Po niszczycielskich pożarach w Australii trzeba było podliczyć straty i sprawdzić liczebność gatunków zwierząt. Nieoczekiwanie doprowadziło to do odkrycia nowych gatunków torbaczy.
Naukowcy potwierdzili, że wysoko w gałęziach australijskich lasów eukaliptusowych żyje nie jeden, ale trzy gatunki szybowców. Do tej pory uważano, że w kraju jest tylko jeden gatunek.
Wolatucha to wspólna nazwa dla trzech gatunków tych dużych torbaczy szybowcowych łac. Petauroides volans. Badania wykonane po tegorocznych, australijskich pożarach wykazały różnice morfologiczne i genetyczne, uzyskane za pomocą technologii macierzy różnorodności, i wyodrębniły trzy gatunki. Dwa nowe gatunki nazwano Petauroides armillatus i Petauroides minor. DNA wykazało, że podział ten w dużej mierze związany jest z geografią i lokalizacją danych zwierząt. Zostały podzielone według ich północnego, środkowego i południowego zasięgu.
Szybowce prowadzą nocny tryb życia i są samotnikami. To roślinożercy żywiącymi się prawie wyłącznie liśćmi i pąkami eukaliptusa. Ma ogonek bardzo podobny do ogona lemura. Występuje w kolorach ciemnych lub jasnych. Od barwy brunatnej od czarnej lub w odcieniach szaro-białych. Dojrzałe samice wychowują jedno dziecko rocznie, a młode spędzają cztery miesiące po urodzeniu w torbach swoich matek.
To duże odkrycie dla Australii, ponieważ populacje szybowców zmniejszyły się o 80% w ciągu ostatnich 20 lat w tym regionie.
„Różnorodność biologiczna Australii właśnie się wzbogaciła. Nie każdego dnia potwierdzane są nowe ssaki, nie mówiąc już o dwóch nowych” – powiedział jeden z autorów badań, profesor Andrew Krockenberger z James Cook University.
Fragment artykułu na temat badań podsumował tegoroczne straty po pożarach: „Katastrofalny sezon pożarów buszu w latach 2019-2020 w Australii spalił ponad 97 000 km kwadratowych i bezpośrednio lub pośrednio zabił miliony rodzimych zwierząt”.
„Ze względu na niedawne powszechne pożary i historię nierozwiązanych spadków populacji, stan ochrony obecnie rozpoznanego pojedynczego gatunku P. volans jest poddawany ponownej analizie” – stwierdzili autorzy.
„Podział większego szybowca na wiele gatunków miałby istotne konsekwencje dla ochrony” – czytamy w artykule. Badania zostały opublikowane w Nature Scientific Reports.
Zdjęcie: Wild for Wildlife
