Bojowy pies z kordoby – rasa, która już nie istnieje

Bojowy pies z Kordoby narodził się w mieście Córdoba położonego w środkowej Argentynie. Pies ten był połączeniem, czyli mixem genów pochodzących od – mastifa, bulteriera, buldoga angielskiego i boksera. Czworonogi te powstały w XIX wieku i były one hodowane do walk. Jednakże pierwotne założenie twórców tej rasy było opracowanie psa myśliwskiego. Niestety podczas procesu powstawania tego zwierzęcia nie przykładano wagi na temperament i genetykę przyszłego stworzenia. Spowodowało to, że pies z Kordoby był osobnikiem niezrównoważonym, o bardzo dużej agresji. Polujące w grupie psy, w trakcie polowań zamiast skupiać się na zadaniu, zaczynały walczyć ze sobą. Co więcej ich agresywny charakter uniemożliwił rozród tych psów. Nie dochodziło do kopulacji pomiędzy psem i suką. Każde ich spotkanie wywoływało zacięte walki na śmierć i życie między nimi. Bojowy pies z Kordoby był również agresywny w stosunku do ludzi. Pies ten miał doskonały węch a jego instynkt myśliwski był wręcz powalający. Zawdzięczał on to genom pochodzącym od wilczarza irlandzkiego oraz pointera. 

Bojowy pies z kordoby wizualnie przypominał dzisiejszego doga. Miał on ciało o harmonijnej budowie. Głowa psa była szeroka, a jego kufą była średniej długości. Czworonóg ten miał bardzo mocne szczęki. Jego szyja była mocna i gruba. Z kolei tułów długi, szczupły, ale mocno umięśniony. Posiadał on długie kończyny o dobrze wyrzeźbionych mięśniach. Często przycinano mu uszy. Jednak ogon pozostawał długi, który u nasady był gruby, ale zwężał się on ku końcowi. Okrywa włosowa zbudowana była z włosów prostych i krótkich. Bojowy pies z kordoby przeważnie był koloru białego, z ciemnymi plamami na ciele i głowy Podobno zdarzała się też odmiana płowa, żółta i o czerwonym umaszczeniu.

Pisy tej rasy były bardzo pewne siebie. Zaciekłe i niezwykle zawzięte. Miały niesamowicie wysoki próg bólu a co za tym idzie nie straszne były im walki na śmierć i życie. Czworonogi te cechowały się również spektakularną siłą oraz ogromną, wewnętrzną energią. 

Antonio Nores Martinez w latach 20 XX wieku wykorzystał bojowego psa z kordoby do stworzenia rasy – dog argentyński. Skrzyżował on z nim psy takie jak: mastif hiszpański, pirenejski pies pasterski, wilczarz irlandzki, buldog, bulterier, bokser, dog niemiecki oraz pointer.

Niezrównoważony temperament, agresja w stosunku do ludzi i reszty otoczenia oraz śmierć wielu osobników w wyniku walk psich, spowodowała całkowite wyginięcie tej rasy.