Jak pomóc zwierzęciu w nagłym przypadku
Każdy z nas będąc świadkiem wypadku czy innego nagłego zdarzenia jest zobligowany pomóc. O ile większość z nas uczestniczyła w kursie pierwszej pomocy dla ludzi tak niekoniecznie mówi się o pomocy zwierzętom. Zwierzęta także potrzebują Twojej pomocy i reakcji w nagłych sytuacjach. Liczy się szybkość reakcji, opanowanie, ale także znajomość podstawowych czynności i zasad.
Jak wygląda pomoc przed weterynaryjna? Bo właśnie tak określa się “pierwszą pomoc” w przypadku zwierzaków. Każdy opiekun dąży do tego, aby jego pupil miał zapewnione bezpieczeństwo. Niekiedy jednak w najmniej oczekiwanym momencie przydarzy się sytuacja kryzysowa. Zwierzęta to sprytne i ciekawskie stworzenia, które niekiedy potrafią ściągać na siebie kłopoty. Niestety w przypadku sytuacji kryzysowej z udziałem człowieka jesteśmy zobligowani pomóc, ale mamy także wsparcie od pogotowia ratunkowego. Tak w przypadku zwierząt właściciel jest zdany sam na siebie. Podczas udzielania pomocy w przypadku ludzi, jak i zwierząt najważniejsze jest bezpieczeństwo. Nie narażaj swojego życia lub zdrowia. Upewnij się, że podczas pomocy przedmedycznej nie zagraża Ci niebezpieczeństwo. Pamiętaj, że zwierzęta uczestniczące w nagłym wypadku mogą być przestraszone i reagować impulsywnie i nieprzewidywalnie nawet, jeśli to nasz pupil.
Zasady podczas nieprzewidywalnych zdarzeń
- Miej zapisany numer weterynarza w telefonie
- W domu i w aucie trzymaj apteczkę pierwszej pomocy
- Zachowaj spokój
- Sprawdź tętno i bicie serca
- Sprawdź oddech
- Sprawdź ciało czworonoga
- Zachowaj bezpieczną odległość od zagrożenia
- Poproś o pomoc
Jak pomóc psu/kotu po wypadku
Niestety do dzisiaj wiele osób puszcza samopas swoje zwierzęta na spacer. Niekiedy także ciekawskie zwierzęta uciekają, aby zaznać trochę wolności. Niestety narażone są na wiele niebezpieczeństw w tym również na wypadki z udziałem aut. Jeśli to my jako kierowca uczestniczymy w takim zdarzeniu prawnie jesteśmy zobowiązani do pomocy poszkodowanemu – zwierzęciu także. Niestety, nie każdy kierowca się zatrzyma, aby pomóc. Jest to traktowane jako zaniechanie działania, za które godzi do 5 tysięcy złotych grzywny. Jeśli widzisz zwierzaka, który potrzebuje pomocy – pomóż! Możesz uratować mu tym samym życie.
Dokładnie obejrzyj czworonoga i sprawdź jego ciało pod kątem złamań i otwartych ran. Potrącony pupil niekiedy nie jest w stanie samodzielnie zejść z drogi. Zabezpiecz odpowiednio miejsce wypadku i przenieś czworonoga w bezpieczne miejsce. Musisz zrobić to bardzo delikatnie, aby w razie czego nie pogorszyć jego stanu. Jeśli zauważysz lub podejrzewasz urazy kręgosłupa to do przeniesienia czworonoga użyj najlepiej czegoś o usztywnionym podłożu. Zbadaj czynności życiowe pupila i jego stan ogólny. Jeśli psiak nie oddycha ani nie wyczuwasz pulsu jak najszybciej należy przystąpić do resuscytacji krążeniowo-oddechowej. W tym celu należy położyć psa na prawym boku i zacząć uciskać klatkę piersiową 10-15 razy, dopasowując nacisk do wielkości zwierzęcia a następnie wykonać wdmuchiwanie powietrza do psich nozdrzy zasłaniając pysk pięć razy pod rząd z dwu sekundową przerwą.
Krwotoki należy zatamować tworząc uciskowe opaski za pomocą tego, co masz pod ręką. Jeśli zwierzak posiada złapania łapy należy je unieruchomić, owijając bandażem lub innym materiałem. Niezależnie od rozległości obrażeń zwierzaka po wypadku jak najszybciej należy zawieźć do lecznicy weterynaryjnej. Wiele ran na pierwszy rzut oka może być niewidoczne, ponieważ mogło dojść do obrażeń wewnętrznych, które stanowią realne zagrożenie dla życia.
Po udzieleniu pomocy przed weterynaryjnej zabierz czworonoga do weterynarza, który przejmie za Ciebie ratowanie czworonoga.
Czynności życiowe psa:
Jako opiekun psa warto znać życiowe parametry czworonoga, aby móc w sytuacji krytycznej ocenić jego stan.
Prawidłowa temperatura ciała dorosłego psa waha się od 37,5 a 39 stopni. W zależności od wieku, wielkości ciała i wagi ta temperatura będzie się od siebie różnić. Psy raz dużych mają zazwyczaj niższą temperaturę niż przedstawiciele ras małych. W przypadku szczeniaków temperatura może być nawet o 0,5 stopnia wyższa niż w przypadku psów dorosłych. W przypadku psów bezwłosych ich temperatura jest nieco wyższa i oscyluje w obrębie 39 stopni.
W sytuacji, kiedy temperatura ciała wynosi więcej niż 41 stopni zwierzak znajduje się w sytuacji krytycznej i wymaga natychmiastowej profesjonalnej pomocy weterynaryjnej oraz jej zbicia. To realne zagrożenie dla życia.
Kolor skóry i dziąseł psa – to kluczowy parametr, który pozwala ocenić stan czworonoga w przy tym nie jest trudny do zmierzenia. Każda nagła zmiana barwy błon śluzowych wymaga natychmiastowej reakcji. Ocena koloru skóry może być nieco utrudniona, ponieważ różni się ona w zależności od ras, dlatego najlepiej ocenić kolor błon śluzowych. Unieś wargę czworonoga i oceń kolor dziąseł. Kiedy ze zwierzakiem wszystko jest w porządku błony śluzowe są różowe – w większości przypadków, ponieważ są także psy o fioletowych lub czarnych błonach.
- Zbyt blade, szare lub białe błony śluzowe mogą wskazywać niedokrwistość lub wstrząs. Mogą być objawem hipotermii, połknięcia ciała obcego, ukąszenia przez owady czy podtopienia.
- Niebieskie lub sine – są oznaką problemów oddechowych. Występują w wyniku zatrucia dymem, przyduszenia, astmy. Mogą także świadczyć o zatrzymaniu akcji serca. (W przypadku chow-chow nie jest to objaw choroby, ponieważ naturalnie mają one niebiesko-fioletowy język i błony śluzowe).
- Jasnoczerwone (wiśniowe) – występują podczas zatrucia dwutlenkiem węgla. Świadczą także o udarze cieplnym, o zadławieniu czy połknięciu ciała obcego.
- Żółte błony śluzowe – świadczą o problemach z wątrobą i żółtaczką.
- Brązowe “brudne” błony śluzowe – mogą świadczyć o sepsie.
Także lepkość błony śluzowej ma znacznie. Naturalnie błona śluzowa jest lekko wilgotna i błyszcząca. Sucha jest oznaką odwodnienia. Zbyt wilgotne błony w połączeniu z wydzielaniem nadmiernej śliny mogą świadczyć o podrażnieniach, zatruciu lub o skręcie żołądka. Kiedy błony śluzowe zaczynają być zbyt lepkie mogą świadczyć o połknięciu ciała obcego, o zapaści, zatruciu, ale także wielu innych problemach, których nie należy lekceważyć.
Badając błony śluzowe należy także ocenić czas kapilarny (CRT). To czas, w którym włosowate naczynia krwionośne po ucisku na nowo napełniają się krwią. Odwiń delikatnie fafel psa, wyszukaj różowe miejsce a następnie naciśnij delikatnie tak, aby po odsunięciu palca pozostał jaśniejszy ślad. Następnie policz czas od momentu zdjęcia palca do momentu, kiedy koloryt wyrówna się z resztą. Prawidłowy czas wynosi 1-2 sekund. Jeśli czas wynosi 2-3 sekundy to znak, że psiak nie jest najlepszym stanie. Jeśli czas wynosi podczas 3 sekundy to jak najszybciej należy udać się do lekarza weterynarii. Tak samo, jeśli czas ten trwa poniżej sekundy.
Praca serca
Odpowiednia praca serca jest kluczowa. To ważne, abyś jako opiekun znał prawidłową liczbę uderzeń serca. Ułóż psa w wygodnej dla niego pozycji. Może także stań. Przyłóż rękę z lewej strony klatki piersiowej, tuż za zgięciem lewej, przedniej łapy. Wczuj się w rytm i postaraj się wyłapać uderzenia. Gdy wyczujesz rytmiczne uderzenia, licz je przez 15 sekund a następnie pomnóż przez 4. Aby mieć pewność, że dobrze policzyłeś powtórz cały proces 2 lub 3 razy. Prawidłowe bicie serca na minutę w przypadku ras małych to od 90-120, ale nawet do 160. W przypadku ras średnich 70-90 a w przypadku raz dużych 60-80.Serce szczeniaków bije szybciej niż serce dorosłego psa. Jeśli serce bije zbyt szybko lub zbyt wolno to jak najszybciej należy udać się do lekarza weterynarii. Jeśli nie stwierdzisz wyczuwalnych uderzeń serca, natychmiast podejmij reanimację.
Tętno
Ocena tętna wymaga nieco więcej wprawy niż ocena pracy serca. Najlepiej tętno mierzyć na tętnicy udowej. Połóż psa na boku a następnie przyłóż dwa palce do wewnętrznej powierzchni uda – blisko pachwiny. Najlepiej do mierzenia użyć palca wskazującego i środkowego. Poszukaj miejsca, gdzie tętno będzie wyczuwalne.Jeśli Ci się uda licz ilość uderzeń w ciągu 15 sekund i pomnóż razy 4 a następnie porównaj do wyniku, który otrzymałeś licząc pracę serca. Zarówno zbyt szybkie, jak i wolne bicie może świadczyć o wstrząsie oraz wielu innych problemów. Nie używaj do tego badania kciuka. Kciuk posiada własne tętno, które łatwo wówczas pomylić z psim przez co wyniki będą nieprawidłowe.
Jeśli nie wyczujesz ani na klatce piersiowej ani podczas mierzenia tętna uderzeń serca jak najszybciej rozpocznij reanimację.
Test na odwodnienie
Przyczyn odwodnienia może być dużo. Zalicza się do nich biegunki, wymioty, gorączka, błędy farmakologiczne czy za mały dostęp do świeżej wody. Objawem odwodnienia jest utrata elastyczności skóry. Podnieść fałdę skóry, najlepiej tuż za głową, ponieważ tam skóra jest najluźniejsza, odciągnij ja od ciała a następnie puść fałdę oceniając jak szybko wraca na swoje stałe miejsce. Jeśli Twój psiak jest nawodniony to skóra wraca niemal natychmiastowo do stanu poprzedniego. Im dłuższy jest czas w którym skóra wraca na swoje miejsce tym większe jest odwodnienie.
Oddech
Zdrowy pies w normalnych warunkach oddycha spokojnie, bez trudu i po cichu. Wyjątkiem są rasy brachycefaliczne, które oddychają w sposób specyficzny wydając dźwięk przypominający chrapanie lub świszczenie. W normalnych warunkach (bez upałów, bez wzmożonej aktywności fizycznej czy bez zabawy) normalna ilość oddechów u psów na minutę to: u psów małych od 15 do 18, u psów średniej od 14-17 a u psów dużych 13 do 16. Szczenięta oddychają szybciej.
Świadomość
Zdrowy pies w normalnych warunkach poprawnie reaguje na bodźce. W zależności od rodzaju bodźca może wywoływać w psie różnego rodzaje emocje. W przypadku zagrożenia i podczas sytuacji kryzysowych stopień reagowania na bodźce może znacząco odbiegać od normy. Sprawdź reagowanie na bodźce dźwiękowe wołając psiaka po imieniu lub wydając inny dźwięk jak gwizdanie. Reakcję na bodźce wzrokowe możesz sprawdzić rzucając psu coś przed oczy lub machając czymś przed nosem sprawdzając czy wodzi za tym wzorkiem. Następnie sprawdź reakcję na bodźce dotykowe łapiąc psa na łapę i delikatnie naciskając opuszki palców. Żaden pies za tym nie przepada, dlatego powinien cofnąć łapę zabierając ją. Wyróżnia się cztery różne stopnie przytomności: przytomny, depresja, otępienie, śpiączka. Wszystkie nieprawidłowości powinny być skonsultowane z lekarzem weterynarii.
Czynności życiowe kota:
Temperatura
Normalna temperatura ciała kota wynosi między 38 a 39 stopni celsjusza.
Temperatura poniżej 37 stopni oznacza hipotermię – jak najszybciej wówczas udać się do lekarza weterynarii. Gorączka występuje powyżej 39,5 stopnia. Jeśli temperatura osiąga poniżej 34 stopni i 41 to niezwłocznie udaj się do lekarza, ponieważ jest to stan krytyczny, który zagraża życiu zwierzęcia w ciągu najbliższych paru godzin. Temperatura ciała kota zależna jest od wieku, rasy, otoczenia czy stanu w jakim kociak się znajduje i może się nieco różnić.
Kolor skóry i dziąseł
Ze względu na gęste i puszyste futro ocena koloru skóry może być utrudniona. Jeśli jednak w miejscu, gdzie sierści jest nieco mniej – w okolicy brzucha, okolic pach, pachwin czy małżowin usznych zauważysz, że pokojące zmiany to może to świadczyć o niepokojących zmianach. Dziąsła oraz błony śluzowe workówj spojówkowych powinny być różowe.
- Blade, sine lub szare błony śluzowe mogą świadczyć o wstrząsie lub niedokrwistości.
- Czerwone błony śluzowe mogą świadczyć o chorobach przyzębia, ale także o poważnych chorobach organizmu i stanach zapalnych.
- Ceglasto-czerwone błony śluzowe mogą być oznaką udaru cieplnego, zatrucia, posocznicy czy zapalenia żołądka oraz jelit.
- Sine lub niebieskie błony śluzowe mogą świadczyć o silnym niedotlenieniu a także o chorobach płuc niedrożności dróg oddechowych, podczas zatrucia dymem, podduszenia oraz podczas niewydolności serca. Mogą zwiastować potrzebę natychmiastowej reanimacji – dlatego bądź gotowy!
- Żółte błony śluzowe najczęściej świadczą o problemach z wątrobą, żółtaczką. Mogą także towarzyszyć schorzeniom z hemolizą.
Czas kapilarny CRT
Podczas sprawdzania czynności życiowych ważne jest także sprawdzenie czasu wypełnienia naczyń włosowatych. Unieś delikatnie wargę czworonoga i naciśnij palcem dziąsło tak, aby doprowadzić do chwilowego odbarwienia. Następnie zdejmij palec i obserwuj i licz czas, w jakim dziąsło odzyskuje prawidłową różową barwę. Prawidłowy czas kapilarny wynosi 1-2 sekundy. Jeśli czas jest dłuższy może świadczyć o hipotermii, odwodnieniu, chorobach serca, wyziębieniu, bólu, niedotlenieniu czy wstrząsie. Jeśli czas jest dłuższy niż 3 sekundy lub krótszy niż sekundą to jest to sytuacja krytyczna która wymaga natychmiastowej reakcji weterynarza.
Test elastyczności skóry
Skóra zwierzęcia jest normalnie elastyczna i miękka (zwłaszcza na szyi). Unieś fałdę skóry najlepiej na szyi czworonoga i sprawdź po jakim czasie skóra wraca do normalnej pozycji. W momencie odwodnienia skóra traci swoją jędrność i elatysność. Jeśli fałd skóry wraca natychmiast do swojego wyjściowego położenia to kociak nie jest odwodniony. Jeśli skóra nie wraca lub wraca po czasie na swoje miejsce to znak, że kot jest odwodniony.
Liczba uderzeń serca
Przyłóż dłoń z lewej serca klatki piersiowej tak, aby palcami wyczuwać mostek zwierzęcia. Pod palcami powinieneś delikatnie wyczuwać uderzenia serca. Gdy uda Ci się je zlokalizować policz ilość uderzeń w ciągu 15 sekund a następnie pomnóż wynik przez 4. Średnia liczba uderzeń wynosi około 100 do 140 na minutę. W sytuacjach kryzysowych dochodzi do nagłego przyspieszenia akcji serca.
Tętno
Badanie tętna pozwala określić stan układu krążenia. To jeden z ważniejszych parametrów życiowych, który pozwala ocenić sytuację życiową kota. Aby zmierzyć tętno przyłóż opuszki palca wskazującego i środkowego na tętnice udową znajdującą się na tylnej łapie, tuż przy pachwinie. Spróbuj wyczuć tętno. Ilość tętna powinno pokrywać się z liczbą uderzeń serca. U zdrowego kota waha się w przedziale od 100 do 140 na minutę. Powinno mieścić się w normie, ale przy tym być także rytmiczne. Podczas zabawy czy przy nadmiernej ekscytacji tętno może wzrosnąć prawie dwukrotnie. Przyśpieszenie bez dodatkowej aktywności czy innych bodźców może świadczyć o gorączce, silnym stresie oraz zapaści czy duszności. Nieregularne tętno może świadczyć o problemach z sercem, wstrząsie, odwodnieniu, spadku ciśnienia czy niewydolności.
Wyczucie tętna nie jest prostym zadaniem, dlatego jeśli od razu go nie poczujesz – nie zrażaj się.
Oddychanie
Policz liczbę ruchów oddechowych licząc oddechy przez 30 sekund. Najlepiej to badanie powtórzyć kilkakrotnie, aby sprawdzić czy dobrze policzyliśmy. Prawidłowe oddychanie u kota wynosi od 20 do 30 na minutę. Przyśpieszenie oddechu występuje podczas gorączki, silnego bólu, problemów oddechowych, wodobrzuszu czy podczas wielu innych chorób. Jeśli zauważysz, że kot dyszy i oddycha z otwartym pyszczkiem to jak najszybciej skontaktuj się z lekarzem weterynarii, ponieważ jest to niezwykle groźna oznaka. Zwolnione oddychanie występuje najczęściej podczas utraty świadomości i chorobach mózgowych.
Ocena świadomości i stanu psychicznego
Im gorszy jest stan czworonoga, tym gorzej reaguje na różnego rodzaju bodźce zewnętrze. Obserwuj pupila, jego reakcje, wyraz twarzy czy postawę ciała. Sprawdź reakcje i szybkość na wołanie, głaskanie, chwytanie za ogon czy łapu. Jeśli kociak nie reaguje, reaguje z opóźnieniem, traci świadomość natychmiast udaj się do lekarza weterynarii. Pamiętaj, że zwierzęta po wypadku mogą reagować w sposób impulsywny i agresywny – nawet, jeśli to nasze zwierzaki, które znamy. Dlatego tak ważne jest opanowane działanie, zachowanie spokoju, aby nie tylko nie denerwować dodatkowo czworonoga, ale także uspokoić swoje nerwy. Pies czy kot, który potrzebuje pomocy może być poszukiwany przez właścicieli. Sprawdź adresówkę lub chip, który może mieć wszczepiony pod skórę i powiadom właściciela o całym zajściu – nawet, jeśli zwierzak nie przeżyje. Dobrze, aby opiekunowie byli poinformowani o całym zajściu.
Pamiętaj o regularnych wizytach kontrolnych u weterynarza oraz o odpowiedniej suplementacji i dbaniu o zdrowie swojego kota. Skorzystaj z oferty produktów wspierających zdrowie kota.
Jak pomóc psu/kotu po pogryzieniu
Mając psa czy kota niestety trzeba liczyć się z faktem, że może on zostać pogryziony lub podrapany przez inne zwierzę. Konieczne jest wówczas udzielenie pierwszej pomocy i zareagowanie w sposób opanowany. Dokładnie obejrzyj czworonoga. Sprawdź jego ciało pod kątem ran i ich rodzaju. Sprawdź czy są to rany szarpane, darte czy kłute. Dokładnie obejrzyj całe ciało, ponieważ rany na pierwszy rzut oka mogą być niewidoczne pod wpływem adrenaliny. Jeśli pupil się rzuca i jest agresywny z powodu bólu koniecznie załóż mu kaganiec, aby dokładnie obejrzeć rany. Jeśli nie masz przy sobie kagańca użyj do tego pończoch, bandaża, smyczy czy paska. Kaganiec załóż tylko w momencie, kiedy psiak swobodnie oddycha przez nos. Jeśli nie, pod żadnym pozorem nie zakładaj kagańca, ponieważ może to doprowadzić do uduszenia. Jeśli zwierzak ma poważne rany, silnie krwawi lub ma otwarte złamania to jak najszybciej postaraj się zatamować krwawienie za pomocą opatrunku uciskowego.
Za pomocą nożyczek delikatnie wytnij sierść wokół rany a następnie zdezynfekuj je za pomocą jałowego gazika i wody utlenionej. Jeśli rany są głębokie udaj się do lekarza weterynarii, ponieważ może być potrzebne szycie. Konieczne może być także podanie leków przeciwbólowych, przeciwbakteryjnych lub wykonanie dodatkowych badań. O rany należy odpowiednio dbać i je dezynfekować. Aby pies czy kot nie lizał ran warto założyć mu kołnierz. Jeśli weterynarz zalecił tylko opatrunki to codziennie, a najlepiej kilka razy dziennie należy je zmieniać, zdezynfekować i obserwować ranę.
Jeśli byłeś świadkiem pogryzienia Twojego psa przez innego jak najszybciej dowiedz się od właściciela drugiego psa, czy ten był szczepiony przeciwko wściekliźnie. Weź także dane kontaktowe do właściciela na wszelki wypadek. Jeśli Twój zwierzak posiada rozległe rany to jak najszybciej przetransportuj go do lecznicy weterynaryjnej.
Ukąszenie przez żmiję
Spacerując ze swoim czworonogiem lub co gorsza puszczając zwierzaka luzem bez nadzoru czyha na niego wiele niebezpieczeństw. W tym także dzikie zwierzęta.Jedynym jadowitym gatunkiem węża w Polsce jest żmija zygzakowata. Występuje na terenie całej Polski. Żmija nie atakuje bez przyczyny, atakuje wówczas, kiedy czuje się zagrożona. Za atak może uznać przypadkowe nadepnięcie psa czy kota czy wejście w jej przestrzeń. Na terenach, gdzie żmije występują psy powinny być wyłącznie na smyczy. Jeśli teren jest naprawdę bogaty w żmiję lepiej unikać ich i nie wybierać ich jako miejsce na spacer ze zwierzakami. Najbardziej narażone są koty i nieduże psy, ponieważ niewielka masa w połączeniu z dawką jadu może okazać się nawet śmiertelna. Istotne jest także miejsce ugryzienia, ilość, jak i stan zdrowia czworonoga. Do objawów ukąszenia przez żmiję zalicza się apatia, osłabienie, drgawki, bolesności, ślinienie, poszerzone źrenice, krwawe wymioty a nawet zatrzymanie krążenia i oddychania W miejscu ugryzienia powstaje obrzęk, zaczerwienienie a niekiedy także martwica. Jeśli zauważysz, że Twój zwierzak został ukąszony przez żmiję to niezwłocznie należy znaleźć gabinet posiadający antytoksynę. Niestety, nie każdy gabinet ją posiada. Musi być podana maksymalnie kilka godzin po ugryzieniu, aby była skuteczna. Zwierzaka należy transportować delikatnie, ograniczając mu ruchy, ponieważ w innym wypadku toksyna z ugryzienia zacznie się szybciej przemieszczać po organizmie. Jeśli żmija ukąsiła czworonoga w łapę to wówczas należy założyć opaskę uciskową powyżej rasy.
Ukąszenie przez pszczołę
Jad pszczół i os nie stanowi większego zagrożenia dla czworonogów. Chyba, że są one uczulone na jad. Podczas ukąszenia pojawia się głośny skowy, opuchlizna i zaczerwienienie, obrzęk oraz nadmiernie lizanie miejsca ugryzienia. Jeśli ugryzła pszczoła to należy pozbyć się żądła, które zostawiła w ciele za pomocą pęsety. Żądło chwyć pewnym ruchem i wyjmij z ciała czworonoga. W przypadku os, które nie zostawiają żądła należy sprawdzić, czy ugryzienie jest tylko jedno. Niestety osy często atakują w grupach co stanowi śmiertelne niebezpieczeństwo. Miejsce ugryzienia należy szybko zdezynfekować. Pojawiającą się opuchliznę możesz zmniejszyć za pomocą zimnych okładów. Jeśli ugryzienie nastąpiła w okolicy pyska i jamy ustnej sytuacja nie wygląda już tak kolorowo, ponieważ powstały obrzęk stanowi realne niebezpieczeństwo dla życia czworonoga. Jak najszybciej udaj się do lekarza weterynarii, aby ten podał niezbędne leki.
Zabezpiecz się zawczasu przed takimi sytuacjami. Wybierz produkty chroniące zdrowie psów i kotów nie tylko w czasie wypadków, ale także przed kleszczami czy skaleczeniami.
Czy istnieją oznaki, że zwierzę odchodzi?
Każdy opiekun czworonoga chciałby, żeby jego zwierzak żył jak najdłużej. Niestety psy czy koty żyją o wiele krócej niż byśmy chcieli. W życiu każdego opiekuna nadejdzie czas, kiedy będzie musiał pożegnać się ze swoim najlepszym przyjacielem. To niezwykle trudnych i traumatyczny moment, do którego ciężko się przygotować. To naturalne zjawisko, chociaż bardzo emocjonujące i trudne. Panuje przekonanie, że zwierzęta czują, że nadchodzi ten dzień. Wtedy wybierają miejsce, w którym chcą umrzeć. Nie ma jednego, uniwersalnego przebiegu dla wszystkich psów czy kotów. Wszystko uzależnione jest od stanu czworonoga, chorób współistniejących.
Zwierzaki mogą być apatyczne, tracić apetyt a ich zachowania zmieniają się niemal o 180 stopni. Z drugiej zaś strony zwierzak może szukać kontaktu ze swoim opiekunem jeszcze bardziej niż dotychczas zwłaszcza, jeśli jest z nim bardzo związany. Czuje się przy nim bezpiecznie a w trudnych chwilach potrzebuje wsparcia ukochanego opiekuna. Jeśli zauważysz, że Twój zwierzak odchodzi daj mu swój czas, uwagę, miłość, pokaż mu, że jest dla Ciebie najważniejszy, spraw, aby fizycznie nie odczuwało bólu i aby jego ostatnie chwile były w gronie najbliższym. Zachowaj spokój i rozwagę. Zapewnij pupilowi komfortowe warunki. Pożegnaj się z czworonogiem. To może być pomocne podczas leczenia ran oraz uporaniu się ze stratą.
Śmierć ze starości
Starość dotknie każdego z nas. Także naszych ukochanych, czworonożnych przyjaciół. Pomimo tego, że próbujemy je chronić i chcemy, aby żyły jak najdłużej sędziwy wiek dotyka także ich. Zwierzęta żyją znacznie krócej niż my. W końcu nadejdzie moment, kiedy zwierzak odejdzie za tęczowy most. Śmierć zawsze jest bolesna i strata ukochanego czworonoga jest ciężka. Nie zapomnij także pod koniec życia o swoim pupilu, który przez tyle lat był przy Tobie i szedł za Tobą krok w krok. Nie jest on już taki szybki, uroda nieco mu się pozmieniała, ma swoje słabsze i lepsze dni, ale to wciąż Twój ukochany zwierzak. Nie skreślaj go z powodu starości a pokaż, że pomimo wad dalej jest dla Ciebie wszystkim.
Śmierć z powodu choroby
Choroba nie wybiera i może dotknąć każdego. Jeśli dotknie naszego czworonoga mamy żal, nie rozumiemy czemu dotknęło to naszego ukochanego czworonoga. Nie załamuj się jednak a po usłyszeniu diagnozy zrób wszystko, aby spróbować go wyleczyć. Spróbuj każdej możliwej ścieżki, aby dać szansę na lepsze jutro. Niekiedy jednak, choroba jest na tyle postępująca, że zabiera ukochanego czworonoga za tęczowy most. Nie miej jednak do siebie wówczas żalu. Zrobiłeś wszystko, aby go uratować i sprawić, że jego życie było piękne. Nie odpuszczaj i walcz o jego życie wraz z weterynarzem. W wielu przypadkach skrupulatność, dociekliwość i leczenie poprawiają jakość życia i wydłużają je jeszcze o kilka lat.
Kiedy uśpienie zwierzaka jest jedyną opcją pomocy?
Eutanazja zwierzęcia to jedna z najtrudniejszych decyzji, które należy podjąć. W wielu przypadkach mówi się o tym, że weterynarze mają tą przewagę nad lekarzami, że mogą ukrócić cierpienie, jeśli naprawdę jest to konieczne. W wielu przypadkach zwierzę na tyle cierpi, że każda minuta jest dla niego bólem i udręką. Wówczas wiele osób podejmuje decyzję o eutanazji, która ukróci jego cierpienie. Uśpienie zwierzęcia w niektórych przypadkach niestety jest konieczne. Lekarz może odmówić wykonania eutanazji, jeśli uzna, że nie wszystkie możliwości leczenia zostały wyczerpane i istnieje jeszcze możliwość spróbowania innych metod leczenia. Czy uśpienie jest jedyną opcją pomocy? Oczywiście, że nie. Uśpienie zwierzęcia jest ostatecznością. Każdy weterynarz podejmie wszelkie możliwe kroki i spróbuje każdej drogi, aby wyleczyć psa czy kota. Jeśli istnieje szansa, że zwierzak powróci do zdrowia a sam jego stan na obecną chwile nie powoduje, ogromnego cierpienia i bólu to nie ma wskazania do uśpienia.
Jeśli jednak stan zdrowia czworonoga jest agonalny to wówczas weterynarz nie może podjąć decyzji za nas – opiekunów. Powinien stanowić on jedynie doradcę, który kieruje się dobrem zwierząt. Pamiętaj, że starość pod żadnym względem nie jest powodem do eutanazji. Nie odtrącaj pupila tylko dlatego, że jest stary i nie przypomina już słodkiego szczeniaka czy psiaka, który przez tyle lat Ci towarzyszył. Ten staruszek przeżył przy Tobie całe życie, kochał Cię bezgranicznie. Na starość także daj mu swój czas, miłość i uwagę biorąc pod uwagę to, że jego ciało nie należy do najmłodszych i może posiadać swoje ograniczenia.
Czy proces usypiania zwierzaka jest bolesny?
Kiedy weterynarz po konsultacji z opiekunem podejmie wspólną decyzję o uśpieniu czworonogi lekarz weterynarii podaje zwierzakom zastrzyk uspokajający i znieczulający. Dopiero, kiedy wiadomo, że zwierzak nie będzie cierpiał aplikowany jest środek usypiający. W ten sposób zabieg przeprowadzony nie powoduje bólu. Eutanazja w wielu przypadkach przynosi ulgę w cierpieniu pozwalając pupilowi bezboleśnie odejść. Eutanazja zwana jest inaczej spokojną, dobrą śmiercią. Powinna być zabiegiem bezbolesnym, w którym zwierzak nie odczuwa bólu, stresu i lęku. I takim zabiegiem jest o ile weterynarz zachowuje procedury i trzyma się zasad jej wykonywania. Jeśli eutanazja jest konieczna, chociaż to niezwykle trudna decyzja bądź z czworonogiem do ostatniej chwili. Głaszcz go, przytulaj i daj mu do zrozumienia, że go kochasz i jest dla Ciebie najważniejszy. Niech pupil czuje się spokojny i zaopiekowany w rękach ukochanego właściciela. Bądź spokojny i opanowany. Twoje zdenerwowanie z pewnością udzieli się wówczas Twojemu zwierzakowi, który zasługuje na spokojnie odejście a nie na denerwowanie się, bo jego ukochany opiekun się denerwuje.
Uśpienie na życzenie?
Co roku w gabinetach weterynaryjnych pojawiają się właściciele, prosząc o uśpienie czworonoga. Jako powody podają to, że zwierzak jest już stary, znudził się, wyrósł na innego niż miał, zsikał się w domu, za dużo szczeka, nie chce się bawić, czy gryzie meble. Niekiedy także zgłaszają się osoby, które mają chore zwierzęta i nie stać ich na leczenie. Wówczas jedyną drogę widzą w uśpieniu, pomimo wielkiej rozpaczy. Lekarz weterynarii wówczas odmówi uśpienia zwierzęcia z logicznych względów. To nie są powody, dla których należy odbierać zwierzakowi życie. Jeśli chcesz oddać zwierzaka to znajdź mu nowy, kochający dom, gdzie zyska nowych, mądrych właścicieli, którzy pokochają go i gdzie spędzi resztę życia. Leczenie jest drogie, jednak przy wsparciu rodziny lub Internetu z pewnością uda się uzbierać kwotę potrzebną na leczenie tak, aby zwierzak mógł cieszyć się jeszcze życiem przy Twojego boku.
Kiedy weterynarz może odmówić eutanazji?
Brak czasu, starość, niepożądane zachowanie nie kwalifikuje się jako powód do uśpienia – całe szczęście! Oprócz tych błahych powodów są także powody chorobowe, które także nie są powodem, dla których eutanazja powinna być wykonana i lekarz jej odmówi. Ślepota zwierzaka, głuchota, paraliż kończyn, zwyrodnienia, nietrzymanie moczu, zaćma, niewydolność narządów, padaczka. Niekiedy także “właściciele” przynoszą zwierzęcia do lecznicy prosząc o jego uśpienie, ponieważ ukochany właściciel zmarzł. Wiele chorób nie powoduje bólu zwierzęcia a zmianę nawyków, które ułatwią mu życie.
Wrażliwość a pies
Wiele z nas jest wrażliwych na krzywdę zwierząt a ze swoim związani są ponad wszystko. Jeśli i Ty należysz do tych osób a śmierć zwierzaka to cios poniżej pasa pomimo swoich nerwów i ciężkiej sytuacji nie zostawiaj czworonoga samego. Bądź przy nim w tych trudnych, ostatnich chwilach. Nawet jeśli lekarz weterynarii zaproponuje Ci żebyś wyszedł – zostań ze swoim czworonożnym przyjacielem. Co poczuje pies czy kot, kiedy zostawisz go w ostatnich chwilach życia w otoczeniu nieznanych mu ludzi w przychodni? Bądź przy nim, przytulaj i kochaj. Niech wie, że jesteś obok.
Co zrobić z ciałem zwierzęcia?
Prawo nakazuje, aby ciało zwierzęcia poddać utylizacji lub pogrzebać na cmentarzu dla czworonogów. Nie można zakopywać ciała w ogródku czy lesie, ponieważ grozi to grzywną i mandatem. Jeśli zwierzak umarł w domu należy ciało odpowiednio zabezpieczyć aż do kremacji czy pochówku. Przed przystąpieniem do zabezpieczenia ciała należy włożyć rękawiczki ochronne. Ułóż zwierzaka na kocu lub ręcznika w pozycji jakby spał – na boku z podkulonymi łapami. A następnie włóż go do worka i przechowuj w chłodnym miejscu.
Przekazanie do gabinetu weterynarii
Ciało przekazane do gabinetu weterynarii lub tam pozostawione po uśpieniu czy śmierci poddawane jest utylizacji, gdzie razem z innymi odpadami zostają spalone. Taka opcja jest dużo tańsza niż indywidualna kremacja ale utylizacja nie jest przeprowadzona w sposób indywidualny na czym wielu właścicielom zależy.
Koszt utylizacji zwłok
Za utylizację zwłok u weterynarza można liczyć na niższe ceny, ponieważ na stałe współpracuje on z utylizatornią. Cena zazwyczaj waha się od kilkudziesięciu do kilkuset złotych w zależności od wagi czworonoga.
Samodzielny pochówek
Niestety, chociaż wiele osób o tym właśnie by marzyło, żeby ich psiak czy kot pochowany był w ogródku blisko w domu, którym żył prawnie nie jest to możliwe. Prawnie grozi za to grzywna lub skierowanie sprawy do sądu.
Gdzie można pochować zwierzaka?
Jeśli chcesz, aby Twój czworonożny przyjaciel był pochowany to zdecyduj się na pochowanie go na cmentarzu dla zwierząt, gdzie pochowany zostanie wśród innych zwierząt, a Ty zawsze będziesz mógł go odwiedzić.
Cmentarze dla zwierząt
Coraz więcej osób decyduje się na pochowanie swojego ukochanego czworonożnego przyjaciela na cmentarzu dla zwierząt. Dla niektórych to przerost formy nad treścią i niepotrzebne zajmowanie miejsca. Dla innych sposób poradzenia sobie ze śmiercią zwierzaka i jego upamiętnienie. Początkowo na cmentarzach dla zwierząt miały być jedynie pamiątkowe tabliczki z danymi czworonoga. Z biegiem czasu zaczęły pojawiać się zdjęcia, niewielkie nagrobki czy podobizny pupili. A na nagrobkach można zobaczyć znicze, kwiaty czy ukochane zabawki psiaków czy kotów.
Gdzie są cmentarze dla zwierząt
Wykaz cmentarzy można sprawdzić na stronie Głównego Inspektoratu Sanitarnego. Obecnie wraz z upływem czasu powstaje coraz więcej cmentarzy dla zwierząt, gdzie ukochane czworonogi można pochować. Dlatego znalezienie takiego miejsca, nie jest trudne i z dużym prawdopodobieństwem znajduje się niedaleko Twojego miejsca zamieszkania.
Koszt pochówku na cmentarzu dla zwierząt
Cmentarze dla zwierząt dysponują kilkoma różnymi wariantami do wyboru, Najczęściej masz do wyboru kwaterę małe, średnie i duże. Ceny różnią się w zależności od tego czy jest to kremacja indywidualna czy kremacja zbiorowa. Ceny uzależnione są od wielkości i wagi czworonoga i zaczynają się od 100 zł w górę nawet do kilkuset. Do tego trzeba doliczyć także indywidualną mogiłę ziemną, którą opłaca się z góry na kilka lat i w zależności od wariantu jest to około 100-200 zł na 2 lub 5 lat. Cmentarze dla zwierząt to inicjatywy prywatne, dlatego w każdym z nich panują nieco innego zasady, dlatego warto osobiście skontaktować się z wybranym przez siebie cmentarzem i dopytać o szczegóły.
Jak poradzić sobie ze stratą pupila?
Dla wielu z nas śmierć naszego ukochanego czworonoga jest stratą niewyobrażalną, po której ciężko się pozbierać. Niestety, nie da się tego uniknąć. Nasi czworonożni przyjaciele przez wiele lat towarzyszą nam w życiu, sprawiając je lepszym. Wypełniają dnie swoim słodkim mruczeniem czy szczekaniem. Pomimo tego, że niekiedy się na nie denerwujemy to większość z nas nie wyobraża sobie bez nich życia. Nagle przychodzi moment, kiedy nasz ukochany pupil odchodzi. Niestety odchodzą one znacznie szybciej niż byśmy tego chcieli. To jedyna ich wada. Nie Każdy dobrze znosi pożegnanie i śmierć czworonoga. W tym trudnym okresie warto poprosić o wsparcie najbliższych. Niektóre osoby mogą potrzebować wsparcia psychologa – nie jest to powód do wstydu! Nie wstydź się prosić o pomoc! Więź, która powstaje między zwierzęciem a opiekunem jest niezwykle silna i niewiele różni się od tej, która powstaje między poszczególnymi członkami rodziny.
To jak poradzić sobie ze śmiercią ukochanego pupila jest pytaniem trudnym. Śmierć najbliższych wywołuje wiele emocji zwłaszcza, kiedy jest nagła i niespodziewana. Nie próbuj nic robić na siłę. Smutek, żal i rozpacz to emocje, które mogą Ci towarzyszyć po tak traumatycznym przeżyciu. Pozwól sobie na smutek i na żałobę. Poproś o wsparcie bliskich, porozmawiaj z nimi i spędzać z nimi czas. Chyba, że należysz do osób, które trudne chwile wolą przeżyć w samotności – to też jest w porządku.
Zwierzęta są naszymi najlepszymi przyjaciółmi, codziennie sprawiają, że nasze życie jest lepsze. Niestety, żyją za krótko. To jedyna ich wada. Jako opiekunowie powinniśmy zrobić wszystko, aby życie naszego czworonoga było bezpieczne i jak najlepsze. Niestety przychodzi czas, kiedy musimy się z naszym małym przyjacielem pożegnać. Decydując się na zwierzaka trzeba mieć świadomość tego, że żyją one krócej niż ludzie. Tu trudny czas. Jeśli potrzebujesz wsparcia rodziny czy psychologa, nie bój się o to prosić. Żal i smutek, które to traumatyczne przeżycie wywołają jest normalne. Daj czas sobie na przepracowanie tego. Nie udawaj, że wszystko jest w porządku, jeśli czujesz, że nie jest. Pamiętaj w nagłych przypadkach, podczas wypadku czy po pogryzieniu udzielić pomocy – nawet, jeśli zwierzak nie należy do Ciebie.
