Ocelot jest dzikim kotem, którego wygląd dosłownie zapiera dech w piersiach. Jego futro jest wyjątkowo delikatne, przez co niestety stało się powodem, dla którego ludzie zaczęli na niego polować. Jego ochrona stała się dla niego największym zagrożeniem.
Spis treści: ( kliknij aby przejść )
Ocelot (Leopardus pardalis) jest rodzajem ssaka drapieżnego z rodziny kotowanych (Felidae) i jest ponad dwa razy większy od kota domowego! Występuje przede wszystkim w Ameryce (od Meksyku aż po Urugwaj). Nie znajdziecie go jedynie w Chile i południowym Teksasie.
Ocelot – skąd wzięła się nazwa?
Nazwa „ocelot” występuje w wielu językach. W mowie Indian Nahua, słowo „ocelotl” oznacza jaguara. Azteckie słowo „tlalocelot” oznacza z kolei tygrysa polnego. W języku greckim laopardos oznacza zaś jaguara.
Ocelot jest inaczej nazywany lampartem karłowatym, ze względu na podobieństwo do tego kota, ale też jego dużo niższy wzrost. Jednak warto dodać, że nie jest on spokrewniony z żadnym z tych kotów – ani z tygrysem, lampartem, ani z jaguarem. Co ciekawe, jest on drugim co do wielkości kotem cętkowanym w Ameryce Południowej, tuż za jaguarem! Jest za to blisko spokrewniony z margame, kotem argentyńskim, ancillą, kotem andyjskim i kodkodem.
Oceloty – czy wszystkie są takie same?
W obrębie tego gatunku wyodrębnionych zostało wiele różnych gatunków ocelota (przez znaczne różnice morfologiczne i geograficzne). Podział jest nieustannie modyfikowany, naukowcy cały czas spierają się, którego konta przydzielić do której kategorii. Właśnie z tego zróżnicowania wynika przede wszystkim tak szeroki zakres wyglądu ocelotów.
Oto rodzaje ocelotów:
• Ocelot argentyński
• Ocelot pampasowy
• Ocelot wielki
• Ocelot tygrysi
• Ocelot andyjski
• Ocelot nadrzewny
Ocelot wielki – kot o niezwykle silnym instynkcie macierzyńskim
Koty są zwierzętami, które bardzo dbają o swoje potomstwo. Oceloty przywiązują ogromną wagę do zbudowania odpowiedniego, przytulnego i bezpiecznego gniazda dla swoich maluchów. Samice nawet wyrywają sobie sierść ze skóry na brzuchu, by wyścielić nią podłoże gniazda i sprawić, by było one wygodniejsze dla kociąt.
Mamy uczą maluchy jak odpowiednio polować. Małe zwierzaki są przez mamę przynoszone do gniazda, gdzie służą młodym do nauki. Niestety sprawa ma się nieco gorzej z ojcami ocelotami.
Przede wszystkim parze tych zwierząt jest się bardzo trudno odnaleźć, a następnie zgrać. Oceloty są samotnikami, a każdy z nich zajmuje bardzo duże terytorium (jedno terytorium to aż do 90 km kwadratowych!). Za to w czasie okresu godowego, jeśli parze uda się już znaleźć i dobrać, współżyją ze sobą nawet 10 razy dziennie. Nie daje to pewności ciąży. Co więcej, samce wykazują dużą agresję w stosunku do samic. Dzieje się tak, ponieważ wrogami naturalnymi ocelota są nie tylko jaguary i pumy, ale też inne oceloty! Na młode czyhają też ważę boa, anakondy i kajmany.
Ocelot – jak wygląda i co warto o nim wiedzieć?
Wygląd:
Sierść ocelota jest bardzo gładka i jedwabista. Jej kolor zależy głównie od otoczenia w którym kot przebywa. I tak koty które żyją w lasach mają żółtą lub rudą sierść, a mruczki zamieszkujące krzaki – szarą, tak, by nie zostały zauważone przez inne drapieżniki. Bo bokach ciała mają trzy lub cztery rzędy plamek. Każdy wzór futra jest absolutnie unikalny, jak płatek śniegu! Nie ma dwóch kotów, które miałyby taki sama wzór futra. Na grzbiecie i po bokach plamy tworzą najczęściej rozety, zaś na głowie, łapach i ogonie przechodzą w ciemne pasy. Brzuch jest jasny, a uszy czarne z białymi plamkami.
Ogon ocelota jest niezbyt długo, ale zdobią go piękne, ciemne pierścienie. Jego krępa budowa ciała i grube kończyny są zakończone ostrymi pazurami, co sprawia, e mimo niewielkiej masy, kot wygląda na bardzo silnego i groźnego.
Jakie są wymiary ocelota?
Długość ciała: 38 – 100 cm
Długość ogona: 20 – 52 cm
Waga: od 7 – 16 kg, z czego samce są naturalnie większe i cięższe od samic. Tryb życia:
Oceloty są samotnikami i nie łączą się w pary. Prowadzą stricte nocny tryb życia. Dzień spędzają na wysokości, na drzewach, z kolei w nocy polują. Są świetnymi pływakami i w przeciwieństwie do kotów domowych, nie przeszkadza im przebywanie w wodzie. Ich słuch i węch jest bardzo wyostrzony, dzięki czemu świetnie sprawdza się na polowaniach. Bardzo dobrze czuje się w środowisku lasów tropikalnych, między innymi w kołczantych zaroślach i na sawannach. Może żyć nawet na wysokości 4 km n.p.m. Na kryjówki wybiera bardzo gęste krzaki i zarośla, a także obszary powalonych drzew i ich korzenie. Bardzo często przebywa niedaleko ludzkich siedzib. Jest również spotykany na polach i plantacjach trzciny cukrowej.
Jak długo żyje ocelot?
Na wolności niestety żyje dwa razy krócej, niż w niewoli, bo tylko 10 lat. W rezerwatach i ogrodach zoologicznych bez większego problemu dożywa 20.
Rozmnażanie:
Tak jak już wspomniałam, rozmnażanie jest dla ocelota dość trudne, ponieważ samice dojrzewają płciowo w wieku dwóch lat, jednak są gotowe na posiadanie potomstwa dopiero w prawie 4 roku życia, co na wolności jest prawie połową jego życia.
Samce z kolei dojrzewają, gdy mają 2,5 roku.
Ciąża celowa trwa od 72 do 82 dni, więc długością różni się tylko nieznacznie od ciąży kota domowego.
Każda samica ma tylko dwie pary sutków (dla porównania kot domowy ma cztery pary), co uniemożliwia wykarmienie większej ilości potomstwa.
Małe oceloty otwierają oczy dopiero, wtedy, kiedy mają około dwóch tygodni. Rodzą się bardzo małe, ale rozwijają się dość szybko. Zaczynają chodzić mając trzy tygodnie, a pobierać stały pokarm w wieku ośmiu.
Są zdolne do samodzielnego życia dopiero po 12 miesiącach. W gnieździe z matką pozostają nawet przez dwa lata.
Ochrona:
Niestety sytuacja ocelotów nie wygląda najlepiej. Jeszcze w latach 60. i 70. zabijano na futro przeszło 200 tys. Osobników rocznie. W późniejszych latach młode zabierano z gniazd w celu sprzedawania ich do domowych hodowli.
Obecnie oceloty są chronione praktycznie na całym obszarze swojego występowania.
Jednak mimo tego, że handel ich skórami jest zakazany, nadal zdarza się je zabijać. Szacuje się, że płaszcz z jego futra kosztuje około 40 tysięcy dolarów. Na szczęście organizacje prozwierzęce robią coraz więcej, by powstrzymać ten barbarzyński proceder.
Jeśli chodzi o obecną liczbę tych dzikich kotów, jest ona bardzo zróżnicowana i zależy od danego obszaru. Na przykład w Teksasie mamy tylko około 80 osobników, gdzie w Brazylii jest ich aż od 800 000 do 1,5 miliona.
Ocelot na tle innych kotów wyróżnia się też dźwiękami, jakie wydaje. Wiedzieliście, że oceloty nie miauczą, ani nie ryczą? Ich charakterystycznym dźwiękiem jest.. chichot! Kot wydaje go wtedy, kiedy jest podekscytowany. Jednak tak jak inne kociaki, oceloty również potrafią mruczeć. Robią to najczęściej w stosunku do innych kotów, ale również wtedy, kiedy są ranne lub chore. Wibracje kotów są na tyle niskie, że mają właściwości lecznicze.
Oceloty również wrzeszczą. Robią to podczas zalotów. Kot ten dostosował się do wielu środowisk i warunków. Można spotkać go w zaroślach, bagnach, lasach tropikalnych i sawannach. Różnorodność jego występowania wpłynęła oczywiście również na jego wygląd. Każdy z podgatunków ocelota jest niezwykle piękny!
