Pies gończy słowacki, zwany inaczej kopovem, jest rasą bardzo podobną do polskiego psa gończego z tą różnicą, że ma on bardziej wydłużoną sylwetkę. Jest to zwierzę o bardzo silnym instynkcie łowieckiem i niesamowitym węchu. Jego charakter jest silny i zawzięty, kiedy złapie trop, trudno go od niego odwieść. Mimo swoich niewielkich rozmiarów, jest to bardzo silny psiak, który wymaga doświadczonego opiekuna o dużej pewności siebie. To bardzo popularna rasa wśród myśliwych.
Spis treści: ( kliknij aby przejść )
Gończy słowacki – charakter
Tak jak już wspomniałam, jest to psiak bardzo podobny do naszego rodzimego gończego polskiego z tą różnicą, że słowacki ma bardziej wydłużoną budowę i występuje tylko w jednym umaszczeniu – czarnym podpalanym.
Jego nazwa „kopov” pochodzi najprawdopodobniej od węgierskiego słowa „kopó”, które oznacza po prostu psa gończego. Psiak ten jest w istocie wspaniałym psem gończym. Jest świetnie wyspecjalizowany nawet w polowaniu na dziki! Świetnie radzi sobie również na polowaniach na lisy i zające. Rasa ta charakteryzuje się doskonałym węchem, bardzo dużą wytrzymałością i upartością w dążeniu do celu, co jest podczas polowania niezwykle przydatne. Daje znać, kiedy złapie trop zwierzyny. Na wspomnienie zasługuje również jego niezwykły zmysł orientacji w terenie. Ten psiak wyprowadzi się z najbardziej skomplikowanego lasu!
Psiak ten jest przeznaczony przede wszystkim dla myśliwych. Można oczywiście zakupić tę rasę myśliwym nie będąc, jednak trzeba mieć na uwadze jego predyspozycje. Jest to z całą pewnością psiak wymagający naprawdę doświadczonego opiekuna, a nawet doświadczeni opiekunowie miewają problem z jego ułożeniem.
Gończy słowacki kieruje się przede wszystkim zapachem, jest to jego najbardziej wyczulony zmysł. Szkolenie tej rasy powinno się zacząć tak wcześnie, jak będzie to możliwe i musi być ono niesamowicie konsekwentne.
Kopov nie sprawia za to praktycznie żadnych problemów w domu, nadaje się zarówno do domu z ogrodem, jak i do mieszkania, choć w przypadku tego drugiego trzeba będzie oczywiście odpowiednio zrekompensować mu brak dużej ilości przestrzeni. Po długim spacerze większość czasu przesypia. Trzeba go po prostu odpowiednio wymęczyć. Jest bardzo lojalny i mocno przywiązany do swojej rodziny. Uwielbia pieszczoty i pochwały. Bardzo często wybiera sobie jednego ulubionego członka rodziny i chodzi za nim prawie krok w krok
Jest to psiak dość nieufny względem obcych, dlatego całkiem nieźle nadaje się na stróża.
Rasa ta z całą pewnością nie jest dla każdego. Ogromna część wszystkich osobników jest w rękach myśliwych i to przez nich bardzo często są prowadzone hodowle. Niezbyt chętnie sprzedają oni psiaki osobom, które nie polują, z uwagi na to, że nie chcą, by psy straciły cechy użytkowe.
Nie trzeba być jednak myśliwym, by zakupić psiaka tej rasy, trzeba jednak pamiętać, że jest to dość wymagająca rasa, szczególnie pod względem wychowania. Trzeba mieć dość spore pojęcie o wychowywaniu psów i być gotowym do zabierania psiaka na różne szkolenia, by osiągnąć zamierzony cele wychowawczy.
Kopov – zdrowie i żywienie
Jest to zdrowy psiak, który raczej nie ma problemów ze zdrowiem. Jego głównym problemem mogą być powracające infekcje uszu, dlatego jest niezwykle ważne, żeby regularnie kontrolować ich stan.
Jeśli chodzi zaś o żywienie, nie jest too wymagająca rasa. Trzeba jednak pamiętać, że jeśli jest to pies polujący, powinien otrzymywać odpowiednią większą ilość kalorii.
Pies gończy słowacki – historia
Trudno tak naprawdę jednoznacznie określić skąd pochodzi gończy słowacki. Istnieje na ten temat conajmniej kilka teorii. Jedna z nich mówi o jego słowackich i węgierskich psich przodkach, które już w IV. wieku p.n.e. dotarły wraz z Celtami na teren dzisiejszym Węgier. Po przybyciu do Węgier psiaki miały krzyżować się z osobnikami zamieszkującymi tereny Scytów i z psami myśliwskimi, w tym z chartami polskimi.
Lata krzyżówek zaowocowały powstaniem psa bardzo dobrze przystosowanego do tamtejszych warunków. Na terenach obecnej Słowacji (które kieryś należały do Węgier) żyło bardzo wielu myśliwych, którzy szybko upodobali sobie tego psiaka.
W 1770 roku zakazano wszelkich krzyżówek słowackich psów gończych z gończymi z innych krajów. Jednak mimo zakazu rasa była nadal bardzo zróżnicowana, ponieważ wpływało to na jej użytkowość. Psiaki te były wykorzystywane nie tylko do stróżowania, ale także do polowań. Świetnie radziły sobie również jako psy stróżujące i nawet obronne.
Dopiero na przełomie XIX i XX wieku zaczęto podejmować próby ujednolicenia rasy. Pod koniec I wojny światowej myśliwi zabrali się na hodowlę nastawioną na czystość rasy, a w 1936 roku zorganizowano pierwszą wystawę tych psiaków.
Pierwszy wzorzec opracowano podczas II wojny światowej, kiedy Słowacja była przez jakiś czas niezależnym państwem. Druga wystawa odbywała się w 1946 roku, już po wojnie, kiedy to dokonano przeglądu ras, które przetrwały wojnę. W 1963 roku gończy słowacki został oficjalnie uznany za rasę.
Gończy slowacki – hodowla
W Polsce działa kilka hodowli, a cena szczeniaka nie jest wygórowana.
Słowacki gończy – pielęgnacja
Pielęgnacja tego psiaka z uwagi na jego krótką sierść nie jest zbyt uciążliwa. Dwa razy w roku gończy słowacki linieje i powinno się wyczesywać go conajmniej raz w tygodniu (w okresie linienia częściej) gumowym zgrzebłem lub specjalną rękawicą z wypustkami.
Szczególną uwagę podczas pielęgnacji należy zwrócić na uszy psiaka, które z uwagi na to, że są oklapnięte i długie, mają tendencję do tworzenia się infekcji.
Psiakowi trzeba również regularnie przycinać pazury, czyścić delikatnie zwilżonym wacikiem oczy i dbać o jego higienę jamy ustnej, jako że może mieć tendencję do odkładania się kamienia nazębnego.
Kopov słowacki – cena i opis rasy
Cena szczeniaka z rodowodem to koszt około 1000 zł. Jego miesięczne utrzymanie kosztuje około 100 – 200 zł miesięcznie.
Wielkość tego psiaka to od 45 – 50 cm w przypadku psów i od 40 – 45 cm w przypadku suczek. Waga waha się od 15 – 20 kg, a średnia długość życia to od 11 – 13 lat.
