Kuweta jest niezbędnym wyposażeniem każdego mieszkania, w którym przebywa kot. Wypełniana jest zazwyczaj żwirkiem, którego wariantów jest coraz więcej i są one ogólnodostępne dla każdego właściciela takiego czworonoga. Zatem jaki jego rodzaj jest najodpowiedniejszy dla kota oraz wszystkich domowników?
Spis treści: ( kliknij aby przejść )
Niewiele osób zdaje sobie sprawę, że żwirek dla kota został wynaleziony. To pomysł amerykańskiego biznesmena Eda Lowe’a, który w 1947 roku wymyślił jak dopomóc wszystkim kocim opiekunom. Przed odkryciem przez niego tego udoskonalenia, właściciele kotów musieli wypuszczać swe zwierzęta na zewnątrz domów lub używali zwykłego piasku do zaspokajania ich potrzeb fizjologicznych. Jednakże takie działania nie rozwiązywały całkowicie problemu, ponieważ nie każdy miał możliwość wypuszczać koty na podwórko. Natomiast osobniki niewychodzące bardzo brudziły piaskiem całe pomieszczenia mieszkalne, tym samym przysparzając dodatkowej pracy ich właścicielom. Lowe wspomógł kiedyś swoją sąsiadkę, właścicielkę kota, która z powodu mroźnej zimy nie mogła wypełnić jego kuwety świeżym piaskiem. Przedsiębiorca podarował jej ziemię fulerską (była to glinka o dużych właściwościach chłonnych, w której skład wchodzi bentonit). Okazało się to strzałem w dziesiątkę i właśnie w roku 1947 zaczął sprzedawać na dużą skalę glinkę w workach. Głównym odbiorcą takiego produktu byli opiekunowie kotów, a raczej kocie kuwety. Obecnie wciąż dostępne są żwirki bentonitowe, lecz w ich składzie nie ma już chłonnej glinki.
JAKI ŻWIREK DLA KOTA WYBRAĆ? JAKI JEST NAJLEPSZY?
W trakcie wybierania żwirku dla kota należy wziąć pod uwagę nie tylko jego estetykę, lecz również preferencje zwierzęcia. Każdy czworonóg ma swoje upodobania co do podłoża wyścielającego kuwetę, do której udaje się w celu zaspokajania swych potrzeb fizjologicznych. Niektóre osobniki nie są w ogóle wybredne, dla nich najważniejsza jest tylko możliwość wykopania dołków. Z kolei inne koty miewają ściśle określone potrzeby związane z materiałem będącym częścią kuwety. Największe problemy z akceptacją wyściółki miewają dorosłe zwierzęta, które po raz pierwszy zamieszkały (w wyniku adopcji) w ludzkim domostwie. Takie osobniki w wielu przypadkach, są mocno przywiązane do naturalnych podłoży, dlatego ich żwirek musi jak najmocniej przypominać piasek. W związku z takim zachowaniem warto stopniowo przyuczać kota do żwirku. Należy więc początkowo wsypać do kuwety piasek, a następnie mieszać go w różnych proporcjach z kupionym, specjalnym podłożem.
TRADYCYJNY ŻWIREK BENTONITOWY DLA KOTA.
Ten rodzaj materiału składa się z bardzo chłonnego bentonitu. Jego niezwykłe właściwości pozwalają pochłaniać wszelkie płyny wraz z nieprzyjemnymi zapachami. Żwirek tego typu jest dostępny w dwóch wariantach: zbrylającej się i niezbrylającej się. Pierwsza wersja takiego podłoża pod wpływem wilgoci zamienia się w zwartą kulę, która jest niezwykle łatwa do usunięcia przy pomocy łopatki. Natomiast opcja numer dwa nie ma takich właściwości, oznacza to, że jest trudniejsza w sprzątaniu. Żwirek bentonitowy nie może być wyrzucany do toalety, ponieważ istnieje duże ryzyko zapychania się kanalizacji. Jego dużą zaletą jest stosunkowo niska cena. Jednak należy mieć świadomość, że tańsze materiały są słabe jakościowo (przyklejają się wraz z moczem do dna kociej kuwety). Dodatkowo można spotkać żwirek bentonitowy, który ma formę dużego granulatu bądź małego. Materiał stworzony z dużych granulek nie powoduje zbyt dużego bałaganu (nie roznosi się po domu), ale ma on małą wydajność. Natomiast mniejsza odmiana tej ściółki (choć ekonomiczniejsza) powoduje, że zwierzę ma większą szansę na wyniesienie go poza kuwetę. Wiele osób uważa, że to podłoże jest najlepsze dla małych kociaków uczących się załatwiać swe fizjologicznych potrzeby w takim miejscu.
ŻWIREK DREWNIANY DLA KOTA.
Żwirek drewniany dla kota jest ściółką stworzoną z materiału roślinnego. Oznacza to, że jest on żwirkiem ekologicznym. Dzięki swym właściwościom doskonale rozkłada się w środowisku, czyli określany jest mianem biodegradowalnego. Dodatkowo jest on przyjazny i bezpieczny dla natury, tym samym można go spokojnie wyrzucać do toalety, ponieważ nie istnieje ryzyko zapchania rur kanalizacyjnych. Żwirek drewniany również występuje w dwóch wersjach – zbrylającej i niezbrylającej. Wariant drugi wyróżnia się silną reakcją na wilgoć, pod której wpływem rozpada się na drobne cząsteczki. Natomiast wersja zbrylająca powoduje, że żwirek pęcznieje i zamienia się w kulę. Dlatego miłośnicy kotów uważają, że drewniana ściółka nie nadaję się dla małych kotków uczących się korzystania z kuwety. W dużej mierze wynika to tendencji maluchów do zjadania żwirku. Takie sytuacje są niezwykle niebezpieczne dla organizmów tych małych zwierząt, ponieważ drewniana ściółka może mocno napęcznieć w niewielkim żołądku. Natomiast tego typu okoliczności mogą wywołać silny zator w układzie pokarmowym czworonoga, który w wielu przypadkach jest bezpośrednią przyczyną śmierci kociaka. Żwirek drewniany w obu wersjach doskonale sprawdza się u osobników dorosłych oraz młodocianych zwierząt niemających przygód związanych ze spożyciem takiej podściółki.
Dużą dogodnością takiego materiału wyścielającego kocią kuwetę jest jego bardzo niska pylność, jak również doskonała absorpcja nieprzyjemnych aromatów. Dodatkowo okazuje się, że żwirek drewniany ma niską, a co się z tym wiąże – bardzo atrakcyjną cenę. Natomiast największym defektem takiego rozwiązania jest możliwość roznoszenia części żwirku przez kota po całym domu. Zwykle przykleja się on do łapek zwierzęcia lub jego futerka, w głównej mierze jest to problem długowłosych ras. Jedynym rozstrzygnięciem takiej niedogodności jest zakup żwirku mającego postać drewnianych pałeczek, tak zwanych brykiecików.
ŻWIREK SILIKONOWY DLA KOTA.
Żwirek silikonowy dla kota, który powinien być nazywany silikatowym, zbudowany jest z krzemionki w formie uwodnionej. Ten produkt odznacza się dużą chłonnością, tym samym jest on najwygodniejszym materiałem nadającym się na podściółkę dla kota. Oczywiście jest to doskonałe rozwiązanie według ludzkiego punktu widzenia. Wynika to z tego, że kuweta wypełniona tego typu materiałem nie wymaga częstego sprzątania moczu kota. Cząsteczki, a raczej kryształki tworzące żwirek silikonowy bardzo mocno pochłaniają całą wilgoć, w tym przypadku mocznik. Natomiast woda wraz z upływem czasu odparowuje z powierzchni tejże podściółki. Dodatkowym atutem takich kryształków silikatowych jest ich silne wchłanianie brzydkiego zapachu moczu kota. Należy jednak wiedzieć, że taki materiał posiada tak zwany potencjał absorpcyjny. Oznacza to, że w pewnym momencie przestaje on pochłaniać kocią urynę. Właściciel orientuje się, że kuweta wymaga czyszczenia, gdy przezroczysty kolor kryształków zamienia się na żółty. Według miłośników mruczków podłoże tego typu jest niezwykle wydajne, natomiast ustawienie kuwety w miejscu przewiewnym sprawia, że zwiększa się odparowanie wody w takim miejscu w znacznym stopniu. Żwirek silikonowy jest dostępny w kilku formach, mianowicie: kryształków o dużych rozmiarach, drobnych mikrokulek oraz silikatowego pyłu. Im jest większa wielkość drobinek silikonowych, tym w mniejszym stopniu przyczepiają się one do łapek czworonoga.
Należy wiedzieć, że nie każdy kot jest w stanie zaakceptować taki rodzaj podłoża. Jest to ściśle związane z teksturą żwirku. Jego drobinki mogą być nieprzyjemne dla kota w trakcie chodzenia. Co więcej, niektóre osobniki kompletnie nie są w stanie zaaprobować szelestu oraz dźwięku, jakie kryształki wydają podczas kopania dołków. Natomiast najodpowiedniejszą wersją takiego żwirku jest pyłek silikonowy. Doskonale się sprawdza w kuwetach kotów mocno wybrednych, lecz ich największym minusem jest drobny rozmiar, co jest związane z bardzo łatwym roznoszeniem podłoża po całym domu.
Żwirki silikonowe, jak również drewniane cenione są przez właścicieli kotów jako antyalergiczne, ponieważ bardzo mało pylą (zwłaszcza w porównaniu z jego bentonitową wersją). Dodatkowo warto wiedzieć, że podłoże silikatowe zapobiega nadmiernemu namnażaniu się drobnoustrojów.
