzić do nadwagi, która jest czynnikiem obciążającym stawy. Z drugiej strony podobnie negatywny wpływ na staw skokowy i ramieniowy może mieć nadmierny wysiłek fizyczny – istotne jest więc tutaj zachowanie zdrowej równowagi. Istnieje także hipoteza wskazująca na dziedziczność występowania tej choroby u psa.
Osteochondroza u psa – objawy
Jako że choroba w większym stopniu spotyka psy młode, jej pierwsze objawy najczęściej będzie się dało zauważyć już około 5 – 7 miesiąca życia pupila. Podstawowym objawem osteochondrozy u psa, chociaż nie zawsze najłatwiejszym do zauważenia przez opiekuna są nasilające się problemy z poruszaniem się. Wbrew pozorom pierwsze objawy często nie są tak oczywiste do wychwycenia – na samym początku pies będzie prawdopodobnie próbował zdejmować ciężar z nogi, w której nasila się ból.
Mała zmiana sposobu rozkładania ciężaru przez psa w czasie chodzenia może umknąć uwadze opiekuna, ale z czasem, w miarę rozwoju osteochondrozy, pies będzie w coraz widoczniejszy sposób kulał. Około 14 miesiąca życia problem ten powinien już stać się bardzo zauważalny.
Osteochondroza u psa – diagnoza
W przypadku podejrzenia osteochondrozy u psa wizyta w lecznicy weterynaryjnej jest kluczowa nie tylko ze względu na potencjalne powstrzymanie choroby w zarodku – tylko specjalista, czyli lekarz weterynarii, będzie w stanie odróżnić martwicę chrzęstno-kostną od innych potencjalnych przyczyn występujących u psa problemów z poruszaniem się. Do tych ostatnich zaliczają się np. gnilca (osteodystrofia przerostowa) dysplazja stawu łokciowego czy też – również często występujące u młodych psów – aseptyczne zapalenie kości, czyli enostoza.
W celu prawidłowego zdiagnozowania problemu lekarz weterynarii w pierwszej kolejności spróbuje prawdopodobnie ocenić, w których miejscach pies odczuwa ból w największym stopniu, bazując jego reakcję na dotyk. Jeśli dyskomfort będzie największy w okolicy stawu łokciowego lub ramiennego, to właśnie osteochondroza będzie najbardziej prawdopodobną przyczyną trudności z chodzeniem zwierzaka. Silniejszy ból przy nadgarstku naprowadzi na gnilcę, a reakcja na badanie trzonów kości długich – na młodzieńcze aseptyczne zapalenie kości.
Ostatnim, decydującym etapem diagnozowania osteochondrozy u psa jest wykonanie prześwietlenia i zdjęcia rentgenowskiego. Na jego podstawie lekarz będzie w stanie ocenić czy widoczne są ubytki w chrząstce stawowej i inne jej uszkodzenia czy objawy zwyrodnienia.
W skrajnych wypadkach, jeśli na tym etapie diagnoza nie będzie w ocenie lekarza weterynarii decydująca, będzie on mógł zlecić wykonanie artroskopii lub chirurgiczno – diagnostycznego otwarcia stawu.
Osteochondroza u psa – leczenie
Jeśli osteochondroza wykryta zostanie u psa na wczesnym etapie jego życia (co stanowi “szczęście w nieszczęściu” tego, że narażone są na nią głównie psy młode), pole do leczenia jest duże, a szanse na wyzdrowienie wysokie. Tylko w nielicznych, skrajnych przypadkach dla wyleczenia psa konieczna jest interwencja chirurgiczna – zazwyczaj podstawą nie będzie tutaj jednak leczenie w zwyczajowym tego słowa rozumieniu, a raczej odpowiednia profilaktyka i utrwalenie dobrych wzorców związanych ze stylem życia psa.
Pies otrzyma oczywiście wszelkie środki farmakologiczne, które niezbędne będą do doraźnej pomocy i zmniejszenia odczuwanego przez niego dyskomfortu, np. leki przeciwzapalne i przeciwbólowe, jednak prawdziwy proces leczenia będzie miał miejsce już po powrocie z pupilem do domu. Opiekun psa z osteochondrozą odpowiedzialny będzie przede wszystkim za skrupulatne przestrzeganie zaleceń odnośnie diety, w tym rodzaju podawanej czworonogowi karmy. Ograniczone powinny zostać zbyt intensywne rodzaje aktywności fizycznej, takie jak aportowanie, agility lub inne psie sporty wymagające częstego podskakiwania, a także inne potencjalne możliwości nadwyrężenia stawów – należy więc na przykład uważać na próby wskakiwania przez psa na wyższe meble czy też na śliskie powierzchnie, na których mógłby się poślizgnąć.
