Klasyfikacja FCI grupa V, sekcja 2, nr wzorca 242.
Jest to bardzo stara rasa psów, chrakteryzująca się dużą odwagą oraz inteligencją. Elkhund bywa niezależnym zwierzęciem.
Spis treści: ( kliknij aby przejść )
RYS HISTORYCZNY RASY:
Elkhund szary to jedna z najstarszych ras pochodzących prosto ze Skandynawii. Wikingowie przez wieki wykorzystywali te zwierzęta do polowań i stróżowań domostw. Te psy myśliwskie tropiły głównie łosie (i niedźwiedzie) na terenach obecnej Szwecji, Norwegii oraz Finlandii.
To starożytna rasa psów, której odnalezione przez archeologów szkielety (albo czworonogów podobnych do Elkhunda szarego) szacowane są na 4000 – 5000 lat przed naszą erą.
Elkhund przez lata się nie zmienił. To pierwotny typ szpica mocno związany z obszarami swego pochodzenia. Jest to najbardziej rozpowszechniony pies domowy w Norwegii.
Po za północną Europą (Skandynawią) czworonóg ten jest równie mocno popularny w Ameryce, a dokładniej w Stanach Zjednoczonych, gdzie hodowany jest jako zwierzę wystawowe.
Na terenie Polski rasa ta pojawiła się pod koniec lat 80. XX wieku, lecz nie zdobyła ona zbyt dużej sławy.
ELKHUND SZARY WYGLĄD:
Elkhund to pies w typie szpica. Jego sylwetka wpisuje się w kształt kwadratu, ponieważ ma on zwięzły i stosunkowo krótki tułów. Czworonóg ten ma czaszkę klinowatą, szeroką w okolicach uszu, ale szczupłą i lekko wysklepioną. Nos o prostym grzbiecie ma czarną barwę, natomiast oczy – ciemnobrązową. Z kolei uszy są osadzone wysoko na głowie, niewielkich rozmiarów, stojące, szerokie u nasady, lecz szpiczaste na końcach. Elkhund szary ma elastyczną, średniej długości szyję. U psa tej rasy nie występuje podgardle. Norweski pies na łosie ma doskonale umięśniony grzbiet, prosty, a co za tym idzie – dość silny. Jego lędźwie są dobre rozwinięte, z kolei zad ma szeroki i mocny. Ten szary pies ma szeroką, głęboką oraz dobrze wysklepioną klatkę piersiową. Natomiast ogon charakteryzuje się mocną budową, niewielkim rozmiarem i jest on stosunkowo wysoko osadzony. Należy pamiętać, że dorosłe osobniki nie powinny mieć wyprostowanego koniuszka ogona. Kończyny tego czworonoga zawsze są proste, silne z doskonałym umięśnieniem.
Elkhund ma sierść zbudowaną z grubego włosa i miękkiego, wełnistego podszerstka. Razem tworzą one gęstą i obfitą okrywę włosową, która całkowicie pozbawiona jest loków. Szata tego psa na głowie oraz przedniej stronie jego kończyn jest krótka i gładka. Z kolei szyja, uda, tył kończyn oraz ogon pokryte są włosem długim. W okolicach szyi tworzy ona kryzę. Jedyna akceptowana barwa sierści norweskiego psa na łosie to wszystkie odcienie szarości. Jaśniejsze czy ciemniejsze kolory są zdeterminowane przez czarne końce włosów okrywowych. Klatka piersiowa, brzuch, kończyny oraz spód ogona i tzw. „uprząż” owłosiona jest futrem o jasnym odcieniu. Natomiast kufa (jej przód) oraz uszy są ciemne tworząc ciemną maskę, a jej granicę wyznacza ciemna linia ciągnąca się od oczu do nasady uszu elkhunda.
Psy tej rasy osiągają wysokość w kłębie do 52 cm. U suk z kolei wielkość oscyluje w granicy 49 cm. Masa ciała dorosłego elkhunda szarego zazwyczaj wynosi ok. 22 kg (suki) – 25 kg (psy).
Długość życia norweskiego psa na łosie to 12 – 13 lat.
Cena za szczenię tej rasy waha się w granicach 1500 – 3000 zł, a miesięczny koszt utrzymania tego zwierzęcia to 150 – 200 zł.
Należy wiedzieć, że można spotkać również elkhunda czarnego, którego budowa ciała trochę się różni od odmiany szarej. Elkhund czarny jest mniejszy i drobniejszy. Jednakże znany jest tylko na terenach Skandynawii.
ELKHUND SZARY PIELĘGNACJIE I ZDROWIE:
Norweski pies na łosie to zwierzę stosunkowo łatwe w utrzymaniu. Jego pielęgnacja nie bywa uciążliwa dla opiekuna i ogranicza się do zwykłego szczotkowania. Oczywiście w okresie intensywnej utraty okrywy włosowej (linienia) czynność tą należy powtarzać częściej.
Elkhund szary to czworonóg cieszący się doskonałym zdrowiem, lecz niestety posiada on dość dużą tendencję do tycia. U osobników tej rasy pojawiają się choroby typu: PRA (postępujący zanik siatkówki), dysplazja stawów biodrowych, problemy z nerkami – torbiele (zwłaszcza u starszych zwierząt), jak również problemy z tarczycą.
W kwestii żywienia norweski pies na łosie nie ma specjalnych wymagań. Zwłaszcza porównując go do innych ras. Jednakże każdy właściciel takiego zwierzęcia musi pamiętać, że osobnik pracujący (wykonujący fizyczną pracę) musi spożywać energetyczne i odpowiednio zbilansowane posiłki.
ELKHUND SZARY CHARAKTER I USPOSOBIENIE:
W związku ze swoją przeszłością pies należący do tej rasy jest niezwykle towarzyski i źle znosi on odizolowanie od swego stada (zwłaszcza ludzkiego). Elkhund szary jest cierpliwy oraz tolerancyjny wobec dzieci. Z kolei jego stosunek do innych zwierząt w tym kotów i innych psów można opisać jako łagodny. Należy pamiętać, że dorosłe samce mogą źle znosić obecność innych samców.
Norweski pies na łosie nie jest odpowiednim psem obronnym, jednakże doskonale sprawdzi się jako stróż domu oraz całego dobytku. Zazwyczaj ostrzega on swego opiekuna (i rodzinę) intensywnym szczekaniem, zwłaszcza gdy w okolicy pojawia się nieznana mu osoba lub gdy dzieje się coś niepokojącego. Natomiast w domu elkhund szary wykazuje duży spokój (często opisywany jest jako zwierzę flegmatyczne) i nie ma on tendencji do nadmiernego narzucania się swoim opiekunom. Jednakże należy pamiętać, że czworonóg ten potrzebuje dość sporej dawki ruchu każdego dnia.
W swej ojczyźnie rasa ta wciąż wykorzystywana jest do polowań na dziką zwierzynę zwłaszcza niedźwiedzie i łosie. Jego głównym zadaniem jest wytropienie celu, osaczenie go oraz przytrzymanie do momentu pojawienia się myśliwego. Cały proces polowania przez elkhunda szarego wymaga dużej odwagi wraz ze sporą dozą ostrożności. W związku z tym pies ten nie może być zbyt ciężki, ponieważ może przez nadwagę stracić swą doskonałą zwinność. Z kolei jego duża wytrzymałość pozwala tropić zwierzynę wiele godzin, niezależnie od ukształtowania terenu. Co więcej dzięki swej grubej okrywie włosowej pies ten może pracować także w trakcie niekorzystnej (złej) pogody.
Jest to zwierzę z natury niezależne. Związane jest to głównie z jego historią, ponieważ należy on do ras pierwotnych oraz sposobem pracy (w trakcie polowań musi wykazywać się dużą samodzielnością). Równocześnie elkhund to pies lubiący pracować z człowiekiem. To inteligentne zwierzę, podatne na szkolenia oraz wszelką naukę. Jednakże potrzebuje on właściciela konsekwentnego i wytrwałego.
Rasa ta bywa strachliwa i nieufna wobec nieznajomych. Natomiast źle ułożony elkhund może mieć problem z obcymi dla niego osobami. Nieodpowiednia socjalizacja może sprawić, że pies ten będzie trudny do opanowania.
Czworonóg ten nie lubi bezczynności, jak również nudy. Sytuacje tego typu mogą wywołać u niech zachowania niszczycielskie i destrukcyjne. Należy również pamiętać, że rasa ta nie powinna być traktowana wyłącznie jako zwierzę do towarzystwa.
Fachowcy uważają, że norweski pies na łosie nie powinien żyć w mieszkaniu ani w mieście. Najlepszym otoczeniem dla tego zwierzęcia są obszary wiejskie.
Elkund szary to czworonóg doskonały dla myśliwych, jak również dla osób lubiących ruch i nie oczekujących od psa ślepego posłuszeństwa.