Anatolian karabash brzmi dość egzotycznie, prawda? Nie bez powodu, rasa ta pochodzi poniekąd z Turcji, gdzie był i nadal jest używany jako pies pasterski. Dlaczego poniekąd? O tym więcej w historii tej rasy. Owczarek anatolijski, bo taka jest polska nazwa anatolian karabasha, jest psem przywiązującym się do swoich opiekunów i bardzo nieufnym wobec obcych. Co warto wiedzieć o tych niezwykłych psach i do kto powinien zdecydować się na tę rasę?
Spis treści: ( kliknij aby przejść )
Anatolian karabash charakter
Jest to psiak, który na pierwszy (i nawet drugi) rzut oka, może się wydawać bardzo spokojny, a nawet leniwy. Jest to jednak jego sposób bycia i styl pracy ( w końcu nie wolno zapominać, że jest to pies pasterski. Jego praca polega przede wszystkim na spokojnej obserwacji stada. Co nie znaczy, że nie zamienia się w odważnego i zdeterminowanego stróża, kiedy zachodzi potrzeba.
Jest to pies nieufny, a nawet czasami agresywny w stosunku do osób obcych (kiedy poczuje się zagrożony), a zarazem bardzo przywiązany do swoich opiekunów. Zaprzyjaźnia się z innymi zwierzętami i dziećmi, nie stanowi to żadnego problemu.
Są to również psy, które stosunkowo wolno dojrzewają, tzn, że osiągają one dojrzałość dopiero w wieku około 3 lat, przedtem ich instynkt stróżowania jest co prawda silny, ale nie nadają się jeszcze do tego, by przejąć pełnię obowiązków.
Lubią spacery i są one bardzo ważne dla ich kondycji i samopoczucia, a także socjalizacji.
Nie są to niestety psy dla niedoświadczonych opiekunów, ani do mieszkania w bloku. Z uwagi na silny instynkt stróżowania potrzebuje przestrzeni w której będą mogły dać mu ujście.
Anatolian karabash opis rasy
Anatolian pies mierzy od 74 do 81 cm i waży od 50 – 65 kg, kolei suczka mierzy od 71 – 79 cm i waży od 40 – 55 kg.
Te psiaki żyją około 10 – 11 lat, a ich miesięczne utrzymanie znajduje się w przedziale 150 – 250 zł, w zależności od dobranej karmy, ewentualnych leków, etc.
Anatolian karabash choroby
Pies anatolian jest znany ze swojego fantastycznego zdrowia, jest odporny i rzadko choruje. Czasami jednak zdarza się, że jest obciążony genetycznie dysplazją stanów
biodrowych. W podeszłym wieku zdarzają się również nowotwory i choroby serca, które są jednymi z głównych przyczyn śmierci tych psów.
Anatolian karabash historia
Anatolijski pies pasterski tak naprawdę nie pochodzi z Turcji, a z Anglii, chociaż w Turcji psy podobne do niego zamieszkują te tereny od ponad 6 tysięcy lat. Anatoliany są psami pasterskimi, ludność na tamtych terenach utrzymywała się głównie z pasterstwa, a część prowadziła na wpół koczowniczy tryb życia.
W Tucji nie istnieje żadna organizacja kynologiczna, dlatego patronat nad rasą anatolian karabashe sprawuje FCI. Tureccy hodowcy coraz głośniej wypowiadają się na temat pochodzenia tej rasy i uważają, że została ona sprowadzona z Anglii i Ameryki 40 lat temu. To właśnie Anglicy i Amerykanie nadali tym psom nazwę Anatolian karabash.
Owczarek anatolijski cena
Cena szczeniaka owczarka anatolijskiego z legalnym rodowodem waha się pomiędzy 1900 a 4000 zł. Ceny poniżej tych widełek powinny zaniepokoić, ponieważ mogą one oznaczać pseudohodowlę. Jednak warto również dodać, że jest to rasa na razie dość mało popularna w naszym kraju, dlatego jeśli zależy Ci na szczeniaku tej rasy, warto skontaktować się z hodowcą z wyprzedzeniem i zarezerwować psa. Warto również przeglądać oferty w schronisku, czy na lokalnych portalach.
Anatolian karabash pielęgnacja
Są to psy mało wymagające, jeśli chodzi o pielęgnację, trzeba je jedynie regularnie wyczesywać w okresie linienia, szczególnie, jeśli posiadamy odmianę półdługowłosą.
Poza tym kąpiele są zalecane w zależności od potrzeb, ale średnio co 1,5 miesiąca powinno w zupełności wystarczyć.
Ponadto warto zadbać o standardowe zabiegi pielęgnacyjne, to znaczy:
1. Pazury – muszą być regularnie przycinane. Najważniejsze jest, by pazury nie „stukały” po podłożu, nie podkręcały się – oznacza to, że są zdecydowanie za długie i powinny być przycięte dawno temu. Zaniedbanie przycinania pazurów sprawia psu ból przy chodzeniu i może prowadzić do zwyrodnień stawów. Przycinanie pazurów raz w miesiącu jest absolutnym minimum, którego nie należy przekraczać.
2. Uszy – powinny być czyste, bez zadrapań, strupków, czy zaczerwienień. Jeśli pies często drapie swoje uszy, warto wybrać się do weterynarza. Tej rasie mogą zdarzać się infekcje uszu z uwagi na to, że są one opadające, temperatura w środku jest przez to nieco wyższa, co sprzyja rozwojowi bakterii.
3. Zęby – powinny być białe, bez silnych przebarwień, bez próchnicy. Dziąsła powinny być różowe, nie czerwone, nie opadające. W przypadku dbania o stan jamy ustnej bardzo ważna jest profilaktyka. Zęby powinny być regularnie czyszczone specjalną szczoteczką i pastą. W przypadku dorosłych już psów, można natrzeć ich zęby i dziąsła specjalną pastą, która będzie rozpuszczać kamień. W ostateczności kieruje się psiaka na zabieg usuwania kamienia nazębnego u weterynarza, jednak odbywa się on już pod znieczuleniem ogólnym.
