Chin japoński to rasa, której stworzenie chcą sobie przypisać jako zasługę różne dalekowschodnie kraje. Chociaż do teraz nie udało się ustalić, czy jest to koreański czy też chiński pies, ostatecznie zaczęto go kojarzyć z Japonią. Pewnym jest, że w każdym z tych krajów, a także w kolejnych, do których trafiał, podbijał serca ludzi jako kontaktowy, pełen życia i niewymagający pies towarzyszący.
Chin japoński – opis rasy
Historia china japońskiego (lub według polskiej pisowni “czina”) i jego dokładne pochodzenie do dziś są przedmiotem sporów i dyskusji. Niektórzy twierdzą, że oryginalnie to pies chiński i przytaczają jako argument wzmiankę w bardzo starym chińskim manuskrypcie, datowanym na 57 rok p.n.e., a także dopatrują się chińskiej etymologii w nazwie rasy. Zwolennicy tej teorii tłumaczą, że chin stał się psem japońskim dopiero po sprowadzeniu go na wyspy przez chińskich buddystów w VI wieku. Niewątpliwie chin japoński jest też podobny do innych chińskich psów, jak pekińczyki.
Drugi obóz nie zgadza się, że jest to oryginalnie chińska rasa psa i wskazuje jako jego ojczyznę Koreę. Panująca tam dynastia Silla miała w VIII wieku przekazać przedstawicieli czina na dwór japoński w formie podarunku (praktyka ta była zresztą od zawsze popularna, a psy charakterystyczne dla danego kraju często przekazywane były właśnie jako wyraz szacunku i celu zjednania sobie sympatii obcego mocarstwa). Psy na tyle przypadły do gustu mieszkańcom Kraju Kwitnącej Wiśni, że zaczęli sprowadzać ich coraz więcej i więcej, aby w końcu doprowadzić do utrwalenia się powszechnie przekonania, że jest to typowo japoński pies.
Początek rozpowszechnienia chinów japońskich przypada dopiero na wiek XVII. Na teren Wielkiej Brytanii sprowadził tę rasę kapitan Searles, a do Stanów Zjednoczonych Matthew Perry, dowódca marynarki wojennej. W XIX wieku japoński chin ugruntował swoją pozycję idealnego psa towarzyszącego, salonowego bywalca i ulubieńca wyższych sfer.
Chin japoński – wygląd
Chin japoński to pies stworzony do nie rozstawania się z opiekunami – nawet tacy, którzy nie dysponują dużą siłą i wytrzymałością z powodzeniem mogą w dowolnej chwili wziąć go na ręce (mówi się nawet, że damy miały w zwyczaju nosić go w przepastnych rękawach sukien). Ten uroczy maluch ma wysokość w kłębie oscylującą wokół 25 cm, a jego waga wynosi od ok. 1,8 do 3,2 kg.
Jego sierść jest długa, prosta i przyjemna w dotyku. Chin japoński może się pochwalić bujnym owłosieniem w zasadzie na całym ciele, zwłaszcza na ogonie, łapach, szyi i uszach (te ostatnie trzeba w związku z tym regularnie czyścić, ponieważ może mieć tendencję do zapalenia uszu).
Dopuszczalne jest umaszczenie białe z równomiernie rozmieszczonymi na całym ciele czerwonymi lub czarnymi łatami.
Chin japoński – charakter
Chin japoński to idealny pies do towarzystwa nie tylko ze względu na swoje rozmiary, ale przede wszystkim charakter. To zwierzak, od którego wprost bije radość życia. Jest ciekawy świata i pełen energii, ale jednocześnie nie przekłada się to na porywczość czy bezmyślność. Ma zrównoważny temperament i pod względem relacji z innymi jest raczej spokojny, łagodny i opanowany, do tego powściągliwy w zwracaniu na coś uwagi szczekaniem.
W relacji z ukochanym człowiekiem też jest psem “do rany przyłóż”. Słucha się swojego opiekuna i bardzo potrzebuje kontaktu ze swoją rodziną, ale nie jest przy tym nachalny i potrafi dać człowiekowi przestrzeń, kiedy ten tego potrzebuje. Jeśli jednak dostanie aprobatę i uwagę, będzie bardzo szczęśliwy, ponieważ lubi być w centrum zainteresowania.
Bardzo ceni sobie nie tylko poczucie więzi emocjonalnej z opiekunem, ale także bezpośredni kontakt fizyczny. Jest typowym pieszczochem i uwielbia się przytulać, dawać głaskać, a także skorzysta z każdej okazji, żeby położyć się z człowiekiem na kanapie, w fotelu lub w łóżku. Takie tendencje wykazują co prawda wszystkie psy (wynika to z historii spania blisko z człowiekiem, aby wzajemnie ogrzewać się w nocy), ale u małego psa takiego jak czin japoński daje to dodatkowy komfort związany z możliwością obserwowania otoczenia, a co za tym idzie – poczuciem bezpieczeństwa.
Nie należy przy tym mylnie zakładać, że ze względu na ugodowy charakter można sobie pozwolić na więcej – ten japoński pies, zupełnie jak związani z tym krajem samurajowie, ma swój honor i potrafi się poważnie obrazić.
Chin japoński nie wybiera jednego ulubionego człowieka i przewodnika stada, ale dzieli swoje uczucia równomiernie pomiędzy wszystkich domowników. Nie rozróżnia też szczególnie ludzi na najbliższych i obcych – należy do ras, które raczej bezkrytycznie podchodzą do wszystkich napotkanych osób i nie wykazują w stosunku do nich dystansu czy nieufności. Mimo to jest czujny i jeśli coś go zaniepoki, z pewnością nie omieszka zaalarmować pozostałych domowników.
Chin japoński – hodowla
Chin japoński łatwo dostosowuje się do różnych warunków. Odnajdzie się nawet w bardzo małym mieszkaniu (z jego perspektywy wydaje się z pewnością dużo większe), pod warunkiem, że zapewni się mu regularne spacery (dotyczy to w końcu każdego psa).
To wspaniały towarzysz dla dzieci – długo zachowuje młodzieńczy wigor i chętnie bawi się z najmłodszymi jak gdyby wciąż był szczeniakiem. Do tego jego niewielkie rozmiary sprawiają, że zabawa nie będzie zagrożeniem. Oczywiście wymaga to z kolei odpowiedzialności i poszanowania z drugiej strony – dziecko musi być nauczone obchodzenia się z delikatną, czującą istotą taką jak pies (ogólnie warto mieć na uwadze, że to rasa bardzo podatna na różne kontuzje – ze względu na jej rozmiary nietrudno o omyłkowe wyrządzenie zwierzakowi krzywdy).
Chin japoński akceptuje też inne zwierzęta – zarówno te, z którymi przyjdzie mu mieszkać, jak i nowych znajomych spotykanych na spacerach. Ponownie wielkość psiaka powoduje, że w obydwu przypadkach należy, aby przypadkiem w ferworze zabawy nie stała mu się krzywda.
Jest też bardzo elastycznym psem jeśli chodzi o aktywność fizyczną – nie będzie miał problemu z dostosowaniem się pod tym względem do opiekuna. Oczywiście jako mały pies niekoniecznie sprawdzi się jako towarzysz przejażdżek rowerowych czy joggingu, ale co do zasady lubi ruch i doceni długie spacery. Z drugiej strony, jeśli nie będzie miał możliwości dużego wybiegania się, podstawowe codzienne spacery również w zupełności mu wystarczą. Tego aspektu nie można zaniedbać zwłaszcza w okresie szczenięcym, kiedy kontakt z otoczeniem innym niż własne terytorium i z nowymi bodźcami takimi jak zapachy, zwierzęta, miejsca i ludzie, jest kluczowy ze względu na proces socjalizacji psa.
Chin japoński świetnie sprawdzi się w klasycznym treningu posłuszeństwa i nauce komend. Jest chętny do pracy z człowiekiem, posłuszny, a do tego inteligentny i pojętny. Zarówno smaczki, jak i aprobata i pieszczoty będą dla niego dobrą motywacją do wykonywania poleceń.
Jest to też rasa łatwa w pielęgnacji (wystarczy czesać go 1-2 razy w tygodniu i systematycznie czyścić uszy oraz kontrolować długość pazurów), chociaż warto uważać na problemy z oczami i kolanami oraz na upały, które nie najlepiej znosi. Należy też uważać z dawkowaniem jedzenia – rasa ma tendencję do tycia, a w przypadku małych psów szczególnie łatwo jest nałożyć zbyt dużą porcję (odpowiednia może się zwyczajnie wydawać za mała, kiedy patrzy się na nią z ludzkiej perspektywy).
Chin japoński żyje średnio 12-16 lat.
Chin japoński – cena
Cena china japońskiego w sprawdzonej, legalnie działającej hodowli powinna wynosić około 1500-4000 zł.